Proverbs 6
1 My son, if thou hast become surety for another, If thou hast stricken hands for another,
Υιέ μου, εάν έγεινας εγγυητής διά τον φίλον σου, εάν έδωκας την χείρα σου εις ξένον,
2 If thou hast become ensnared by the words of thy mouth, If thou hast been caught by the words of thy mouth,
επαγιδεύθης διά των λόγων του στόματός σου, επιάσθης διά των λόγων του στόματός σου·
3 Do this now, my son, and rescue thyself, —Since thou hast fallen into the hands of thy neighbor, —Go, prostrate thyself, and be urgent with thy neighbor!
Κάμε λοιπόν τούτο, υιέ μου, και σώζου, επειδή ήλθες εις τας χείρας του φίλου σου· ύπαγε, μη αποκάμης, και βίαζε τον φίλον σου.
4 Give not sleep to thine eyes, nor slumber to thine eyelids;
Μη δώσης ύπνον εις τους οφθαλμούς σου, μηδέ νυσταγμόν εις τα βλεφαρά σου·
5 Rescue thyself, as a roe from the hand, And as a bird from the hand of the fowler.
Σώζου, ως δορκάδιον εκ χειρός του κυνηγού και ως πτηνόν εκ χειρός του ιξευτού.
6 Go to the ant, O sluggard! Consider her ways, and be wise!
Ύπαγε προς τον μύρμηκα, ω οκνηρέ· παρατήρησον τας οδούς αυτού και γίνου σοφός·
7 She hath no governor, Nor overseer, nor ruler;
όστις μη έχων άρχοντα, επιστάτην ή κυβερνήτην,
8 Yet she prepareth in the summer her food, She gathereth in the harvest her meat.
ετοιμάζει την τροφήν αυτού το θέρος, συνάγει τας τροφάς αυτού εν τω θερισμώ.
9 How long wilt thou lie in bed, O sluggard? When wilt thou arise from thy sleep?
Έως πότε θέλεις κοιμάσθαι, οκνηρέ; πότε θέλεις σηκωθή εκ του ύπνου σου;
10 “A little sleep, —a little slumber, —A little folding of the hands to rest:”
Ολίγος ύπνος, ολίγος νυσταγμός, ολίγη συμπλοκή των χειρών εις τον ύπνον·
11 So shall thy poverty come upon thee like a robber, Yea, thy want, as an armed man!
Έπειτα η πτωχεία σου έρχεται ως ταχυδρόμος, και η ένδειά σου ως ανήρ ένοπλος.
12 A worthless wretch is the unrighteous man, Who walketh with a deceitful mouth;
Ο αχρείος άνθρωπος, ο κακότροπος άνθρωπος, περιπατεί με στόμα διεστραμμένον·
13 Who winketh with his eyes, Speaketh with his feet, And teacheth with his fingers.
Κάμνει νεύμα διά των οφθαλμών αυτού, σημαίνει διά των ποδών αυτού, διδάσκει διά των δακτύλων αυτού·
14 Fraud is in his heart; He deviseth mischief continually; He scattereth contentions.
μετά διεστραμμένης καρδίας μηχανάται κακά εν παντί καιρώ· εγείρει έριδας·
15 Therefore shall calamity come upon him suddenly; In a moment shall he be destroyed, and that without remedy;
διά τούτο εξαίφνης θέλει επέλθει η απώλεια αυτού· εξαίφνης θέλει συντριφθή ανιάτως.
16 These six things doth the LORD hate; Yea, seven are an abomination to him:
Ταύτα τα εξ μισεί ο Κύριος, επτά μάλιστα βδελύττεται η ψυχή αυτού·
17 Lofty eyes, a false tongue, And hands which shed innocent blood;
οφθαλμούς υπερηφάνους, γλώσσαν ψευδή και χείρας εκχεούσας αίμα αθώον,
18 A heart that contriveth wicked devices; Feet that are swift in running to mischief,
καρδίαν μηχανευομένην λογισμούς κακούς, πόδας τρέχοντας ταχέως εις το κακοποιείν,
19 A false witness, that uttereth lies, And him that soweth discord among brethren.
μάρτυρα ψευδή λαλούντα ψεύδος και τον εμβάλλοντα έριδας μεταξύ αδελφών.
