Psalms 146

1 Praise ye the LORD! Praise the LORD, O my soul!

Һәмдусана! И җеним, Пәрвәрдигарни мәдһийилә!

2 I will praise the LORD, as long as I live; I will sing praises to my God, while I have my being.

Мән һаят болсамла, Пәрвәрдигарни мәдһийиләймән; Вуҗудум бар болсила Худайимға күй ейтимән.

3 Put not your trust in princes, In the son of man, in whom is no help!

Есилзадиләргиму, Инсан балисиғиму таянмаңлар, Уларда һеч мәдәт-ниҗатлиқ йоқтур.

4 His breath goeth forth; he returneth to the dust; In that very day his plans perish.

Мана, униң нәпәси кетиду, У өз туприғиға қайтип кетиду; Шу күндила арзу-нийәтлири йоқап кетиду.

5 Happy is he that hath the God of Jacob for his help; Whose hope is in the LORD, his God;

Яқупниң Тәңриси мәдәткари болған адәм, Пәрвәрдигар Худасини өз үмүти қилған адәм бәхитликтур!

6 Who made heaven and earth, The sea, and all that is therein; Who keepeth truth for ever;

У асманларни, зиминни, Деңизни һәм униңда бар мәвҗудатларни яратқандур; У һәқиқәт-садақәттә мәңгү туриду;

7 Who executeth judgment for the oppressed; Who giveth food to the hungry. The LORD setteth free the prisoners;

Езилгүчиләр үчүн У һөкүм сүриду; Ач қалғанларға нан бериду. Пәрвәрдигар мәһбусларни азат қилиду;

8 The LORD openeth the eyes of the blind; The LORD raiseth up them that are bowed down; The LORD loveth the righteous.

Пәрвәрдигар корларниң көзлирини ачиду; Пәрвәрдигар егилип қалғанларни турғузиду; Пәрвәрдигар һәққанийларни сөйиду.

9 The LORD preserveth the strangers; He relieveth the fatherless and the widow; But the way of the wicked he maketh crooked.

Пәрвәрдигар мусапирлардин хәвәр алиду; Житим-йесирләрни, тул хотунни йөләйду; Бирақ рәзилләрниң йолини әгир-бүгри қилиду.

10 The LORD shall reign for ever; Thy God, O Zion! to all generations! Praise ye the LORD!

Пәрвәрдигар мәңгүгә һөкүм сүриду; И Зион, сениң Худайиң дәвирдин-дәвиргичә һөкүм сүриду! Һәмдусана!