Psalms 74
1 “A psalm of Asaph.” O God! why hast thou cast us off for ever? Why doth thine anger smoke against the flock of thy pasture?
| هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی خودایە، بۆچی هەتاهەتایە ڕەتت کردینەوە؟ بۆچی تووڕەییت دووکەڵ دەکات بەسەر مەڕی لەوەڕگاکەتدا؟ |
2 Remember the people which thou didst purchase of old; Thine own inheritance, which thou didst redeem; That Mount Zion, where thou once didst dwell!
| کۆمەڵی خۆت لەبیر بێت، کە لە کۆنەوە بەدەستت هێناوە، هۆزی میراتی خۆتت کڕییەوە، ئەم کێوی سییۆنە کە تێیدا نیشتەجێ بوویت. |
3 Hasten thy steps to those utter desolations! Every thing in the sanctuary hath the enemy abused!
| هەنگاو هەڵبڕە بەرەو وێرانگای هەمیشەیی، هەموو ئەو وێرانکارییەی کە دوژمن بە پیرۆزگای کرد. |
4 Thine enemies roar in the place of thine assemblies; Their own symbols have they set up for signs.
| ناحەزەکانت لە ناوەڕاستی شوێنی چاوپێکەوتنی تۆدا نەڕاندیان، ئاڵاکانیان وەک نیشانە چەقاند. |
5 They appear like those who raise the axe against a thicket;
| لەوانە دەچوون کە تەورەکانیان بەرزکردووەتەوە، لەسەر داری دارستانەکان. |
6 They have broken down the carved work of thy temple with axes and hammers;
| بە تەور و چەکوش تێکیان شکاند، هەموو نەخشێنراوەکان. |
7 They have cast fire into thy sanctuary; They have profaned, and cast to the ground, the dwelling-place of thy name.
| ئاگریان لە پیرۆزگاکەت بەردا، ئەو شوێنەی کە ناوی تۆی تێدا نیشتەجێیە گڵاویان کرد. |
8 They said in their hearts, “Let us destroy them all together!” They have burned all God's places of assembly in the land.
| لە دڵی خۆیاندا گوتیان: «بە تەواوی بەسەریاندا زاڵ دەبین!» هەموو نزرگەیەکی خودایان لەسەر زەوی سووتاند. |
9 We no longer see our signs; There is no prophet among us, Nor any one that knoweth how long this desolation shall endure.
| پەرجووەکانمان نابینین و هیچ پێغەمبەرێک نەماوە، کەسیشمان نازانێت تاکو کەیە. |
10 How long, O God! shall the adversary revile? Shall the enemy blaspheme thy name for ever?
| ئەی خودایە، هەتا کەی ناحەزان جنێو بدەن؟ ئایا دوژمن هەتاهەتایە بێزیان لە ناوی تۆ بێتەوە؟ |
11 Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? Take it from thy bosom, and destroy!
| بۆچی دەستت دەگەڕێنیتەوە؟ دەستی ڕاستت لە باخەڵت دەربهێنە و لەناویان ببە! |
12 Yet God was our king of old, Working salvation in the midst of the earth.
| بەڵام خودایە، تۆ هەر لە ئەزەلەوە پاشای منی، دروستکەری ڕزگاریت لەناوەڕاستی زەوی. |
13 Thou didst divide the sea by thy power; Thou didst crush the heads of the sea-monsters in the waters.
| تۆ بە هێزی خۆت دەریات شەقکرد، سەری ئەژدیهاکانی دەریات لەسەر ئاو پانکردەوە. |
14 Thou didst break in pieces the head of the crocodile; Thou gavest him for food to the inhabitants of the desert.
| تۆ سەرەکانی لیڤیاتانت وردوخاش کرد، کردت بە خۆراکی دڕندە بیابانییەکان. |
15 Thou didst cleave forth the fountain and the stream; Thou didst dry up perennial rivers.
| تۆ کانی و جۆگەکانت تەقاندەوە، تۆ ڕووبارە هەمیشە ڕۆیشتووەکانت وشککرد. |
16 Thine is the day, and thine the night; Thou didst prepare the light and the sun.
| ڕۆژ هی تۆیە و شەویش هی تۆیە، تۆ ڕووناکی و خۆرت دامەزراند. |
17 Thou didst establish all the boundaries of the earth; Thou didst make summer and winter.
| هەموو سنوورەکانی زەوی تۆ دیارت کردوون، تۆ هاوین و زستانت داهێناوە. |
18 O remember that the enemy hath reviled Jehovah; That an impious people hath blasphemed thy name!
| ئەی یەزدان، ئەمەت لەبیر بێت، ناحەزان سووکایەتییان پێت کرد، گەلێکی گێل بێزیان لە ناوی تۆ کردەوە. |
19 Give not up the life of thy turtle-dove to the wild beast; Forget not for ever thine afflicted people!
| گیانی کۆترەکەت مەکە نێچیری دڕندەکان، هەرگیز ژیانی گەلە چەوسێنراوەکەت لەبیر مەکە. |
20 Have regard to thy covenant! For all the dark places of the land are full of the abodes of cruelty.
| پەیمانی خۆت لەبیر بێت، چونکە هەموو شوێنە تاریکەکانی زەوی بوونە لانەی توندوتیژی. |
21 O let not the afflicted go away ashamed! Let the poor and needy praise thy name!
| ڕێ مەدە کەسی تێکشکاو بە شەرمەزاری بگەڕێتەوە. با هەژار و کڵۆڵان ستایشی ناوت بکەن. |
22 Arise, O God! maintain thy cause! Remember how the impious revileth thee daily!
| ئەی خودایە، ڕاپەڕە، بەرگری لە مافی خۆت بکە! لەبیرت بێت چۆن گێلەکان بە درێژایی ڕۆژ گاڵتەیان پێت دەکرد. |
23 Forget not the clamor of thine adversaries, —The noise of thine enemies, which continually increaseth!
| قسەی دژەکانت لەبیر مەکە، ژاوەژاوی نەیارانت کە بەردەوام لە زیادبوونە. |
