Psalms 18
1 I love thee, O LORD, my strength!
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Пәрвәрдигарниң қули Давут язған күй; Пәрвәрдигар уни барлиқ дүшмәнлиридин һәм Саул падишаниң қолидин қутқузған күни, у Пәрвәрдигарға муну күйниң сөзлирини ейтти: — Аһ, Пәрвәрдигарим, мениң күч-қудритим, Мән сени сөйимән!
2 Jehovah is my rock, my fortress, and my deliverer; My God, my strength, in whom I trust; My shield, my strong defence, and my high tower.
Пәрвәрдигар мениң хада теғим, мениң қорғиним, мениң ниҗаткаримдур! Мениң Тәңрим, мениң қорам тешим, мән Униңдин һимайә тапимән; У мениң қалқиним, мениң қутқузғучи мүңгүзүм, мениң егиз мунаримдур!
3 I called upon the LORD, who is worthy to be praised, And was delivered from my enemies.
Мәдһийиләргә лайиқ Пәрвәрдигарға нида қилимән, Шунда дүшмәнлиримдин қутқузулимән;
4 The snares of death encompassed me; The floods of destruction filled me with dismay;
Өлүмниң асарәтлири мени қоршивалди, Ихлассизларниң ямрап кетиши мени қорқитивәтти;
Тәһтисараниң танилири мени чирмивалди, Өлүм сиртмақлири алдимға кәлди. (Sheol h7585)
6 In my distress I called upon the LORD, And cried unto my God; He heard my voice from his palace, And my cry came before him into his ears.
Қийналғинимда мән Пәрвәрдигарға нида қилдим, Худайимға пәряд көтәрдим; У ибадәтханисидин авазимни аңлиди, Мениң пәрядим Униң һозуриға кәлди, Униң қулиқиға кирди.
7 Then the earth quaked and trembled; The foundations of the mountains rocked and were shaken, Because his wrath was kindled.
Шу чағ йәр-зимин тәврәп, силкинип кәтти, Тағларниң һуллири дәһшәтлик тәврәнди, силкинип кәтти; Чүнки У ғәзәпләнди.
8 A smoke went up from his nostrils, And fire from his mouth devoured; Burning coals shot forth from him.
Униң димиғидин ис өрләп туратти, Ағзидин чиққан от һәммисини жутувәтти; Униңдин көмүр чоғлири чиқти;
9 He bowed the heavens, and came down; And darkness was under his feet;
У асманларни тазим қилдуруп чүшти, Пути асти тум қараңғулуқ еди.
10 And he rode upon a cherub, and did fly; Yea, he did fly upon the wings of the wind.
Бир керубни минип пәрваз қилди, Шамалниң қанатлирида ғуюлдап учуп кәлди.
11 And he made darkness his covering; His pavilion round about him was dark waters and thick clouds of the skies.
У қараңғулуқни өзиниң йошурунидиған җайи қилди, Суларниң қараңғусини, Асманларниң қоюқ булутлирини, Өз әтрапида чедири қилди.
12 At the brightness before him, his thick clouds passed away; Then came hailstones and coals of fire.
Униң алдидики йоруқлуқтин, Қоюқ булутлар, мөлдүр, отлуқ чоғлар чиқип өтти;
13 The LORD also thundered from heaven, And the Most High uttered his voice, Amid hailstones and coals of fire.
Пәрвәрдигар асманда гүлдүрлиди; Һәммидин Алий Болғучи авазини яңратти, Мөлдүр вә отлуқ чоғлар билән.
14 He sent forth his arrows, and scattered them; Continual lightnings, and discomfited them.
Бәрһәқ, У оқлирини етип, [дүшмәнлиримни] тарқитивәтти; Чақмақларни чақтуруп, уларни қийқас-чуқанға салди;
15 Then the channels of the deep were seen, And the foundations of the earth were laid bare At thy rebuke, O LORD! At the blast of the breath of thy nostrils.
Шуниң билән деңизларниң тәкти көрүнүп қалди, Аләмниң һуллири ашкариланди, Тәнбиһиң билән, Димиғиңдин чиққан нәпәсниң зәрбиси билән, и Пәрвәрдигар.
