Psalms 94
1 O LORD! thou God of vengeance! O thou God of vengeance! shine forth!
Drottinn, þú ert Guð hefndarinnar – sá Guð sem réttir hlut þeirra sem ranglæti eru beittir. Láttu dýrð þína birtast.
2 Rouse thyself, thou judge of the earth! Render a recompense to the proud!
Rís upp, þú dómari jarðar. Refsaðu ofstopamönnum fyrir illverk þeirra.
3 How long, O LORD! shall the wicked, How long shall the wicked triumph?
Drottinn, hve lengi eiga óguðlegir að hrósa sigri?
4 How long shall their lips pour forth insolence? How long shall all the evil-doers boast?
Þeir eru að springa af monti! Hlustaðu á grobbið í þeim!
5 O LORD! they trample upon thy people, And oppress thine inheritance!
Drottinn, líttu á hvernig þeir kúga þjóð þína og kvelja fólkið sem þú elskar.
6 They slay the widow, and the stranger, And murder the fatherless;
Þeir myrða ekkjur og munaðarleysingja og líka útlendinga sem hér hafa sest að.
7 And they say, “The LORD doth not see, The God of Jacob doth not regard!”
„Drottinn sér þetta ekki, “segja þeir, „hann lætur sér fátt um finnast.“
8 Be instructed, ye most stupid of mankind! O when, ye fools, will ye be wise?
Heimskingjar!
9 He that planted the ear, shall he not hear? He that formed the eye, shall he not see?
Haldið þið að Guð sé blindur og heyrnarlaus, hann sem skapar bæði augu og eyru!
10 He that chastiseth nations, shall not he punish? He that teacheth man knowledge, shall not he know?
Hann refsar þjóðunum – og nú er komið að ykkur. Enginn hlutur er honum hulinn. Eins og hann viti ekki hvað þið hafið gert!
11 The LORD knoweth the thoughts of men, That they are vanity.
Drottinn þekkir skammsýni og hégómleika mannanna
12 Happy the man, O LORD! whom thou correctest, Whom by thy teaching thou makest wise;
og því agar hann okkur til góðs.
13 To give him peace in the days of adversity, Until a pit be digged for the wicked!
Það gerir hann til þess að við göngum á hans vegum og gefumst ekki upp í mótlæti.
14 For the LORD will not forsake his people, Nor abandon his own inheritance.
Drottinn afneitar ekki lýð sínum né yfirgefur þjóð sína.
15 For judgment shall return to justice, And all the upright in heart shall follow it.
Dómar hans eru réttlátir og fylgjendur hans fagna af hreinu hjarta.
16 Who will rise up for me against the wicked? Who will stand up for me against the evil-doers?
Hver vill vernda mig fyrir illgjörðamönnum? Hver vill vera skjöldur minn?
17 If the LORD had not been my help, I had well nigh dwelt in the land of silence.
Án Drottins væri ég dauðans matur.
18 When I think that my foot is slipping, Thy goodness, O LORD! holdeth me up.
Ég æpti: „Drottinn, ég er að hrapa!“og af gæsku sinni frelsaði hann mig.
19 In the multitude of anxieties within me, Thy consolations revive my soul.
Drottinn, þegar efasemdir ásækja mig og hjarta mitt er fullt af angist, þá gefðu mér frið þinn og endurnýjaðu gleði mína.
20 Shall with thee be allied the throne of iniquity, Which deviseth mischief against law?
Vilt þú vernda og viðhalda spilltri valdsstjórn sem hallar réttlætinu? Leyfir þú slíkt?
21 They band together against the life of the righteous, And condemn innocent blood.
Hefur þú þóknun á þeim sem dæma saklausa til dauða?
22 But the LORD is my fortress, And my God the rock of my refuge.
Nei! Drottinn, Guð minn, er vígi mitt, kletturinn þar sem ég leita skjóls.
23 He will bring upon them their own iniquity; Yea, through their own wickedness he will cut them off; Yea, the LORD, our God, will cut them off.
Guð lætur syndir óguðlegra koma þeim sjálfum í koll. Illverk þeirra verða þeim að falli.
