Psalms 129

1 “A psalm of the steps, or the goings up.” Much have they afflicted me from my youth, May Israel now say;

۱ سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:

2 Much have they afflicted me from my youth, Yet have they not prevailed against me.

۲ چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.

3 The ploughers ploughed up my back; They made long their furrows;

۳ شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.

4 But the LORD was righteous; He cut asunder the cords of the wicked.

۴ اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.

5 Let all be driven back with shame Who hate Zion!

۵ خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.

6 Let them be as grass upon the house-tops, Which withereth before one pulleth it up;

۶ مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.

7 With which the reaper filleth not his hand, Nor he that bindeth sheaves his bosom!

۷ که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.

8 And they who pass by do not say, “The blessing of the LORD be upon you! We bless you in the name of the LORD!”

۸ و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.