Romans 8

1 There is then now no condemnation for those who are in Christ Jesus.

بنابراین، برای کسانی که به مسیح عیسی تعلق دارند، هیچ محکومیتی نیست.

2 For the law of the Spirit of life set me free in Christ Jesus from the law of sin and death.

و چون شما به مسیح عیسی تعلق دارید، قدرت حیات‌بخش روح‌القدس شما را از سلطهٔ گناه و مرگ آزاد کرده است.

3 For what the Law could not do, in that it was weak through the flesh, God hath done, who on account of sin sent his own Son in the likeness of sinful flesh, and passed sentence of condemnation on sin in the flesh;

شریعت موسی به سبب ناتوانی طبیعت گناه‌آلود ما، قادر نبود ما را نجات بخشد. به همین دلیل، خدا کاری را انجام داد که شریعت قادر به انجامش نبود. او پسر خود را در بدنی شبیه به بدنی که ما گناهکاران داریم، فرستاد. و در آن بدن، پایان سلطۀ گناه بر ما را اعلان داشت، از این طریق که پسر خود را به‌عنوان قربانی‌ای برای گناهان ما فرستاد.

4 so that what is required by the Law might be accomplished in us, who walk not according to the flesh, but according to the Spirit.

پس حال، قادریم احکام و دستورهای خدا را اطاعت کنیم، زیرا ما دیگر از طبیعت گناه‌آلود خود پیروی نمی‌کنیم بلکه از روح خدا.

5 For they who are according to the flesh have their mind on the things of the flesh; but they who are according to the Spirit, on the things of the Spirit.

آنانی که اسیر طبیعت گناه‌آلود خود هستند، به چیزی جز امور گناه‌آلود نمی‌اندیشند، اما آنانی که تابع روح خدا هستند، به اموری فکر می‌کنند که روح‌القدس را خشنود می‌سازد.

6 For the mind of the flesh is death; but the mind of the Spirit life and peace.

اگر اجازه دهیم طبیعت گناه‌آلودمان بر فکر و ذهن ما مسلط باشد، نتیجه‌ای جز مرگ حاصل نمی‌گردد. اما چنانچه اجازه دهیم روح‌القدس بر افکارمان مسلط باشد، نتیجه‌اش حیات و آرامش خواهد بود.

7 Because the mind of the flesh is enmity against God; for it doth not submit itself to the Law of God, neither indeed can it.

طرز فکر و ذهنی که تحت سلطۀ طبیعت گناه‌آلود ما قرار دارد، با خدا دشمنی دارد، و مطیع شریعت خدا نیست، و نمی‌تواند هم باشد.

8 And they who are in the flesh cannot please God.

از این رو، کسانی که هنوز اسیر طبیعت کهنهٔ گناه‌آلودشان هستند، نمی‌توانند خدا را خشنود سازند.

9 But ye are not in the flesh, but in the Spirit, if indeed the Spirit of God dwelleth in you. But if any one hath to not the Spirit of Christ, he is none of his.

البته شما زیر حاکمیت طبیعت گناه‌آلودتان نیستید، بلکه زیر حاکمیت روح‌القدس هستید، اگر روح خدا در وجود شما ساکن باشد. به یاد داشته باشید که اگر روح مسیح در وجود کسی ساکن نباشد، او اصلاً مسیحی نیست.

10 And if Christ is in you, the body indeed is dead because of sin; but the Spirit is life because of righteousness.

اما اگر مسیح در وجود شما باشد، هرچند بدن شما به‌سبب گناه مرده است، اما روح خدا به این دلیل که عادل شمرده شده‌اید، به شما حیات می‌بخشد.

11 But if the Spirit of him who raised up Jesus from the dead dwelleth in you, he who raised up Christ from the dead will also give life to your mortal bodies, because of his Spirit that dwelleth in you.

و اگر روح خدایی که عیسی مسیح را پس از مرگ زنده کرد، در وجود شما باشد، همان خدا بدنهای فانی شما را نیز پس از مرگ به‌وسیلۀ همین روح که در وجود شماست، زنده خواهد کرد.

12 So then, brethren, we are debtors not to the flesh, to live according to the flesh.

پس، ای برادران عزیز، شما دیگر به هیچ وجه مجبور نیستید از امیال طبیعت گناه‌آلود سابق خود پیروی کنید،

13 For if ye live according to the flesh, ye are sure to die; but if by the Spirit ye make an end of the deeds of the body, ye will live.