16 He stretched forth his hand from above; he took me, And drew me out of deep waters.
У жуқуридин қолини узитип, мени тутти; Мени улуқ сулардин тартип алди.
17 He delivered me from my strong enemy; From my adversaries, who were too powerful for me.
У мени күчлүк дүшминимдин, Һәм маңа өчмәнлик қилғучилардин қутқузди; Чүнки улар мәндин күчлүк еди.
18 They fell upon me in the day of my calamity; But the LORD was my stay.
Күлпәткә учриған күнүмдә, улар маңа қарши һуҗумға өтти; Бирақ Пәрвәрдигар мениң таянчим еди.
19 He brought me forth into a large place; He delivered me, because he delighted in me.
У мени кәңри-азатә бир җайға елип чиқарди; У мени қутқузди, чүнки У мәндин хурсән болди.
20 The LORD hath rewarded me according to my righteous; According to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
Пәрвәрдигар һәққанийлиғимға қарап маңа илтипат көрсәтти; Қолумниң һалаллиғини У маңа қайтурди;
21 For I have kept the ways of the LORD, And have not wickedly departed from my God.
Чүнки Пәрвәрдигарниң йоллирини тутуп кәлдим; Рәзиллик қилип Худайимдин айрилип кәтмидим;
22 For all his laws were in my sight; I did not put away his statutes from me.
Чүнки Униң барлиқ һөкүмлири алдимдидур; Мән Униң бәлгүлимилирини өзүмдин нери қилмидим;
23 I was upright before him, And kept myself from iniquity.
Мән Униң билән ғубарсиз жүрдум, Өзүмни гунадин нери қилдим;
24 Therefore hath the LORD rewarded me according to my righteousness, According to the cleanness of my hands before his eyes.
Шуниң үчүн Пәрвәрдигар һәққанийлиғимға қарап, Көз алдидики қолумниң һалаллиғиға қарап, қилғанлиримни қайтурди.
25 To the merciful thou showest thyself merciful; To the upright thou showest thyself upright;
Вападар-меһриванларға Өзүңни вападар-меһриван көрситисән; Ғубарсизларға Өзүңни ғубарсиз көрситисән;
26 To the pure thou showest thyself pure, And to the perverse thou showest thyself perverse.
Сап диллиқларға Өзүңни сап диллиқ көрситисән; Тәтүрләргә Өзүңни тәтүр көрситисән;
27 For thou savest the afflicted people, But the haughty countenance thou bringest down.
Чүнки аҗиз мөмин хәлиқни қутқузғучи Өзүңдурсән; Бирақ тәкәббур көзләрни шәрмәндә қилисән;
28 Thou causest my lamp to shine; Jehovah, my God, enlighteneth my darkness.
Чириғимни җулалиқ қилған Сәндурсән; Пәрвәрдигар Худайим мени басқан қараңғулуқни нурландуриду;
29 For through thee I have broken through troops; Through my God I have leaped over walls.
Чүнки Сән арқилиқ [дүшмән] қошуни арисидин жүгүрүп өттүм; Сән Худайим арқилиқ мән сепилдин атлап өттүм.
30 The ways of God are just and true; His word is pure, tried in the fire; He is a shield to all who put their trust in him.
Тәңрим — Униң йоли мукәммәлдур; Пәрвәрдигарниң сөзи синап испатланғандур; У Өзигә таянғанларниң һәммисигә қалқандур.
31 Who, then, is God, save Jehovah? And who is a rock, save our God?
Чүнки Пәрвәрдигардин башқа йәнә ким илаһтур? Бизниң Худайимиздин башқа кимму қорам таштур?
32 It is God that girded me with strength, And made my way plain.
Йәни белимни күч-қувәт билән ориғучи Тәңри, Йолумни түптүз, мукәммәл қилғучи Тәңридур;
33 He made my feet like the hind's, And set me in my high places;
У мениң путлиримни кейикниңкидәк [учқур] қилиду, Шуниң билән мени егиз җайлиримда турғузиду;
34 He taught my hands to war, So that my arm bent the bow of brass.
Қоллиримни уруш қилишқа үгитиду, Шуңлашқа биләклирим мис каманни керәләйду;
35 Thou gavest me the shield of thy protection; Thy right hand held me up, And thy goodness made me great.
Сән маңа ниҗатлиғиң болған қалқанни ата қилдиң, Нениң оң қолуң мени йөлиди; Сениң мулайим кәмтәрлигиң мени улуқ қилди.
