Psalms 50
1 “A psalm of Asaph.” The mighty God, Jehovah, speaketh, and calleth the earth, From the rising of the sun to its going down.
Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.
Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.
3 Our God cometh, and will not be silent; Before him is a devouring fire, And around him a raging tempest.
Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.
4 He calleth to the heavens on high, And to the earth, while he judgeth his people:
Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.
5 “Gather together before me my godly ones, Who have made a covenant with me by sacrifice!”
Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!
6 (And the heavens shall declare his righteousness, For it is God himself that is judge., Pause)
En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. (Sela)
7 “Hear, O my people, and I will speak! O Israel, and I will testify against thee! For I am God, thine own God.
Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.
8 I reprove thee not on account of thy sacrifices; For thy burnt-offerings are ever before me.
Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.
9 I will take no bullock from thy house, Nor he-goat from thy folds;
Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;
10 For all the beasts of the forest are mine, And the cattle on a thousand hills.
Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.
11 I know all the birds of the mountains, And the wild beasts of the field are before me.
Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.
12 If I were hungry, I would not tell thee; For the world is mine, and all that is therein.
Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.
13 Do I eat the flesh of bulls, Or drink the blood of goats?
Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?
14 Offer to God thanksgiving, And pay thy vows to the Most High!
Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.
15 Then call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me!”
En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.
16 And to the wicked God saith, “To what purpose dost thou talk of my statutes? And why hast thou my laws upon thy lips?—
Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?
17 Thou, who hatest instruction And castest my words behind thee!
Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.
18 When thou seest a thief, thou art in friendship with him, And hast fellowship with adulterers.
Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.
19 Thou lettest loose thy mouth to evil, And thy tongue frameth deceit;
Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.
20 Thou sittest and speakest against thy brother; Thou slanderest thine own mother's son.
Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.
21 These things hast thou done, and I kept silence; Hence thou thoughtest that I was altogether like thyself: But I will reprove thee, and set it in order before thine eyes.
Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.
22 Mark this, ye that forget God, Lest I tear you in pieces, and none deliver you!
Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.
23 Whoso offereth praise honoreth me; And to him who hath regard to his ways Will I show salvation from God.”
Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.
