Psalms 44
1 “For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” O God! we have heard with our ears, Our fathers have told us, What deeds thou didst in their days, In the days of old.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 With thine own hand didst thou drive out the nations, And plant our fathers; Thou didst destroy the nations, And cause our fathers to flourish.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 For not by their own swords did they gain possession of the land, Nor did their own arms give them victory; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance; For thou didst favor them!
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 Thou art my king, O God! O send deliverance to Jacob!
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 Through thee we may cast down our enemies; Through thy name we may trample upon our adversaries!
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 I trust not in my bow, Nor can my sword save me.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 But it is thou only who savest us from our enemies, And puttest to shame those who hate us!
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 In God will we glory continually; Yea, we will praise thy name for ever! (Pause)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 Yet now thou hast cast us off, and put us to shame; Thou goest not forth with our armies.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Thou makest us turn back from the enemy, And they who hate us make our goods their prey.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Thou makest us like sheep destined for food, And scatterest us among the nations.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Thou sellest thy people for nought, And increasest not thy wealth by their price.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Thou makest us a reproach to our neighbors, A scorn and a derision to those who are around us.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Thou makest us a byword among the nations, And causest the people to shake their heads at us.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 My ignominy is continually before me, And shame covereth my face,
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 On account of the voice of the scoffer and the reviler, And on account of the enemy and the avenger.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 All this hath come upon us; Yet have we not forgotten thee, Nor have we been false to thy covenant.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 Our hearts, have not wandered from thee, Nor have our feet gone out of thy path;
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 Though thou hast crushed us in a land of jackals, And covered us with thick darkness.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we had forgotten the name of our God, Or stretched forth our hands to a strange God,
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 Surely God would search it out; For he knoweth the secrets of the heart.
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 But for thy sake we are killed all the day; We are counted as sheep for the slaughter.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Awake! why sleepest thou, O Lord? Arise! cast us not off for ever!
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore dost thou hide thy face, And forget our affliction and oppression?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 Our soul is bowed down to the dust; Our body cleaveth to the earth.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Arise, O thou, our strength! And deliver us, for thy mercy's sake!
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
