Psalms 49
1 “For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” Hear this, all ye nations; Give ear, all ye inhabitants of the world;
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 Both high and low, rich and poor alike!
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 My mouth shall speak wisdom, And the meditation of my mind shall be understanding.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 I will incline mine ear to a poem; I will utter my song upon the harp.
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 Why should I fear in the days of adversity, When the iniquity of my adversaries encompasseth me;
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 They who trust in their riches, And glory in the greatness of their wealth?
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 No one can redeem his brother from death, Nor give a ransom for him to God,
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 That he should live to eternity, And not see the pit.
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 Too costly is the redemption of his life, And he giveth it up for ever.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 For he seeth that wise men die, As well as the foolish and the ignorant; They perish alike, And leave their wealth to others.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 They imagine that their houses will endure for ever, And their dwelling-places from generation to generation: Men celebrate their names on the earth.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 Yet man, who is in honor, abideth not; He is like the beasts that perish.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 Such is the way which is their confidence! And they who come after them approve their maxims. (Pause)
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 Like sheep they are cast into the underworld; Death shall feed upon them; And the upright shall soon trample upon them. Their form shall be consumed in the underworld, And they shall no more have a dwelling-place. (Sheol h7585)
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol h7585)
15 But God will redeem my life from the underworld; Yea, he will take me under his care. (Pause) (Sheol h7585)
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol h7585)
16 Be not thou afraid, when one becometh rich; When the glory of his house is increased!
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 For, when he dieth, he will carry nothing away; His glory will not descend after him.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 Though in his life he thought himself happy, —Though men praised thee, while thou wast in prosperity, —
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 Yet shalt thou go to the dwelling-place of thy fathers, Who never more shall see the light!
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 The man who is in honor, but without understanding, Is like the beasts that perish.
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.
