Matthew 22
1 Jesus answered and spoke to them again in parables, and said,
Weer nam Jesus het woord, en sprak tot hen in gelijkenissen:
2 The kingdom of heaven is like a certain king, who made a marriage-feast for his son,
Het rijk der hemelen is gelijk aan een koning, die een bruiloftsmaal gaf voor zijn zoon.
3 and sent forth his servants to call to the feast those who had been invited; and they would not come.
En hij zond zijn dienaars uit, om de genodigden tot de bruiloft te roepen; maar ze wilden niet komen.
4 Again, he sent other servants, saying, Tell those who have been invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready; come to the feast.
Opnieuw zond hij andere dienaars, en sprak: Zegt aan de genodigden: Ziet, ik heb mijn maaltijd gereed, mijn ossen en mestvee zijn geslacht, en alles is klaar; komt toch ter bruiloft.
5 But they made light of it, and went away; one to his farm, another to his merchandise.
Maar ze sloegen er geen acht op, en gingen huns weegs; de een naar zijn hoeve, de ander naar zijn zaken.
6 And the rest seized his servants, and ill-treated and slew them.
De overigen grepen zijn dienaars vast, mishandelden en doodden ze.
7 And the king was enraged; and sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned their city.
Toen werd de koning vergramd; hij zond zijn leger uit, doodde die moordenaars en stak hun stad in brand.
8 Then saith he to his servants, The feast is ready, but those who were invited were not worthy.
En hij sprak tot zijn dienaars: Het bruiloftsmaal is wel gereed, maar de genodigden verdienden het niet.
9 Go therefore into the thoroughfares, and as many as ye find, invite to the feast.
Gaat dus naar de kruispunten der straten, en nodigt allen ter bruiloft, die gij er vinden zult.
10 So those servants went out into the highways, and gathered together all, as many as they found, both bad and good; and the bride-chamber was fully furnished with guests.
Zijn dienaars gingen de straten op, en verzamelden allen, die zij er aantroffen, slechten en goeden; en de bruiloftszaal werd met gasten gevuld.
11 And the king, coming in to view the guests, saw there a man who had not on a wedding garment;
Toen nu de koning binnentrad, om de aanliggende gasten te zien, zag hij een man, die geen bruiloftskleed aan had.
12 and he saith to him, Friend, how camest thou in here, not having a wedding garment? And he was struck dumb.
En hij sprak tot hem: Vriend, hoe zijt ge hier zonder bruiloftskleed binnengekomen? Hij wist er geen antwoord op te geven.
13 Then the king said to the servants, Bind him hand and foot, and cast him out into the outer darkness; there will be wailing and gnashing of teeth.
Nu zei de koning tot zijn bedienden: Bindt hem handen en voeten, en werpt hem naar buiten de duisternis in; daar zal geween zijn en gekners der tanden.
14 For many are called, but few are chosen.
Want velen zijn geroepen, maar weinigen zijn uitverkoren.
15 Then the Pharisees went and consulted together how l they might ensnare him in speech.
Daarop gingen de farizeën heen, en beraadslaagden, hoe ze Hem in zijn eigen woorden zouden verstrikken.
16 And they send out to him their disciples with the Herodians, saying, Teacher, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, and thou carest for no one; for thou regardest not the person of men.
Ze zonden hun leerlingen met de aanhangers van Herodes op Hem af met de vraag: Meester, we weten, dat Gij oprecht zijt, de weg van God naar waarheid leert, en niemand naar de ogen ziet; want Gij kent geen aanzien des persoons.
17 Tell us, therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?
Zeg ons dus: wat dunkt U; is het geoorloofd den keizer belasting te betalen, of niet?
18 But Jesus, perceiving their wickedness, said, Why are ye trying me, hypocrites?
Jesus kende hun boosheid, en sprak: Huichelaars, wat stelt gij Mij op de proef?
19 Show me the tribute money. And they brought to him a denary.
Laat Mij de cijnspenning zien. Ze hielden Hem een tienling voor.
20 And Jesus saith to them, Whose is this image and inscription?
Jesus zeide hun: Wiens beeld en randschrift is dit?
21 They say, Caesar's. Then saith he to them, Render then to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's.
Ze zeiden: Van den keizer. Hij sprak tot hen: Geeft dan den keizer, wat den keizer toekomt; en geeft aan God, wat God toekomt.
