Psalms 147
1 Praise ye the LORD! For it is good to sing praise to our God; For it is pleasant, and praise is becoming.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 The LORD buildeth up Jerusalem; He gathereth together the dispersed of Israel.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 He healeth the broken in heart, And bindeth up their wounds.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 He counteth the number of the stars; He calleth them all by their names.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Great is our Lord, and mighty in power; His understanding is infinite.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 The LORD lifteth up the lowly; He casteth the wicked down to the ground.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Sing to the LORD with thanksgiving; Sing praises upon the harp to our God!
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Who covereth the heavens with clouds, Who prepareth rain for the earth, Who causeth grass to grow upon the mountains.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 He giveth to the cattle their food. And to the young ravens, when they cry.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 He delighteth not in the strength of the horse, He taketh not pleasure in the legs of a man.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 The LORD taketh pleasure in those who fear him, In those who trust in his mercy.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Praise the LORD. O Jerusalem! Praise thy God, O Zion!
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; He hath blessed thy children within thee.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 He maketh peace in thy borders, And satisfieth thee with the finest of the wheat.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 He sendeth forth his command to the earth; His word runneth very swiftly.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 He giveth snow like wool, And scattereth the hoar-frost like ashes.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 He casteth forth his ice like morsels; Who can stand before his cold?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 He sendeth forth his word, and melteth them; He causeth his wind to blow, and the waters flow.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 He publisheth his word to Jacob, His statutes and laws to Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 He hath dealt in this manner with no other nation; And, as for his ordinances, they have not known them. Praise ye the LORD!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