36 Thou didst make a wide path for my steps, So that my feet did not stumble.
Сән қәдәмлирим астидики җайни кәң қилдиң, Мениң путлирим тейилип кәтмиди.
37 I pursued my enemies and overtook them, And turned not back till I had destroyed them.
Мән дүшмәнлиримни қоғлап йәттим; Улар һалак болмиғичә һеч янмидим.
38 I smote them, so that they could not rise; They fell under my feet.
Қайтидин орнидин туралмас қилип уларни янҗивәттим, Улар путлирим астида жиқилди.
39 Thou didst gird me with strength for the battle; Thou didst cast down my adversaries under me.
Сән җәң қилишқа күч билән белимни бағлидиң; Сән маңа һуҗум қилғанларни путум астида егилдүрдүң;
40 Thou didst cause my enemies to turn their backs, So that I destroyed them that hated me.
Дүшмәнлиримни көз алдимда арқисиға яндуруп қачқуздуң, Шуниң билән маңа өчмәнләрни йоқаттим.
41 They cried, but there was none to help; To Jehovah, but he answered them not.
Улар пәряд көтәрди, бирақ қутқузидиған һеч ким йоқ еди; Һәтта Пәрвәрдигарға нида қилди, Уму уларға җавап бәрмиди.
42 I beat them small, like dust before the wind; I cast them out as the dirt of the streets.
Мән уларға соққа берип, шамал учурған топидәк қиливәттим; Кочидики патқақтәк, уларни төкүвәттим.
43 Thou hast delivered me from the assaults of the nations; Thou hast made me the head of the kingdoms. Nations whom I knew not serve me;
Сән мени хәлиқниң низалиридин қутқузғансән; Сән мени әлләрниң беши қилғансән; Маңа ят болған бир хәлиқ хизмитимдә болмақта.
44 They who have only heard of me obey me; Yea, men of a strange land submit themselves to me;
Сөзүмни аңлапла улар маңа итаәт қилиду; Ят әлдикиләр маңа бичариләрчә тәслим болиду;
45 Men of a strange land fade away, like a leaf, And come trembling from their strongholds.
Ят әлдикиләр чүшкүнлишип кетиду; Улар өз истиһкамлиридин титригән һалда чиқип келиду;
46 Jehovah is the living God; blessed be my rock; Exalted be the God of my salvation!
Пәрвәрдигар һаяттур! Мениң Қорам Тешим мубарәкләнсун! Ниҗатлиғим болған Худа [һәммидин] алийдур, дәп мәдһийиләнсун!
47 It is God who hath given me vengeance, And subdued the nations under me;
У, мән үчүн толуқ қисас алғучи Тәңри, Хәлиқләрни маңа бойсундурған [Худадур];
48 He delivered me from my enemies; Yea, thou hast lifted me up above my adversaries; Thou hast saved me from the violent man!
У мени дүшмәнлиримдин қутқузған; Бәрһәқ, Сән мени маңа һуҗум қилғанлардин жуқури көтәрдиң; Зораван адәмдин Сән мени қутулдурдуң.
49 Therefore I will give thanks to thee, O LORD! among the nations, And sing praises to thy name.
Шуниң үчүн мән әлләр арисида Саңа рәхмәт ейтимән, и Пәрвәрдигар; Намиңни улуқлап күйләрни ейтимән;
50 Great deliverance giveth he to his king, And showeth mercy to his anointed, —To David and to his posterity for ever.
[Пәрвәрдигар] Өзи тиклигән падишаға зор нусрәтләрни беғишлайду; Өзи мәсиһ қилғиниға, Йәни Давутқа һәм униң нәслигә мәңгүгә өзгәрмәс муһәббитини көрситиду.