زیرا در این صورت گمراه و هلاک خواهید شد. اما اگر با قدرت روح خدا، این طبیعت کهنه را با اعمال ناپاکش نابود سازید، زنده خواهید ماند.

14 For as many as are led by the Spirit of God, they are sons of God.

زیرا تمام کسانی که از روح خدا پیروی می‌کنند، فرزندان خدا هستند.

15 For ye did not receive the spirit of bondage so as to be again in fear; but ye received the spirit of adopted children, whereby we cry, Abba, Father!

پس همچون برده‌ها، رفتارمان آمیخته با ترس و لرز نباشد، بلکه مانند فرزندان خدا رفتار نماییم، فرزندانی که به عضویت خانوادهٔ خدا پذیرفته شده‌اند و خدا را پدر خود می‌خوانند.

16 The Spirit itself beareth witness with our spirit, that we are children of God;

زیرا روح خدا در عمق وجود ما، به ما می‌گوید که ما فرزندان خدا هستیم.

17 and if children, then heirs; heirs of God, and fellow-heirs with Christ; if indeed we are suffering with him, that we may also be glorified with him.

و اگر فرزندان خدا هستیم، وارثان او نیز خواهیم بود. به عبارت دیگر، خدا تمام آن جلال و شکوهی را که به پسر خود عیسی مسیح خواهد داد، به ما نیز عطا خواهد فرمود. اما اگر می‌خواهیم در آینده در جلال او شریک شویم، باید اکنون در دردها و رنجهای او نیز شریک گردیم.

18 For I esteem the sufferings of the present time as of no account, when compared with the glory which is about to be revealed to us.

با وجود این، سختیهایی که در زمان حاضر متحمل می‌شویم، در مقابل جلال و شکوهی که در آینده خدا نصیبمان خواهد ساخت، هیچ است.

19 For the earnest expectation of the creation is waiting for the manifestation of the sons of God.

تمام آفرینش نیز بی‌صبرانه منتظر آن روزی است که فرزندان خدا ظاهر شوند.

20 For the creation was brought into subjection to vanity not of its own will, but by reason of him who put it into subjection,

زیرا آفرینش تسلیم و تابع بطالت شد، نه به انتخاب خودش، بلکه در اثر ارادۀ او که آن را تسلیم کرد، به این امید

21 in hope that even the creation itself will be set free from the bondage of corruption and brought into the freedom of the glory of the children of God.

که خود آفرینش نیز از اسارت و بندگیِ تباهی رهایی یابد و به آزادی و جلال فرزندان خدا وارد گردد.

22 For we know that the whole creation is together groaning and suffering the pains of labor, up to this time;

چون می‌دانیم که کلِ آفرینش، تا همین الان از دردی همچون درد زایمان، ناله می‌کند.

23 and not only so, but even we ourselves also, though having the first-fruits of the Spirit, even we ourselves groan within ourselves, waiting for the adoption as sons, for the redemption of our body.

حتی ما ایمانداران، با اینکه روح خدا را به عنوان نوبری از شکوه و جلال آینده در خود داریم، با آه و ناله در انتظاریم تا از درد و رنج آزاد شویم. بله، ما نیز با اشتیاق بسیار، منتظر روزی هستیم که خدا امتیازات کامل ما را به عنوان فرزندانش، به ما عطا کند. یکی از این امتیازات، طبق وعدهٔ او، بدن تازه‌ای است که نه دچار بیماری می‌شود و نه مرگ بر آن قدرت دارد.

24 For we were saved only in hope. But hope which is seen is not hope; how can a man hope for that which he seeth?

ما با این امید، نجات یافته‌ایم؛ و امید یعنی انتظار دریافت چیزی که هنوز نداریم؛ زیرا اگر کسی چیزی را در اختیار داشته باشد، نیازی نیست که به امید آن باشد.

25 But if we hope for that which we do not see, then do we with patience wait for it.

پس وقتی برای چیزی که هنوز رخ نداده، به خدا امیدواریم، باید با صبر و حوصله منتظر آن بمانیم.

26 In like manner the Spirit also helpeth our weakness; for we know not what to pray for as we ought, but the Spirit itself intercedeth with groans which cannot be expressed in words.

