Psalms 106
1 Praise ye the LORD! O give thanks to the LORD, for he is good; For his mercy endureth for ever!
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. |
2 Who can utter the mighty deeds of the LORD? Who can show forth all his praise?
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ |
3 Happy are they who have regard to justice, Who practise righteousness at all times!
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. |
4 Remember me, O LORD! with the favor promised to thy people; O visit me with thy salvation!
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. |
5 That I may see the prosperity of thy chosen, That I may rejoice in the joy of thy people, That I may glory with thine inheritance!
6 We have sinned with our fathers; We have committed iniquity; we have done wickedly.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. |
7 Our fathers in Egypt did not regard thy wonders; They remembered not the multitude of thy mercies; But rebelled at the sea, the Red sea.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. |
8 Yet he saved them for his own name's sake. That he might make his mighty power to be known.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. |
9 He rebuked the Red sea, and it was dried up, And he led them through the deep as through a desert.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. |
10 He saved them from the hand of him that hated them, And redeemed them from the hand of the enemy.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. |
11 The waters covered their enemies; There was not one of them left.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. |
12 Then believed they his words, And sang his praise.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. |
13 But they soon forgot his deeds, And waited not for his counsel.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. |
14 They gave way to appetite in the wilderness, And tempted God in the desert;
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. |
15 And he gave them their request, But sent upon them leanness.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. |
16 They also envied Moses in the camp, And Aaron, the holy one of the LORD.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. |
17 Then the earth opened, and swallowed up Dathan, And covered the company of Abiram,
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، |
18 And a fire was kindled in their company; The flames burned up the wicked.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. |
19 They made a calf in Horeb, And worshipped a molten image;
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. |
20 They changed their God of glory Into the image of a grass-eating ox.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. |
21 They forgot God, their saviour, Who had done such great things in Egypt,
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. |
22 Such wonders in the land of Ham. Such terrible things at the Red sea.
23 Then he said that he would destroy them; Had not Moses, his chosen, stood before him in the breach, To turn away his wrath, that he might not destroy them.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. |
24 They also despised the pleasant land, And believed not his word;
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. |
25 But murmured in their tents, And would not hearken to the voice of the LORD.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. |
26 Then he lifted up his hand against them, And swore that he would make them fall in the wilderness;
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، |
27 That he would overthrow their descendants among the nations, And scatter them in the lands.
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. |
28 They also gave themselves to the worship of Baal-peor, And ate sacrifices offered to lifeless idols.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. |
29 Thus they provoked his anger by their practices, And a plague broke in upon them.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. |
30 Then stood up Phinehas, and executed judgment, And the plague was stayed.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. |
31 And this was counted to him for righteousness, To all generations for ever.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. |
32 They provoked him also at the waters of Meribah [[strife]], And evil befell Moses on their account.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. |
33 For they provoked his spirit, So that he spake inconsiderately with his lips.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. |
34 They did not destroy the nations, As Jehovah had commanded them.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، |
35 They mingled themselves with the peoples, And learned their practices.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. |
36 They even worshipped their idols, Which became to them a snare.
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. |
37 Their sons and their daughters they sacrificed to demons,
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. |
38 And shed innocent blood, The blood of their own sons and daughters, Whom they sacrificed to the idols of Canaan; And the land was polluted with blood.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. |
39 Thus they defiled themselves with their works, And played the harlot with their practices.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. |
40 Then burned the anger of the LORD against his people, So that he abhorred his own inheritance.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. |
41 And he gave them into the hand of the nations, And they who hated them ruled over them.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. |
42 Their enemies oppressed them, And they were bowed down under their hand.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. |
43 Many times did he deliver them; But they provoked him by their devices, And they were brought low for their iniquities.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. |
44 Yet, when he heard their cries, He had regard to their affliction;
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. |
45 He remembered his covenant with them, And repented according to the greatness of his mercy,
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. |
46 And caused them to find pity Among all that carried them captive.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. |
47 Save us, O Jehovah, our God! and gather us from among the nations, That we may give thanks to thy holy name, And glory in thy praise!
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. |
48 [Blessed be Jehovah, the God of Israel, From everlasting to everlasting! And let all the people say, Amen! Praise ye Jehovah!]
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! |
