Psalms 68
1 “For the leader of the music. A psalm of David.” Let God arise, and his enemies are scattered, And they who hate him flee before him!
Þegar Guð rís á fætur þá tvístrast óvinir hans! Þeir sem hata hann flýja sem mest þeir mega.
2 As smoke is dispersed, so thou dispersest them; As wax melteth before the fire, So perish the wicked before the face of God.
Blástu þeim burt eins og reyk í vindi! Bræddu þá eins og vax í eldi! Þannig munu óguðlegir tortímast fyrir Guði.
3 But the righteous are glad and rejoice in his presence, Yea, they exult exceedingly.
En hinir trúuðu skulu fagna. Þeir kætist og gleðjist
4 Sing unto God; sing praises to his name! Prepare a way for him who rideth through the desert! Jehovah is his name; be joyful in his presence!
og lofsyngi Guði! Hefjið lofsöng til hans sem ekur um á skýjunum. Nafn hans er Drottinn! Gleðjist og fagnið í nærveru hans.
5 The father of the fatherless, and the protector of the widow, Is God in his holy habitation.
Hann er faðir föðurlausra og verndari ekkna, hann er heilagur.
6 God causeth the forsaken to dwell in houses; He leadeth forth to prosperity them that are bound; But the rebellious shall dwell in a barren land.
Hann lætur hinn einmana komast heim aftur og leiðir fanga út í frelsið á ný. Þar verður sungið og fagnað! En uppreisnarmenn skulu búa við sult og seyru.
7 O God! when thou didst go before thy people, When thou didst march through the wilderness. (Pause)
Guð, þegar þú leiddir þjóð þína gegnum öræfin,
8 The earth quaked, and the heavens dropped at the presence of God; This Sinai trembled at the presence of God, the God of Israel.
þá skalf jörðin og himnarnir nötruðu. Sínaífjall hneigði sig fyrir þér af virðingu og ótta – þér Guði Ísraels.
9 Thou, O God! didst send a plentiful rain; Thou didst strengthen thy wearied inheritance.
Þú, Guð, sendir regnskúrir yfir land þitt, hresstir það og endurnærðir.
10 Thy people established themselves in the land; Thou, O God! in thy goodness, didst prepare it for the needy!
Þar settist þjóð þín að. Þú gafst hinum hrjáðu heimili og skjól.
11 The Lord gave the song of victory Of the maidens publishing glad tidings to the mighty host.
Drottinn lætur orð sín rætast og þegar hann talar flýja óvinirnir.
12 “The kings with their armies have fled, —have fled! And the matron at home divideth the spoil.
Konurnar sem heima eru flytja gleðifrétt: „Óvinaherinn er flúinn, þeir sem vildu eyða öllu og umturna!“Og konur í Ísrael skipta herfanginu.
13 Truly ye may repose yourselves in the stalls, Like the wings of a dove covered with silver, And her feathers with shining gold.”
Þær hylja sig með gulli og silfri, rétt eins og dúfan vængjum sínum!
14 When the Most High destroyed the kings in the land, It was white [[with their bones]] like Salmon.
Þegar Guð stökkti óvinunum á flótta þá snjóaði á Salmonsfjalli.
15 Ye lofty hills, ye hills of Bashan, Ye many-topped hills, ye hills of Bashan,
Þið voldugu Basanfjöll, þið illkleifu tindar!
16 Why frown ye, ye many-topped hills, At the hill in which God is pleased to dwell, In which Jehovah will dwell for ever?
Hvers vegna horfið þið með öfund til Síonar – fjallsins sem Drottinn hefur kosið sér til bústaðar?
17 The chariots of God are myriads, yea, thousands of thousands; The Lord is in the midst of them, as upon Sinai, in the sanctuary.
Með þúsundum vagna lagði Drottinn upp frá Sínaí og kom til síns heilaga musteris á Síon.
