< Psalms 88 >
1 “A psalm of the sons of Korah. For the leader of the music. Upon wind instruments. A psalm of Heman, the Ezrahite.” O LORD, God of my salvation! To thee do I cry by day, And by night is my prayer before thee!
Oh Jehova, ang Dios sa akong kaluwasan, Sa adlaw ug gabii nagatu-aw ako sa atubangan mo.
2 Let my supplication come before thee; Incline thine ear to my cry!
Padangata ang akong pag-ampo nganha sa imong presencia; Ikiling ang imong igdulungog sa akong pagtu-aw.
3 For my soul is full of misery, And my life draweth near to the underworld. (Sheol )
Kay ang akong kalag napuno sa mga kagul-anan, Ug ang akong kinabuhi nagapahaduol na ngadto sa Sheol. (Sheol )
4 I am counted with those who are going down to the pit; I am like one who hath no strength.
Naisip na ako nga uban niadtong nanganaug ngadto sa lubnganan; Ako ingon sa usa ka tawo nga walay makatabang,
5 I am left to myself among the dead, Like the slain who lie in the grave, Whom thou no more rememberest, And who are cut off from thy [[protecting]] hand.
Sinalikway sa taliwala sa mga minatay, Sama sa gipatay nga nagahay-ad diha sa lubnganan, Nga dili na gayud nimo hinumduman, Ug (sila) giputol gikan sa imong kamot.
6 Thou hast placed me in a deep pit, In a dark and deep abyss.
Gipahigda mo ako sa labing halalum nga gahong, Sa mga mangitngit nga dapit, sa mga kahiladman.
7 Thy wrath presseth hard upon me, And thou afflictest me with all thy waves! (Pause)
Ang imong kaligutgut midat-og kanako sa hilabihan gayud, Ug gisakit mo ako pinaagi sa tanan mong mga balud. (Selah)
8 Thou hast put mine acquaintances far from me, Yea, thou hast made me their abhorrence: I am shut up, and cannot go forth.
Gipahilayo mo gikan kanako ang akong mga kaila, Imong gihimo ako nga dulumtanan ngadto kanila: Nabilanggo ako, ug dili ako arang makagula.
9 Mine eyes languish by reason of my affliction. I call upon thee daily, O LORD! To thee do I stretch out my hands!
Ang akong mga mata nangloy tungod sa akong kasakit: Nagasangpit ako kanimo sa matag-adlaw, Oh Jehova; Akong gibayaw ang akong mga kamot nganha kanimo.
10 Canst thou show wonders to the dead? Shall the dead arise, and praise thee? (Pause)
Pagabuhaton mo ba ang mga katingalahan sa mga minatay? Mobangon ba (sila) nga mga nangamatay ug magadayeg kanimo? (Selah)
11 Shall thy goodness be declared in the grave, Or thy faithfulness in the place of corruption?
Igapahayag ba ang imong mahigugmaong-kalolot didto sa lubnganan? Kun ang imong pagkamatinumanon diha sa Pagkalaglag?
12 Shall thy wonders be known in the dark, And thy justice in the land of forgetfulness?
Pagailhon ba ang imong mga katingalahan diha sa kangitngitan? Ug ang imong pagkamatarung didto sa yuta sa pagkalimot?
13 To thee do I cry, O LORD! In the morning doth my cry come before thee.
Apan kanimo, Oh Jehova, nagatu-aw ako; Ug sa pagkabuntag ang akong pag-ampo modangat sa atubangan mo.
14 Why, O LORD! dost thou cast me off? Why hidest thou thy face from me?
Ngano, Oh Jehova, nga ginasalikway mo ang akong kalag? Nganong gitagoan mo ang imong nawong gikan kanako?
15 I have been afflicted and languishing from my youth; I suffer thy terrors, and am distracted.
Ako gisakit ug andam na sa kamatayon sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Samtang nagaantus ako sa imong mga kalisang, nagpuyo ako nga natugaw.
16 Thy fierce wrath overwhelmeth me; Thy terrors utterly destroy me.
Sa ibabaw nako miagi ang imong makalilisang nga kaligutgut; Ang imong mga pagkamakalilisang mingputol kanako.
17 They surround me daily like water; They compass me about together.
Minglibut (sila) kanako sama sa tubig sa tibook nga adlaw; Minglikus (sila) kanako sa tingub.
18 Lover and friend hast thou put far from me; My acquaintances are withdrawn from my sight.
Hinigugma ug higala imong gipahilayo gikan kanako, Ug ang akong kaila ngadto sa kangitngitan.