Psalms 50
1 “A psalm of Asaph.” The mighty God, Jehovah, speaketh, and calleth the earth, From the rising of the sun to its going down.
Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.
El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.
3 Our God cometh, and will not be silent; Before him is a devouring fire, And around him a raging tempest.
Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.
4 He calleth to the heavens on high, And to the earth, while he judgeth his people:
Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:
5 “Gather together before me my godly ones, Who have made a covenant with me by sacrifice!”
Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.
6 (And the heavens shall declare his righteousness, For it is God himself that is judge., Pause)
Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)
7 “Hear, O my people, and I will speak! O Israel, and I will testify against thee! For I am God, thine own God.
Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.
8 I reprove thee not on account of thy sacrifices; For thy burnt-offerings are ever before me.
Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.
9 I will take no bullock from thy house, Nor he-goat from thy folds;
Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:
10 For all the beasts of the forest are mine, And the cattle on a thousand hills.
Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;
11 I know all the birds of the mountains, And the wild beasts of the field are before me.
Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.
12 If I were hungry, I would not tell thee; For the world is mine, and all that is therein.
Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.
13 Do I eat the flesh of bulls, Or drink the blood of goats?
Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?
14 Offer to God thanksgiving, And pay thy vows to the Most High!
Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.
15 Then call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me!”
Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.
16 And to the wicked God saith, “To what purpose dost thou talk of my statutes? And why hast thou my laws upon thy lips?—
Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,
17 Thou, who hatest instruction And castest my words behind thee!
Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?
18 When thou seest a thief, thou art in friendship with him, And hast fellowship with adulterers.
Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;
19 Thou lettest loose thy mouth to evil, And thy tongue frameth deceit;
Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;
20 Thou sittest and speakest against thy brother; Thou slanderest thine own mother's son.
Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.
21 These things hast thou done, and I kept silence; Hence thou thoughtest that I was altogether like thyself: But I will reprove thee, and set it in order before thine eyes.
Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.
22 Mark this, ye that forget God, Lest I tear you in pieces, and none deliver you!
Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.
23 Whoso offereth praise honoreth me; And to him who hath regard to his ways Will I show salvation from God.”
Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.