18 Thou hast ascended on high, Thou hast led captive the vanquished, Thou hast received gifts among men, Even the rebellious, that here thou mightst dwell, O LORD God!
Hann kleif fjöllin, tók með sér fjölda bandingja og veitti viðtöku gjöfum frá mönnum, jafnvel uppreisnarmönnum. Og nú býr hann hér!
19 Praised be the Lord daily! When we are heavy-laden, the Mighty One is our help.
Lofaður sé Drottinn! Hann leiðir okkur dag eftir dag og hjálpar í öllum vanda.
20 Our God is a God of salvation; From the Lord Jehovah cometh deliverance from death.
Guð er hjálpræðisguð. Hann er alvaldur og bjargar frá dauða.
21 But God smiteth the head of his enemies, Even the hairy crowns of those who go on in their iniquity.
En óvinum sínum eyðir hann, þeim sem þrjóskast og halda áfram á glæpabraut.
22 “I will bring them back,” saith the Lord, “from Bashan; I will bring them back from the deep sea;
Hann segir: „Komið!“við óvini þjóðar sinnar, þá sem fela sig til fjalla eða í hafdjúpunum.
23 That thy foot may be dipped in their blood, That thy dogs may drink the blood of thine enemies.”
Þjóð hans vill troða þá undir, ganga í blóði þeirra og gefa hundum hræ þeirra.
24 We have seen thy procession, O God! The procession of my God, my king, to his sanctuary!
Guð, konungur minn, gengur inn til musteris síns.
25 The singers go before, the minstrels follow, Amidst damsels playing on timbrels.
Fremst fara söngvarar, þá hljóðfæraleikarar og stúlkur sem slá taktinn.
26 Praise ye God in your assemblies; Praise the Lord, all ye from the fountain of Israel!
Allur Ísrael gleðjist með Guði, uppsprettu Ísraels á þessum hátíðardegi.
27 Here is Benjamin, the youngest, and his leaders; The chiefs of Judah, and their band; The chiefs of Zebulon, and the chiefs of Naphtali.
Fremst fer Benjamínsætt, hún er minnst. Þá koma prinsar og öldungar Júda og síðan höfðingjar Sebúlons og Naftalí.
28 Thy God has ordained thy strength, [[O Israel!]] Show forth thy might, O God! thou who hast wrought for us!
Sýn þú, Guð, mátt þinn og styrk, því að mikla hluti hefur þú gert.
29 Because of thy temple in Jerusalem Shall kings bring presents to thee.
Konungar jarðarinnar gefa gjafir til musteris þíns í Jerúsalem.
30 Rebuke the wild beast of the reeds, The multitude of bulls with the calves of the nations, So that they shall cast themselves down with masses of silver; Scatter thou the nations that delight in war!
Ávíta þú óvini okkar, Drottinn. Færðu þá hingað, sneypta og berandi skattinn! Tvístraðu þeim sem efna til ófriðar.
31 Princes shall come out of Egypt; Ethiopia shall haste with outstretched hands to God.
Egyptar sendi gull og Bláland fórni höndum í lotningu til Guðs.
32 Ye kingdoms of the earth, sing unto God; Sing praises to Jehovah;
Syngið frammi fyrir Drottni, þið konungsríki jarðarinnar, syngið honum lofgjörðarsöng,
33 To him who rideth upon the ancient heaven of heavens! Behold, he uttereth his voice, his mighty voice!
honum, Guði eilífðar, sem ekur um himininn og talar með þrumuraust svo að undir tekur.
34 Give glory to God, Whose majesty is in Israel, and whose might is in the clouds!
Drottinn hefur máttinn! Dýrð hans ljómar yfir Ísrael og hans voldugu verk birtast á himninum.
35 Terrible art thou, O God! from thy sanctuary! The God of Israel giveth strength and power to his people. Praised be God!
Við krjúpum fyrir honum í lotningu og ótta í musteri hans. Ísraels Guð veitir þjóð sinni mátt og megin. Lofaður sé Guð!
