Romans 5
1 Therefore being accepted as righteous through faith, we have peace with God through our Lord Jesus Christ;
விஸ்²வாஸேந ஸபுண்யீக்ரு’தா வயம் ஈஸ்²வரேண ஸார்த்³த⁴ம்’ ப்ரபு⁴ணாஸ்மாகம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந மேலநம்’ ப்ராப்தா: |
2 through whom also we have had admission into this grace in which we stand, and rejoice in the hope of the glory which God will confer.
அபரம்’ வயம்’ யஸ்மிந் அநுக்³ரஹாஸ்²ரயே திஷ்டா²மஸ்தந்மத்⁴யம்’ விஸ்²வாஸமார்கே³ண தேநைவாநீதா வயம் ஈஸ்²வரீயவிப⁴வப்ராப்திப்ரத்யாஸ²யா ஸமாநந்தா³ம: |
3 And not only so, but we rejoice in afflictions also, knowing that affliction produceth endurance,
தத் கேவலம்’ நஹி கிந்து க்லேஸ²போ⁴கே³(அ)ப்யாநந்தா³மோ யத: க்லேஸா²த்³ தை⁴ர்ய்யம்’ ஜாயத இதி வயம்’ ஜாநீம: ,
4 and endurance proof [[of faith]], and proof [[of faith giveth]] hope;
தை⁴ர்ய்யாச்ச பரீக்ஷிதத்வம்’ ஜாயதே, பரீக்ஷிதத்வாத் ப்ரத்யாஸா² ஜாயதே,
5 and hope will not disappoint us; because the love of God hath been shed abroad in our hearts by the Holy Spirit which hath been given to us.
ப்ரத்யாஸா²தோ வ்ரீடி³தத்வம்’ ந ஜாயதே, யஸ்மாத்³ அஸ்மப்⁴யம்’ த³த்தேந பவித்ரேணாத்மநாஸ்மாகம் அந்த: கரணாநீஸ்²வரஸ்ய ப்ரேமவாரிணா ஸிக்தாநி|
6 For while we were yet without strength, in due season Christ died for the ungodly.
அஸ்மாஸு நிருபாயேஷு ஸத்ஸு க்²ரீஷ்ட உபயுக்தே ஸமயே பாபிநாம்’ நிமித்தம்’ ஸ்வீயாந் ப்ரணாந் அத்யஜத்|
7 Now hardly for a righteous man will one die; perhaps, however, for a benefactor one might even dare to die.
ஹிதகாரிணோ ஜநஸ்ய க்ரு’தே கோபி ப்ரணாந் த்யக்தும்’ ஸாஹஸம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி, கிந்து தா⁴ர்ம்மிகஸ்ய க்ரு’தே ப்ராயேண கோபி ப்ராணாந் ந த்யஜதி|
8 But God commendeth his love toward us, in that, while we were yet sinners, Christ died for us.
கிந்த்வஸ்மாஸு பாபிஷு ஸத்ஸ்வபி நிமித்தமஸ்மாகம்’ க்²ரீஷ்ட: ஸ்வப்ராணாந் த்யக்தவாந், தத ஈஸ்²வரோஸ்மாந் ப்ரதி நிஜம்’ பரமப்ரேமாணம்’ த³ர்ஸி²தவாந்|
9 Much more then, being now accepted as righteous through his blood, we shall be saved through him from the [[coming]] wrath.
அதஏவ தஸ்ய ரக்தபாதேந ஸபுண்யீக்ரு’தா வயம்’ நிதாந்தம்’ தேந கோபாத்³ உத்³தா⁴ரிஷ்யாமஹே|
10 For if while enemies we were reconciled to God through the death of his Son, much more having been reconciled shall we be saved by his life;
ப²லதோ வயம்’ யதா³ ரிபவ ஆஸ்ம ததே³ஸ்²வரஸ்ய புத்ரஸ்ய மரணேந தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யத்³யஸ்மாகம்’ மேலநம்’ ஜாதம்’ தர்ஹி மேலநப்ராப்தா: ஸந்தோ(அ)வஸ்²யம்’ தஸ்ய ஜீவநேந ரக்ஷாம்’ லப்ஸ்யாமஹே|
11 and not this only, but also having joy in God through our Lord Jesus Christ, through whom we have now received the reconciliation.
தத் கேவலம்’ நஹி கிந்து யேந மேலநம் அலபா⁴மஹி தேநாஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ஸாம்ப்ரதம் ஈஸ்²வரே ஸமாநந்தா³மஸ்²ச|
12 So then as through one man sin entered into the world, and through sin death, and thus [[death]] came through unto all men, because all sinned—
ததா² ஸதி, ஏகேந மாநுஷேண பாபம்’ பாபேந ச மரணம்’ ஜக³தீம்’ ப்ராவிஸ²த் அபரம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ பாபித்வாத் ஸர்வ்வே மாநுஷா ம்ரு’தே ர்நிக்⁴நா அப⁴வத்|
13 (for all the time before the Law sin was in the world; but sin is not set to one's account when there is no law.
