Proverbs 16
1 To man belongeth the preparation of the heart; But the answer of the tongue is from the LORD.
Του ανθρώπου είναι αι προπαρασκευαί της καρδίας· παρά δε του Κυρίου η απόκρισις της γλώσσης.
2 All the ways of a man are pure in his own eyes; But the LORD weigheth the spirit.
Πάσαι αι οδοί του ανθρώπου φαίνονται ορθαί εις τους οφθαλμούς αυτού· πλην ο Κύριος σταθμίζει τα πνεύματα.
3 Commit thy doings to the LORD, And thy purposes shall be established.
Αφιέρονε τα έργα σου εις τον Κύριον, και αι βουλαί σου θέλουσι στερεωθή.
4 The LORD hath ordained every thing for its end; Yea, even the wicked for the day of evil.
Ο Κύριος έκαμε τα πάντα δι' εαυτόν, έτι και τον ασεβή διά την ημέραν την κακήν.
5 Every one that is proud in heart is an abomination to the LORD; From generation to generation he shall not be unpunished.
Βδέλυγμα εις τον Κύριον είναι πας υψηλοκάρδιος· και χειρ με χείρα αν συνάπτηται, δεν θέλει μένει ατιμώρητος.
6 Through kindness and truth, iniquity is expiated; And, through the fear of the LORD, men depart from evil.
Διά χάριτος και αληθείας καθαρίζεται η ανομία· και διά του φόβου του Κυρίου εκκλίνουσιν οι άνθρωποι από του κακού.
7 When a man's ways please the LORD, He maketh even his enemies to be at peace with him.
Όταν ο Κύριος αρέσκηται εις τας οδούς του ανθρώπου, και τους εχθρούς αυτού ειρηνεύει μετ' αυτού.
8 Better is a little with righteousness, Than great revenues without right.
Καλήτερον ολίγον μετά δικαιοσύνης, παρά εισοδήματα μεγάλα μετά αδικίας.
9 The heart of man deviseth his way, But the LORD establisheth his steps.
Η καρδία του ανθρώπου βουλεύεται την οδόν αυτού· αλλ' ο Κύριος διευθύνει τα βήματα αυτού.
10 A divine sentence is upon the lips of a king; His mouth transgresseth not in judgment.
Χρησμός είναι εις τα χείλη του βασιλέως· το στόμα αυτού δεν σφάλλει εν τη κρίσει.
11 A just balance and scales are the appointment of the LORD; All the weights of the bag are his work.
Δικαία στάθμη και πλάστιγξ είναι του Κυρίου· πάντα τα ζύγια του σακκίου είναι έργου αυτού.
12 The doing of wickedness is an abomination to kings; For by righteousness is the throne established.
Βδέλυγμα είναι εις τους βασιλείς να πράττωσιν ανομίαν· διότι ο θρόνος στερεόνεται μετά της δικαιοσύνης.
13 Righteous lips are the delight of kings, And they love him who speaketh right things.
Τα δίκαια χείλη είναι ευπρόσδεκτα εις τους βασιλείς, και αγαπώσι τον λαλούντα ορθά.
14 The wrath of a king is messengers of death; But a wise man will pacify it.
Θυμός βασιλέως είναι άγγελος θανάτου· αλλ' ο σοφός άνθρωπος καταπραΰνει αυτόν.
15 In the light of the king's countenance is life, And his favor is a like a cloud bringing the latter rain.
Εις το φως του προσώπου του βασιλέως είναι ζωή· και η εύνοια αυτού είναι ως νέφος οψίμου βροχής.
16 How much better is it to get wisdom than gold! Yea, to get understanding is rather to be chosen than silver.
Πόσον καλητέρα είναι η απόκτησις της σοφίας παρά το χρυσίον και προκριτωτέρα η απόκτησις της συνέσεως παρά το αργύριον
17 It is the highway of the upright to depart from evil; He that taketh heed to his way preserveth his life.
Η οδός των ευθέων είναι να εκκλίνωσιν από του κακού· όστις φυλάττει την οδόν αυτού, διατηρεί την ψυχήν αυτού.
18 Pride goeth before destruction, And a haughty spirit before a fall.
Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως.
19 Better is it to be of a humble spirit with the lowly, Than to share the spoil with the proud.
Καλήτερον να ήναι τις ταπεινόφρων μετά των ταπεινών, παρά να μοιράζη λάφυρα μετά των υπερηφάνων.
20 He who giveth heed to the word shall find good; And he who trusteth in the LORD, happy is he!
Ο συνετός εις τα πράγματα θέλει ευρεί καλόν· και ο ελπίζων επί τον Κύριον είναι μακάριος.
21 The wise in heart shall be called intelligent, And sweetness of the lips increaseth learning.
Ο σοφός την καρδίαν θέλει ονομάζεσθαι φρόνιμος· και η γλυκύτης των χειλέων προσθέτει μάθησιν.
22 Understanding is a wellspring of life to him that hath it. And the chastisement of fools is their folly.
Η σύνεσις είναι πηγή ζωής εις τον έχοντα αυτήν· η δε παιδεία των αφρόνων μωρία.
23 The heart of the wise man instructeth his mouth, And addeth learning to his lips.
Η καρδία του σοφού συνετίζει το στόμα αυτού, και εις τα χείλη αυτού προσθέτει μάθησιν.
24 Pleasant words are like a honeycomb, Sweet to the taste, and health to the bones.
Κηρήθρα μέλιτος οι ευάρεστοι λόγοι· γλυκύτης εις την ψυχήν και ίασις εις τα οστά.
25 There is a way that seemeth right to a man, But the end thereof is the way to death.
Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής είναι οδοί θανάτου.
26 The hunger of the laborer laboreth for him; For his mouth urgeth him on.
Ο εργαζόμενος εργάζεται δι' εαυτόν· διότι το στόμα αυτού αναγκάζει αυτόν.
27 A worthless man diggeth mischief, And on his lips there is, as it were, a burning fire.
Ο αχρείος άνθρωπος σκάπτει κακόν· και εις τα χείλη αυτού είναι ως πυρ καίον.
28 A deceitful man stirreth up strife, And a whisperer separateth friends.
Ο διεστραμμένος άνθρωπος διασπείρει έριδας· και ο ψιθυριστής διαχωρίζει τους στενωτέρους φίλους.
29 A man of violence enticeth his neighbor, And leadeth him into a way which is not good.
Ο βίαιος άνθρωπος αποπλανά τον πλησίον αυτού και φέρει αυτόν εις οδόν ουχί καλήν·
30 He who shutteth his eyes to devise fraud, He who compresseth his lips, hath accomplished mischief!
Κλείων τους οφθαλμούς αυτού μηχανάται διεστραμμένα· δαγκάνων τα χείλη αυτού εκτελεί το κακόν.
31 The hoary head is a crown of glory, If it be found in the way of righteousness.
Η πολιά είναι στέφανος δόξης, ευρισκομένη εν τη οδώ της δικαιοσύνης.
32 He who is slow to anger is better than the mighty; And he who ruleth his spirit, than he that taketh a city.
Καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον δυνατόν· και ο εξουσιάζων το πνεύμα αυτού παρά τον εκπορθούντα πόλιν.
33 The lot is cast into the lap; But the whole decision thereof is from the LORD.
Ο κλήρος ρίπτεται εις την κάλπην· όλη όμως η κρίσις αυτού είναι παρά Κυρίου.
