< Psalms 129 >
1 “A psalm of the steps, or the goings up.” Much have they afflicted me from my youth, May Israel now say;
Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatanon hangtud karon, Ipasulti sa Israel karon,
2 Much have they afflicted me from my youth, Yet have they not prevailed against me.
Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Apan (sila) wala makadaug batok kanako.
3 The ploughers ploughed up my back; They made long their furrows;
Ang mga magdadaro nanagdaro sa ibabaw sa akong boko-boko; Nanaghimo (sila) ug hatag-as nga mga tudling.
4 But the LORD was righteous; He cut asunder the cords of the wicked.
Si Jehova matarung man: Iyang gipamugto ang mga gapus sa mga dautan.
5 Let all be driven back with shame Who hate Zion!
Pakaulawi (sila) ug papasibuga (sila) Ngatanan (sila) nga nanagdumot sa Sion.
6 Let them be as grass upon the house-tops, Which withereth before one pulleth it up;
Himoa (sila) nga ingon sa mga balili diha sa mga atop sa balay, Nga mangalaya sa dili pa (sila) motubo;
7 With which the reaper filleth not his hand, Nor he that bindeth sheaves his bosom!
Nga niini ang kamot sa mag-aani dili mapuno, Ni mapuno ang sabakan niya nga nagabugkos sa mga binangan sa mga uhay:
8 And they who pass by do not say, “The blessing of the LORD be upon you! We bless you in the name of the LORD!”
Ni manag-ingon ang nanagpangangi: Ang panalangin ni Jehova anaa unta kaninyo; Managpanalangin kami kaninyo sa ngalan ni Jehova.