யதோ வ்யவஸ்தா²தா³நஸமயம்’ யாவத் ஜக³தி பாபம் ஆஸீத் கிந்து யத்ர வ்யவஸ்தா² ந வித்³யதே தத்ர பாபஸ்யாபி க³ணநா ந வித்³யதே|
14 Yet death reigned from Adam to Moses, even over those who had not sinned in the manner in which Adam transgressed; who is a type of him who was to come.—
ததா²ப்யாத³மா யாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாபம்’ க்ரு’தம்’ தாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாபம்’ யை ர்நாகாரி ஆத³மம் ஆரப்⁴ய மூஸாம்’ யாவத் தேஷாமப்யுபரி ம்ரு’த்யூ ராஜத்வம் அகரோத் ஸ ஆத³ம் பா⁴வ்யாத³மோ நித³ர்ஸ²நமேவாஸ்தே|
15 But the free gift was not as the transgression. For if through the offence of the one the many died, much more hath the grace of God, and the gift which is by the grace of the one man Jesus Christ, abounded to the many.
கிந்து பாபகர்ம்மணோ யாத்³ரு’ஸோ² பா⁴வஸ்தாத்³ரு’க்³ தா³நகர்ம்மணோ பா⁴வோ ந ப⁴வதி யத ஏகஸ்ய ஜநஸ்யாபராதே⁴ந யதி³ ப³ஹூநாம்’ மரணம் அக⁴டத ததா²பீஸ்²வராநுக்³ரஹஸ்தத³நுக்³ரஹமூலகம்’ தா³நஞ்சைகேந ஜநேநார்தா²த்³ யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந ப³ஹுஷு பா³ஹுல்யாதிபா³ஹுல்யேந ப²லதி|
16 And the free gift is not like what happened through one man who sinned. For sentence of condemnation followed one offence; but the free gift is a justification after many offences.
அபரம் ஏகஸ்ய ஜநஸ்ய பாபகர்ம்ம யாத்³ரு’க் ப²லயுக்தம்’ தா³நகர்ம்ம தாத்³ரு’க் ந ப⁴வதி யதோ விசாரகர்ம்மைகம்’ பாபம் ஆரப்⁴ய த³ண்ட³ஜநகம்’ ப³பூ⁴வ, கிந்து தா³நகர்ம்ம ப³ஹுபாபாந்யாரப்⁴ய புண்யஜநகம்’ ப³பூ⁴வ|
17 For if by one trespass death reigned through the one man, much more will they who receive the abundance of grace and of the gift of righteousness reign in life through the one man Jesus Christ.)—
யத ஏகஸ்ய ஜநஸ்ய பாபகர்ம்மதஸ்தேநைகேந யதி³ மரணஸ்ய ராஜத்வம்’ ஜாதம்’ தர்ஹி யே ஜநா அநுக்³ரஹஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ புண்யதா³நஞ்ச ப்ராப்நுவந்தி த ஏகேந ஜநேந, அர்தா²த் யீஸு²க்²ரீஷ்டேந, ஜீவநே ராஜத்வம் அவஸ்²யம்’ கரிஷ்யந்தி|
18 As then through one trespass all men have come under condemnation, so through one act of righteousness all obtain the gift of righteousness unto life.
ஏகோ(அ)பராதோ⁴ யத்³வத் ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ த³ண்ட³கா³மீ மார்கோ³ (அ)ப⁴வத் தத்³வத்³ ஏகம்’ புண்யதா³நம்’ ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ ஜீவநயுக்தபுண்யகா³மீ மார்க³ ஏவ|
19 For as through the disobedience of the one man the many were made sinners, so through the obedience of the one man will the many be made righteous.
அபரம் ஏகஸ்ய ஜநஸ்யாஜ்ஞாலங்க⁴நாத்³ யதா² ப³ஹவோ (அ)பராதி⁴நோ ஜாதாஸ்தத்³வத்³ ஏகஸ்யாஜ்ஞாசரணாத்³ ப³ஹவ: ஸபுண்யீக்ரு’தா ப⁴வந்தி|
20 Moreover the law came in in addition, that the trespass might abound; but where sin abounded, grace abounded much more;
அதி⁴கந்து வ்யவஸ்தா²க³மநாத்³ அபராத⁴ஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ ஜாதம்’ கிந்து யத்ர பாபஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ தத்ரைவ தஸ்மாத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய பா³ஹுல்யம் அப⁴வத்|
