Proverbs 9
1 Wisdom hath builded her house; She hath hewn out her seven pillars.
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 She hath killed her fatlings; She hath mingled her wine; Yea, she hath furnished her table.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 She hath sent forth her maidens; She crieth aloud upon the highest places of the city:
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 “Whoever is simple, let him turn in hither!” To him that is void of understanding she saith,
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 “Come, eat of my bread, And drink of the wine which I have mingled!
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Forsake folly, and live! And go forward in the way of understanding!
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 “He who correcteth a scoffer Bringeth shame upon himself; And he who rebuketh the wicked Bringeth upon himself a stain.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Rebuke not a scoffer, lest he hate thee; Rebuke a wise man, and he will love thee.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Give instruction to a wise man, and he will be yet wiser; Teach a righteous man, and he will increase his learning.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 The fear of the LORD is the beginning of wisdom, And the knowledge of the Most Holy is understanding.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 Yea, through me thy days shall be multiplied, And the years of thy life shall be increased.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 If thou art wise, thou art wise for thyself; And if thou art a scoffer, thou alone must bear it.”
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 The foolish woman is clamorous; She is very simple, and careth for nothing.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 She sitteth at the door of her house, Upon a seat in the high places of the city,
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 To call aloud to those that pass by, Who go straight forward in their ways,
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 “Whoever is simple, let him turn in hither!” And to him that is void of understanding she saith,
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 “Stolen water is sweet, And bread eaten in secret is pleasant.”
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
