Matthew 22
1 Jesus answered and spoke to them again in parables, and said,
En Jezus, antwoordende, sprak tot hen wederom door gelijkenissen, zeggende:
2 The kingdom of heaven is like a certain king, who made a marriage-feast for his son,
Het Koninkrijk der hemelen is gelijk een zeker koning, die zijn zoon een bruiloft bereid had;
3 and sent forth his servants to call to the feast those who had been invited; and they would not come.
En zond zijn dienstknechten uit, om de genoden ter bruiloft te roepen; en zij wilden niet komen.
4 Again, he sent other servants, saying, Tell those who have been invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready; come to the feast.
Wederom zond hij andere dienstknechten uit, zeggende: Zegt den genoden: Ziet, ik heb mijn middagmaal bereid; mijn ossen, en de gemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed; komt tot de bruiloft.
5 But they made light of it, and went away; one to his farm, another to his merchandise.
Maar zij, zulks niet achtende, zijn heengegaan, deze tot zijn akker, gene tot zijn koopmanschap.
6 And the rest seized his servants, and ill-treated and slew them.
En de anderen grepen zijn dienstknechten, deden hun smaadheid aan, en doodden hen.
7 And the king was enraged; and sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned their city.
Als nu de koning dat hoorde, werd hij toornig, en zijn krijgsheiren zendende, heeft die doodslagers vernield, en hun stad in brand gestoken.
8 Then saith he to his servants, The feast is ready, but those who were invited were not worthy.
Toen zeide hij tot zijn dienstknechten: De bruiloft is wel bereid, doch de genoden waren het niet waardig.
9 Go therefore into the thoroughfares, and as many as ye find, invite to the feast.
Daarom gaat op de uitgangen der wegen, en zovelen als gij er zult vinden, roept ze tot de bruiloft.
10 So those servants went out into the highways, and gathered together all, as many as they found, both bad and good; and the bride-chamber was fully furnished with guests.
En dezelve dienstknechten, uitgaande op de wegen, vergaderden allen, die zij vonden, beiden kwaden en goeden; en de bruiloft werd vervuld met aanzittende gasten.
11 And the king, coming in to view the guests, saw there a man who had not on a wedding garment;
En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed;
12 and he saith to him, Friend, how camest thou in here, not having a wedding garment? And he was struck dumb.
En zeide tot hem: Vriend! hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aan hebbende? En hij verstomde.
13 Then the king said to the servants, Bind him hand and foot, and cast him out into the outer darkness; there will be wailing and gnashing of teeth.
Toen zeide de koning tot de dienaars: Bindt zijn handen en voeten, neemt hem weg, en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal zijn wening en knersing der tanden.
14 For many are called, but few are chosen.
Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
15 Then the Pharisees went and consulted together how l they might ensnare him in speech.
Toen gingen de Farizeen heen, en hielden te zamen raad, hoe zij Hem verstrikken zouden in Zijn rede.
16 And they send out to him their disciples with the Herodians, saying, Teacher, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, and thou carest for no one; for thou regardest not the person of men.
En zij zonden uit tot Hem hun discipelen, met de Herodianen, zeggende: Meester! wij weten, dat Gij waarachtig zijt, en de weg Gods in der waarheid leert, en naar niemand vraagt; want Gij ziet den persoon der mensen niet aan;
17 Tell us, therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?
Zeg ons dan: wat dunkt U? Is het geoorloofd, den keizer schatting te geven of niet?
18 But Jesus, perceiving their wickedness, said, Why are ye trying me, hypocrites?
Maar Jezus, bekennende hun boosheid, zeide:
19 Show me the tribute money. And they brought to him a denary.
Gij geveinsden, wat verzoekt gij Mij? Toont Mij de schattingpenning. En zij brachten Hem een penning.
20 And Jesus saith to them, Whose is this image and inscription?
En Hij zeide tot hen: Wiens is dit beeld en het opschrift?
21 They say, Caesar's. Then saith he to them, Render then to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's.
Zij zeiden tot Hem: Des keizers. Toen zeide Hij tot hen: Geeft dan den keizer, dat des keizers is, en Gode, dat Gods is.