به همین شکل، روح خدا ما را در ناتوانی‌مان یاری می‌دهد. برای مثال، ما نمی‌دانیم خدا می‌خواهد برای چه چیزی دعا کنیم. اما روح‌القدس با ناله‌هایی که با کلمات قابل بیان نیست، برای ما دعا می‌کند.

27 But he that searcheth the hearts knoweth the mind of the Spirit, because it intercedeth for the holy according to the will of God.

و خدا که از دل ما باخبر است، می‌داند که روح‌القدس چه می‌گوید، زیرا آنچه که او به جای ما دعا می‌کند، طبق خواست خداست.

28 We know moreover that all things work together for good to those who love God, to those who are called according to his purpose.

و ما می‌دانیم که خدا هر چیز را برای خیریت کسانی که او را دوست دارند و فرا خوانده شده‌اند تا خواست او را انجام دهند، به کار می‌برد.

29 For he determined beforehand that those whom he foreknew should be conformed to the image of his Son, in order that he might be the first-born among many brethren.

زیرا خدا کسانی را که از پیش شناخت، از پیش نیز برگزید تا به شکل پسر او درآیند، تا مسیح فرزند ارشد از میان برادران بسیار باشد.

30 And those whom he before appointed, he also called; and those whom he called, he also accepted as righteous; and those whom he accepted as righteous, he also glorified.

پس هنگامی که ما را برگزید، ما را به نزد خود فرا خواند؛ و چون به حضور او آمدیم، ما را «بی‌گناه» به حساب آورد و وعده داد که ما را در شکوه و جلال خود شریک سازد!

31 What shall we then say to these things? If God is for us, who can be against us?

پس در مقابل تمام این چیزهای عالی، چه بگوییم؟ اگر خدا با ماست، کیست که بتواند بر ضد ما باشد؟

32 He who spared not his own Son, but delivered him up for us all, how shall he not also with him freely give us all things?

در جایی که خدا حتی پسر خود را از ما دریغ نکرد بلکه او را فرستاد تا در راه همهٔ ما قربانی شود، آیا همه چیز را به ما نخواهد بخشید؟

33 Who shall bring any charge against the chosen of God? God is he who accepteth them as righteous.

چه کسی بر آنان که خدا برگزیده، اتهام وارد خواهد ساخت؟ این خداست که عادل می‌شمارد.

34 Who is he that condemneth? Christ is he that died, yea rather, who rose again, who is also at the right hand of God, who also maketh intercession for us.

پس کیست که محکومشان سازد؟ هیچ‌کس! زیرا مسیحْ عیسی برای ما مُرد و برخیزانیده شد و بر دست راست خدا قرار گرفت، و الان نیز برای ما شفاعت می‌کند.

35 Who shall separate us from the love of Christ for us? Shall affliction or distress or persecution or famine or nakedness or peril or sword?

چه کسی می‌تواند ما را از محبت مسیح جدا سازد؟ آیا زحمات یا سختی‌ها، یا آزار و اذیتها، یا قحطی، یا عریانی، یا خطرات، یا شمشیر؟

36 As it is written, “For thy sake we are killed all the day long; we were accounted as sheep for slaughter.”

چنانکه در کتب مقدّس نوشته شده: «به خاطر تو، در تمام طول روز، با مرگ مواجه‌ایم؛ همچون گوسفندانی آمادۀ ذبح هستیم!»

37 Nay, in all these things we are more than conquerors, through him that loved us.

اما با وجود تمام اینها، پیروزی کامل و قطعی همواره از آن ماست! چگونه؟ به یاری عیسی مسیح که آنقدر ما را محبت کرد که جانش را در راه ما فدا ساخت!

38 For I am persuaded, that neither death nor life, nor angels, nor principalities, nor things present nor things to come, nor powers,

زیرا یقین دارم که نه مرگ، نه زندگی، نه فرشتگان و نه ارواح پلید، نه زمان حال و نه آینده، نه هیچ قدرتی،

39 nor height nor depth, nor any other created thing will be able to separate us from the love of God for us, which is in Christ Jesus our Lord.

و نه آنچه در بالای جهان و نه آنچه پایین‌تر از جهان است، و نه هیچ چیز دیگر در تمامی خلقت، نمی‌تواند ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیحْ عیسی است، جدا سازد.