Psalms 22
1 “For the leader of the music. To the tune of “The hind of the morning.” A psalm of David.” My God, my God! why hast thou forsaken me? Why so far from mine aid, and from the words of my cry?
Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig? Hví ert þú þögull og hjálpar ekki þegar ég hrópa til þín í neyð minni?
2 O my God! I cry during the day, but thou hearest not; In the night also, but I have no rest.
Daga og nætur græt ég og ákalla þig, en fæ ekkert svar!
3 And yet thou art holy, Dwelling amid the praises of Israel!
– En samt ert þú hinn heilagi og lofsöngvar Ísraels óma umhverfis hásæti þitt.
4 Our fathers trusted in thee; They trusted, and thou didst save them.
Feðurnir treystu þér og þú frelsaðir þá.
5 They called upon thee, and were delivered; They trusted in thee, and were not put to shame.
Þú heyrðir er þeir hrópuðu til þín, brást við og bjargaðir þeim. Vonir þeirra brugðust ekki þegar þeir leituðu til þín.
6 But I am a worm, and not a man; The reproach of men, and the scorn of the people.
En ég er maðkur en ekki maður! Hræddur og fyrirlitinn af minni eigin þjóð – já öllum mönnum.
7 All who see me scoff at me; They open wide the lips; they shake the head.
Þeir sem sjá mig hrista höfuðið og senda mér tóninn.
8 “He trusted in the LORD, let him help him; Let him deliver him, since he delighted in him!”
„Er þetta sá sem treysti Drottni fyrir málum sínum?“segja þeir og hlæja. „Sá sem taldi sig öruggan um velþóknun Guðs? Því trúum við ekki fyrr en við sjáum Drottin hjálpa honum.“
9 Surely thou art he that didst bring me into the world; Thou didst make me lie secure upon my mother's breast!
Drottinn, oft hefur þú hjálpað mér. Móðir mín fæddi mig heilbrigðan í heiminn og þar varst þú til staðar og gættir mín, eins og öll mín bernskuár.
10 Upon thee have I cast myself from my birth; Thou hast been my God from my earliest breath!
Frá fæðingu hef ég átt allt undir þér. Þú varst minn Guð allt frá fyrstu stundu.
11 Oh, be not far from me, for trouble is near; For there is none to help!
Yfirgef mig ekki nú, nei ekki núna á neyðarstundu þegar enginn getur hjálpað nema þú!
12 Many bulls surround me; Strong bulls of Bashan close me in on every side.
Ég er umkringdur illmennum. Þeir líkjast sterkum basan – uxum.
13 They open their mouths wide against me, Like a ravening and roaring lion.
Þeir æða að mér með opinn skoltinn, eins og öskrandi ljón sem ræðst á bráðina.
14 I am poured out like water, And all my bones are out of joint; My heart is become like wax; It melteth in my bosom.
Þrek mitt fjaraði út, rann út í sandinn og bein mín gliðnuðu sundur. Hjartað er bráðnað í brjósti mér
15 My strength is dried up like an earthen vessel, And my tongue cleaveth to my jaws; Thou hast brought me to the dust of death!
og tungan þurr eins og brenndur leir. Þú lætur mig horfast í augu við dauðann.
16 For dogs have surrounded me; Bands of evil-doers have encompassed me, —Like lions my hands and my feet.
Hópur illvirkja hefur umkringt mig. Eins og hundar slá þeir hring um mig. Hendur mínar og fætur hafa þeir gegnumstungið.
17 I can count all my bones; They gaze, and feast their eyes upon me.
Ég get talið öll mín bein. Þeir stara á mig og senda mér háðsglósur.
18 They divide my garments among them, And for my vesture they cast lots.
Þeir skipta á milli sín klæðum mínum og varpa hlutkesti um kyrtil minn.
19 But be not thou far from me, O LORD! O my strength! make haste to mine aid!
Ó, Drottinn, vertu ekki fjarri! Drottinn, styrkur minn, skunda mér til hjálpar!
20 Deliver my life from the sword; My blood from the power of the dog;
Bjargaðu mér frá dauða, frá því að falla fyrir hendi kúgarans.
21 Save me from the lion's mouth; Shield me from the horns of the buffaloes!
Frelsaðu mig úr gini þessara varga, undan hornum uxanna!
22 I will proclaim thy name to my brethren; In the midst of the congregation will I praise thee.
Ég vil lofa þig meðal bræðra minna, standa upp í söfnuðinum og vitna um þín undursamlegu verk.
23 Praise him, ye worshippers of Jehovah! Extol him, all ye race of Jacob. And fear him, all ye race of Israel!
Ég segi: „Lofið Drottin, allir þið sem óttist hann, hver og einn ykkar heiðri hann og tigni. Allur Ísrael lofsyngi honum,
24 For he hath not despised nor abhorred the misery of the afflicted. Nor hath he hid his face from him; But when he cried unto him, he heard.
því að hann hefur ekki fyrirlitið ákall mitt um hjálp, ekki snúið við mér baki í eymd minni. Hann heyrði hróp mitt og kom!“
25 My praise shall be of thee in the great congregation; I will pay my vows before them that fear him!
Ég vil rísa á fætur og vegsama þig fyrir augum þjóðar minnar. Heit mín vil ég efna í áheyrn allra þeirra sem elska þig og heiðra.
26 The afflicted shall eat, and be satisfied; They that seek the LORD shall praise him; Your hearts shall be glad for ever and ever!
Fátæklingurinn mun eta sig saddan og allir þeir sem leita Drottins munu finna hann og vegsama nafn hans. Hjörtu þeirra munu fagna að eilífu.
27 All the ends of the earth shall remember, and turn to Jehovah; All the families of the nations shall worship before thee!
Öll jörðin mun sjá það og snúa sér til Drottins, og fólk af öllum þjóðum mun vegsama hann.
28 For the kingdom is Jehovah's; He is the governor of the nations.
Því að Drottinn er konungur yfir öllum þjóðum.
29 All the rich of the earth shall eat and worship; Before him shall they also bow, who are going down to the dust, Who cannot keep themselves alive.
Jafnt háir sem lágir, allir dauðlegir menn, lúti honum og lofi hann.
30 The future generation shall serve him; The race which is to come shall hear of Jehovah.
Og börnin okkar, – einnig þau munu þjóna honum því þau hafa heyrt vitnisburð okkar um hann.
31 They shall come, and declare his righteousness; His mighty deeds to the people that shall be born.
Ófæddar kynslóðir munu heyra um máttarverk hans okkar á meðal.