20 Keep, O my son! the commandment of thy father, And forsake not the precepts of thy mother!
Υιέ μου, φύλαττε την εντολήν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου.
21 Bind them continually to thy heart, Tie them around thy neck!
Περίαψον αυτά διαπαντός επί της καρδίας σου, περίδεσον αυτά περί τον τράχηλόν σου.
22 When thou goest forth, they shall guide thee; When thou sleepest, they shall watch over thee; And, when thou awakest, they shall talk with thee.
Όταν περιπατής, θέλει σε οδηγεί· όταν κοιμάσαι, θέλει σε φυλάττει· και όταν εξυπνήσης, θέλει συνομιλεί μετά σου.
23 For the commandment is a lamp, and instruction a light; Yea, the rebukes of correction lead to life.
Διότι λύχνος είναι η εντολή και φως ο νόμος, και οι έλεγχοι της παιδείας οδός ζωής·
24 They shall guard thee from the evil woman, From the smooth tongue of the unchaste woman.
διά να σε φυλάττωσιν από κακής γυναικός, από κολακείας γλώσσης γυναικός αλλοτρίας.
25 Desire not her beauty in thy heart, Nor let her catch thee with her eyelids;
Μη ορεχθής το κάλλος αυτής εν τη καρδία σου· και ας μη σε θηρεύση διά των βλεφάρων αυτής.
26 For by a harlot a man is brought to a morsel of bread, And the adulteress layeth snares for the precious life.
Διότι εξ αιτίας γυναικός πόρνης καταντά τις έως τμήματος άρτου, η δε μοιχαλίς θηρεύει την πολύτιμον ψυχήν.
27 Can a man take fire into his bosom, And his clothes not be burned?
Δύναταί τις να βάλη πυρ εις τον κόλπον αυτού, και τα ιμάτια αυτού να μη καώσι;
28 Can one walk upon burning coals, And his feet not be scorched?
Δύναταί τις να περιπατήση επ' ανθράκων πυρός, και οι πόδες αυτού να μη κατακαώσιν;
29 So is it with him who goeth in to his neighbor's wife; Whoever toucheth her shall not go unpunished.
Ούτω και ο εισερχόμενος προς την γυναίκα του πλησίον αυτού· όστις εγγίζει αυτήν, δεν θέλει αθωωθή.
30 Men do not overlook a thief, Though he steal to satisfy his appetite, when he is hungry;
Τον κλέπτην δεν αποστρέφονται, εάν κλέπτη διά να χορτάση την ψυχήν αυτού, όταν πεινά·
31 If found, he must repay sevenfold, And give up all the substance of his house.
αλλ' εάν πιασθή, θέλει αποδώσει επταπλάσια· θέλει δώσει πάντα τα υπάρχοντα της οικίας αυτού.
32 Whoso committeth adultery with a woman lacketh understanding; He that doeth it destroyeth himself;
Όστις όμως μοιχεύει με γυναίκα, είναι ενδεής φρενών· απώλειαν φέρει εις την ψυχήν αυτού, όστις πράττει τούτο.
33 Blows and dishonor shall he get, And his reproach shall not be wiped away.
Πληγάς και ατιμίαν θέλει υποφέρει· και το όνειδος αυτού δεν θέλει εξαλειφθή.
34 For jealousy is the fury of a man; He will not spare in the day of vengeance;
Διότι η ζηλοτυπία είναι μανία του ανδρός, και δεν θέλει δείξει έλεος εις την ημέραν της εκδικήσεως.
35 And he will not pay regard to any ransom, Nor be content, though thou offer many gifts.
Δεν θέλει δεχθή ουδέν λύτρον· ουδέ θέλει εξιλεωθή, και αν πολλαπλασιάσης τα δώρα.
