Psalms 44
1 “For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” O God! we have heard with our ears, Our fathers have told us, What deeds thou didst in their days, In the days of old.
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
2 With thine own hand didst thou drive out the nations, And plant our fathers; Thou didst destroy the nations, And cause our fathers to flourish.
Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
3 For not by their own swords did they gain possession of the land, Nor did their own arms give them victory; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance; For thou didst favor them!
Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
4 Thou art my king, O God! O send deliverance to Jacob!
Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
5 Through thee we may cast down our enemies; Through thy name we may trample upon our adversaries!
Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
6 I trust not in my bow, Nor can my sword save me.
Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
7 But it is thou only who savest us from our enemies, And puttest to shame those who hate us!
Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
8 In God will we glory continually; Yea, we will praise thy name for ever! (Pause)
Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
9 Yet now thou hast cast us off, and put us to shame; Thou goest not forth with our armies.
İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
10 Thou makest us turn back from the enemy, And they who hate us make our goods their prey.
Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
11 Thou makest us like sheep destined for food, And scatterest us among the nations.
Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
12 Thou sellest thy people for nought, And increasest not thy wealth by their price.
Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
13 Thou makest us a reproach to our neighbors, A scorn and a derision to those who are around us.
Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
14 Thou makest us a byword among the nations, And causest the people to shake their heads at us.
Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
15 My ignominy is continually before me, And shame covereth my face,
Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
16 On account of the voice of the scoffer and the reviler, And on account of the enemy and the avenger.
Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
17 All this hath come upon us; Yet have we not forgotten thee, Nor have we been false to thy covenant.
Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
18 Our hearts, have not wandered from thee, Nor have our feet gone out of thy path;
Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
19 Though thou hast crushed us in a land of jackals, And covered us with thick darkness.
Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
20 If we had forgotten the name of our God, Or stretched forth our hands to a strange God,
Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
21 Surely God would search it out; For he knoweth the secrets of the heart.
Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
22 But for thy sake we are killed all the day; We are counted as sheep for the slaughter.
Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
23 Awake! why sleepest thou, O Lord? Arise! cast us not off for ever!
Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
24 Wherefore dost thou hide thy face, And forget our affliction and oppression?
Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
25 Our soul is bowed down to the dust; Our body cleaveth to the earth.
Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
26 Arise, O thou, our strength! And deliver us, for thy mercy's sake!
Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