22 And hearing this, they wondered, and left him, and went away.
En zij, dit horende, verwonderden zich, en Hem verlatende, zijn zij weggegaan.
23 The same day there came to him Sadducees, saying that there is no resurrection; and they asked him,
Te dienzelfden dage kwamen tot Hem de Sadduceen, die zeggen, dat er geen opstanding is, en vraagden Hem,
24 saying, Teacher, Moses said, “If a man die having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed to his brother.”
Zeggende: Meester! Mozes heeft gezegd: Indien iemand sterft, geen kinderen hebbende, zo zal zijn broeder deszelfs vrouw trouwen, en zijn broeder zaad verwekken.
25 Now there were with us seven brothers; and the first married and died; and, having no offspring, left his wife to his brother.
Nu waren er bij ons zeven broeders; en de eerste, een vrouw getrouwd hebbende, stierf; en dewijl hij geen zaad had, zo liet hij zijn vrouw voor zijn broeder.
26 And so also the second, and the third, even to the seventh.
Desgelijks ook de tweede, en de derde, tot de zevende toe.
27 And last of all the woman died.
Ten laatste na allen, is ook de vrouw gestorven.
28 In the resurrection, then, of which of the seven will she be the wife? For they all had her.
In de opstanding dan, wiens vrouw zal zij wezen van die zeven, want zij hebben ze allen gehad?
29 Jesus answered and said to them, Ye err, not knowing the Scriptures, nor the power of God.
Maar Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gij dwaalt, niet wetende de Schriften, noch de kracht Gods.
30 For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
Want in de opstanding nemen zij niet ten huwelijk, noch worden ten huwelijk uitgegeven; maar zij zijn als engelen Gods in de hemel.
31 But concerning the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken to you by God, saying,
En wat aangaat de opstanding der doden, hebt gij niet gelezen, hetgeen van God tot ulieden gesproken is, Die daar zegt:
32 “I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob”? He is not a God of the dead, but of the living.
Ik ben de God Abrahams, en de God Izaks, en de God Jakobs! God is niet een God der doden, maar der levenden.
33 And when the multitudes heard this, they were astonished at his teaching.
En de scharen, dit horende, werden verslagen over Zijn leer.
34 And the Pharisees, hearing that he had put the Sadducees to silence, assembled together;
En de Farizeen, gehoord hebbende, dat Hij de Sadduceen den mond gestopt had, zijn te zamen bijeenvergaderd.
35 and one of them, a lawyer, asked, trying him,
En een uit hen, zijnde een Wetgeleerde, heeft gevraagd, Hem verzoekende, en zeggende:
36 Teacher, which commandment is great in the Law?
Meester! welk is het grote gebod in de wet?
37 And he said to him, “Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.”
En Jezus zeide tot hem: Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand.
38 This is the great and first commandment.
Dit is het eerste en het grote gebod.
39 There is a second like it: “Thou shalt love thy neighbor as thyself.”
En het tweede aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.
40 On these two commandments hang all the Law and the Prophets.
Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.
41 And while the Pharisees were assembled, Jesus asked them,
Als nu de Farizeen samenvergaderd waren, vraagde hun Jezus,
42 saying, What think ye concerning the Christ? whose son is he? They say to him, David's.
En zeide: Wat dunkt u van den Christus? Wiens Zoon is Hij? Zij zeiden tot Hem: Davids Zoon.
43 He saith to them, How then doth David in the Spirit call him lord? saying,
Hij zeide tot hen: Hoe noemt Hem dan David, in de Geest, zijn Heere? zeggende:
44 “The Lord said to my lord, Sit thou on my right hand, till I put thine enemies under thy feet.”
De Heere heeft gezegd tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechter hand, totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.
45 If David then calleth him lord, how is he his son?
Indien Hem dan David noemt zijn Heere, hoe is Hij zijn Zoon?
46 And no one was able to answer him a word; nor durst any one from that day question him any more.
En niemand kon Hem een woord antwoorden; noch iemand durfde Hem van dien dag aan iets meer vragen.
