Psalms 84
1 “For the leader of the music. On the Gittith. A psalm of the sons of Korah.” How lovely are thy tabernacles, O LORD of hosts!
«Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Γιττίθ. Ψαλμός διά τους υιούς Κορέ.» Πόσον αγαπηταί είναι αι σκηναί σου, Κύριε των δυνάμεων
2 My soul longeth, yea, fainteth, for the courts of the LORD; My heart and my flesh cry aloud for the living God.
Επιποθεί και μάλιστα λιποθυμεί ψυχή μου διά τας αυλάς του Κυρίου· η καρδία μου και η σαρξ μου αγαλλιώνται διά τον Θεόν τον ζώντα.
3 The very sparrow findeth an abode, And the swallow a nest, where they may lay their young, By thine altars, O LORD of hosts, My king and my God!
Ναι, το στρουθίον εύρηκε κατοικίαν, και η τρυγών φωλεάν εις εαυτήν, όπου θέτει τους νεοσσούς αυτής, τα θυσιαστήριά σου, Κύριε των δυνάμεων, Βασιλεύ μου και Θεέ μου.
4 Happy they who dwell in thy house, Who are continually praising thee! (Pause)
Μακάριοι οι κατοικούντες εν τω οίκω σου· πάντοτε θέλουσι σε αινεί. Διάψαλμα.
5 Happy the man whose glory is in thee, In whose heart are the ways [[to Jerusalem]]!
Μακάριος ο άνθρωπος, του οποίου η δύναμις είναι εν σοί· εν τη καρδία των οποίων είναι αι οδοί σου·
6 Passing through the valley of Baca, they make it a fountain; and the early rain covereth it with blessings.
οίτινες διαβαίνοντες διά της κοιλάδος του κλαυθμώνος καθιστώσιν αυτήν πηγήν υδάτων· και η βροχή έτι γεμίζει τους λάκκους.
7 They go on from strength to strength; Every one of them appeareth before God in Zion.
Προβαίνουσιν από δυνάμεως εις δύναμιν· έκαστος αυτών φαίνεται ενώπιον του Θεού εν Σιών.
8 Hear my prayer, O LORD, God of hosts! Give ear, O God of Jacob! (Pause)
Κύριε, Θεέ των δυνάμεων, εισάκουσον της προσευχής μου· Ακροάσθητι, Θεέ του Ιακώβ. Διάψαλμα.
9 Look down, O God! our shield, And behold the face of thine anointed!
Ιδέ, Θεέ, η ασπίς ημών, και επίβλεψον εις το πρόσωπον του χριστού σου.
10 For a day spent in thy courts is better than a thousand: I would rather stand on the threshold of the house of my God, Than dwell in the tents of wickedness.
Διότι καλητέρα είναι μία ημέρα εν ταις αυλαίς σου υπέρ χιλιάδας· ήθελον προτιμήσει να ήμαι θυρωρός εν τω οίκω του Θεού μου, παρά να κατοικώ εν ταις σκηναίς της πονηρίας.
11 For the LORD God is a sun and a shield; The LORD giveth grace and glory; No good thing doth he withhold From them that walk uprightly.
Διότι ήλιος και ασπίς είναι Κύριος ο Θεός· χάριν και δόξαν θέλει δώσει ο Κύριος· δεν θέλει στερήσει ουδενός αγαθού τους περιπατούντας εν ακακία.
12 O LORD of hosts! Happy the man who trusteth in thee!
Κύριε των δυνάμεων, μακάριος ο άνθρωπος ο ελπίζων επί σε.