22 And hearing this, they wondered, and left him, and went away.
Toen ze dit hoorden, waren ze verwonderd; ze lieten Hem met rust, en gingen heen.
23 The same day there came to him Sadducees, saying that there is no resurrection; and they asked him,
Op diezelfde dag kwamen de sadduceën naar Hem toe, die de verrijzenis loochenen. Ze ondervroegen Hem:
24 saying, Teacher, Moses said, “If a man die having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed to his brother.”
Meester, Moses heeft gezegd: Wanneer iemand kinderloos sterft, dan zal zijn broer de vrouw van hem huwen, en nakomelingschap voor zijn broer verwekken.
25 Now there were with us seven brothers; and the first married and died; and, having no offspring, left his wife to his brother.
Nu waren er bij ons zeven broers; de eerste huwde en stierf; en daar hij geen kinderen had, liet hij zijn vrouw achter aan zijn broer.
26 And so also the second, and the third, even to the seventh.
Zo ging het ook met den tweeden en den derden, tot den zevenden toe.
27 And last of all the woman died.
Het laatst van allen stierf ook de vrouw.
28 In the resurrection, then, of which of the seven will she be the wife? For they all had her.
Wien van de zeven zal ze nu bij de verrijzenis als vrouw toebehoren? Ze hebben haar immers allen gehad.
29 Jesus answered and said to them, Ye err, not knowing the Scriptures, nor the power of God.
Jesus antwoordde: Gij dwaalt en kent de Schriften niet, en evenmin de kracht van God.
30 For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
Want bij de verrijzenis huwt men niet, noch wordt men gehuwd; maar men zal zijn als engelen Gods in de hemel.
31 But concerning the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken to you by God, saying,
En wat de verrijzenis der doden betreft, hebt gij niet gelezen, wat God u gezegd heeft:
32 “I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob”? He is not a God of the dead, but of the living.
"Ik ben de God van Abraham, de God van Isaäk, de God van Jakob?" Hij is toch geen God van doden, maar van levenden.
33 And when the multitudes heard this, they were astonished at his teaching.
Toen het volk dit hoorde, stond het verbaasd over zijn leer.
34 And the Pharisees, hearing that he had put the Sadducees to silence, assembled together;
Toen de farizeën vernamen, dat Hij de sadduceën tot zwijgen gebracht had, kwamen ze naar Hem toe;
35 and one of them, a lawyer, asked, trying him,
en een hunner, een wetgeleerde, vroeg, om Hem op de proef te stellen:
36 Teacher, which commandment is great in the Law?
Meester, wat is het grootste gebod in de Wet?
37 And he said to him, “Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.”
Jesus zei hem: "Gij zult den Heer uw God beminnen met heel uw hart, met heel uw ziel en heel uw verstand."
38 This is the great and first commandment.
Dit is het grootste en eerste gebod.
39 There is a second like it: “Thou shalt love thy neighbor as thyself.”
En het tweede daaraan gelijk: "Gij zult uw naaste beminnen als uzelf."
40 On these two commandments hang all the Law and the Prophets.
Aan deze twee geboden hangt heel de Wet en de Profeten.
41 And while the Pharisees were assembled, Jesus asked them,
Daar nu de farizeën toch bij elkaar waren, vroeg Jesus hun:
42 saying, What think ye concerning the Christ? whose son is he? They say to him, David's.
Wat dunkt u van den Christus? Wiens zoon is Hij? Ze zeiden: Van David.
43 He saith to them, How then doth David in the Spirit call him lord? saying,
Hij zeide hun: Hoe noemt David in den Geest Hem dan Heer, wanneer hij zegt:
44 “The Lord said to my lord, Sit thou on my right hand, till I put thine enemies under thy feet.”
"De Heer heeft gesproken tot mijn Heer: Zet U aan mijn rechterhand, Totdat Ik uw vijanden leg Als een voetbank voor uw voeten!"
45 If David then calleth him lord, how is he his son?
Als David Hem Heer noemt, hoe is Hij dan zijn zoon?
46 And no one was able to answer him a word; nor durst any one from that day question him any more.
Niemand kon Hem antwoord geven; en van die dag af durfde niemand Hem meer ondervragen.
