Song of Solomon 2
1 I am a rose of Sharon, A lily of the valleys.
Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
2 [[Lov.]] As the lily among thorns, So is my love among the daughters.
Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
3 [[M.]] As the apple-tree among the trees of the forest, So is my beloved among the sons. In his shadow I love to sit down, And his fruit is sweet to my taste.
Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
4 He hath brought me to his banqueting-house, And his banner over me is love. Strengthen me with raisins,
Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5 Refresh me with apples! For I am sick with love.
Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
6 His left hand is under my head, And his right hand embraceth me!
Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
7 [[Lov.]] I charge you, O ye daughters of Jerusalem, By the gazelles, and by the hinds of the field, That ye stir not up, nor awake my love, till she please!
Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8 [[M.]] The voice of my beloved! Behold, he cometh, Leaping upon the mountains, Bounding upon the hills.
Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
9 Like a gazelle is my beloved, Or a young hind. Behold, he standeth behind our wall; He is looking through the windows; He glanceth through the lattice.
Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10 My beloved speaketh, and saith to me, “Rise up, my love, my fair one, and come away!
Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
11 For, lo, the winter is past, The rain is over and gone;
Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
12 The flowers appear on the earth; The time of the singing of birds is come, And the voice of the turtle is heard in our land;
Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
13 The fig-tree is spicing its green fruit; The vines in blossom give forth fragrance. Arise, my love, my fair one, and come away!
Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
14 O my dove, that art in the recesses of the rock, In the hiding-places of the steep craggy mountain, Let me see thy face, Let me hear thy voice! For sweet is thy voice, And thy face lovely.”
Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
15 Take ye for us the foxes, The little foxes that spoil the vines; For our vines are now in blossom.
Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
16 My beloved is mine, and I am his; He feedeth among the lilies.
Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
17 When the day breathes, and the shadows flee away, Come again, my beloved, like a gazelle, or a young hind, Upon the craggy mountains.
Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
