Mark 9
1 And he said to them, Truly do I say to you, There are some of those standing here who will not taste of death, till they have seen that the kingdom of God hath come with power.
| و بدیشان گفت: «هرآینه به شما می‌گویم بعضی از ایستادگان در اینجا می‌باشند که تاملکوت خدا را که به قوت می‌آید نبینند، ذائقه موت را نخواهند چشید.» | ۱ |
2 And after six days Jesus taketh with him Peter and James and John, and leadeth them up into a high mountain apart by themselves; and he was transfigured before them.
| و بعد از شش روز، عیسی پطرس و یعقوب و یوحنا را برداشته، ایشان را تنها بر فراز کوهی به خلوت برد و هیاتش در نظر ایشان متغیر گشت. | ۲ |
3 And his garments became glistening, very white, so as no fuller on earth can whiten.
| و لباس او درخشان و چون برف بغایت سفید گردید، چنانکه هیچ گازری بر روی زمین نمی تواند چنان سفید نماید. | ۳ |
4 And there appeared to them Elijah with Moses; and they were talking with Jesus.
| و الیاس با موسی بر ایشان ظاهر شده، با عیسی گفتگو می‌کردند. | ۴ |
5 And Peter answering saith to Jesus, Rabbi, it is good for us to be here; and let us make three tents, one for thee, and one for Moses, and one for Elijah.
| پس پطرس ملتفت شده، به عیسی گفت: «ای استاد، بودن ما در اینجا نیکو است! پس سه سایبان می‌سازیم، یکی برای تو و دیگری برای موسی و سومی برای الیاس!» | ۵ |
6 For he knew not what to answer; for they were struck with terror.
| از آنرو که نمی دانست چه بگوید، چونکه هراسان بودند. | ۶ |
7 And there came a cloud overshadowing them; and a voice came out of the cloud, This is my beloved Son; hear him.
| ناگاه ابری بر ایشان سایه انداخت و آوازی از ابردر‌رسید که «این است پسر حبیب من، از اوبشنوید.» | ۷ |
8 And suddenly looking round, they no longer saw any one but Jesus alone with themselves.
| در ساعت گرداگرد خود نگریسته، جزعیسی تنها با خود هیچ‌کس را ندیدند. | ۸ |
9 And as they came down from the mountain, he charged them to give no account of what they had seen to any one, till the Son of man should have risen from the dead.
| و چون از کوه به زیر می‌آمدند، ایشان راقدغن فرمود که تا پسر انسان از مردگان برنخیزد، از آنچه دیده‌اند کسی را خبر ندهند. | ۹ |
10 And they kept these words in mind, questioning one another what rising from the dead might mean.
| و این سخن را در خاطر خود نگاه داشته، از یکدیگرسوال می‌کردند که برخاستن از مردگان چه باشد. | ۱۰ |
11 And they asked him, saying, How is it that the Pharisees and scribes say that Elijah must come first?
| پس از او استفسار کرده، گفتند: «چرا کاتبان می‌گویند که الیاس باید اول بیاید؟» | ۱۱ |
12 And he said to them, Elijah cometh first, and restoreth all things. And how hath it been written of the Son of man? that he must suffer many things, and be set at nought.
| او درجواب ایشان گفت که «الیاس البته اول می‌آید وهمه‌چیز را اصلاح می‌نماید و چگونه درباره پسرانسان مکتوب است که می‌باید زحمت بسیارکشد و حقیر شمرده شود. | ۱۲ |
13 But I say to you that Elijah hath come, and they have done to him whatever they would; as it hath been written concerning him.
| لیکن به شمامی گویم که الیاس هم آمد و با وی آنچه خواستندکردند، چنانچه در حق وی نوشته شده است.» | ۱۳ |
14 And coming to the disciples, they saw a great multitude about them, and scribes debating with them.
| پس چون نزد شاگردان خود رسید، جمعی کثیر گرد ایشان دید و بعضی از کاتبان را که باایشان مباحثه می‌کردند. | ۱۴ |
15 And immediately the whole multitude on seeing him was struck with awe, and running to him, saluted him.
| در ساعت، تمامی خلق چون او را بدیدند در حیرت افتادند و دوان دوان آمده، او را سلام دادند. | ۱۵ |
16 And he asked them, About what are ye debating with them?
| آنگاه از کاتبان پرسید که «با اینها چه مباحثه دارید؟» | ۱۶ |
17 And one of the multitude answered him, Teacher, I have brought to thee my son, who hath a dumb spirit.
| یکی ازآن میان در جواب گفت: «ای استاد، پسر خود رانزد تو آوردم که روحی گنگ دارد، | ۱۷ |
18 And wherever it seizeth hold of him, it throweth him down; and he foameth and gnasheth his teeth; and he pineth away. And I spoke to thy disciples to cast it out, and they were not able.
| و هر جا که او را بگیرد می‌اندازدش، چنانچه کف برآورده، دندانهایم بهم می‌ساید و خشک می‌گردد. پس شاگردان تو را گفتم که او را بیرون کنند، نتوانستند.» | ۱۸ |
19 He answereth and saith to them, O unbelieving generation! How long shall I be with you? How long shall I bear with you? Bring him to me.
| او ایشان را جواب داده، گفت: «ای فرقه بی‌ایمان تا کی با شما باشم و تا چه حدمتحمل شما شوم! او را نزد من آورید.» | ۱۹ |
20 And they brought him to him. And as soon as he saw him, the spirit convulsed him; and he fell on the ground, and wallowed, foaming.
| پس اورا نزد وی آوردند. چون او را دید، فور آن روح او را مصروع کرد تا بر زمین افتاده، کف برآورد وغلطان شد. | ۲۰ |
21 And he asked his father, How long hath it been thus with him? And he said, From a child;
| پس از پدر وی پرسید: «چند وقت است که او را این حالت است؟» گفت: «ازطفولیت. | ۲۱ |
22 and it hath often cast him both into fire, and into water, to destroy him; but if thou art able to do any thing, have compassion on us, and help us.
| و بارها او را در آتش و در آب انداخت تا او را هلاک کند. حال اگر می‌توانی بر ماترحم کرده، ما را مدد فرما.» | ۲۲ |
23 Jesus said to him, If thou art able? All things are possible for him that believeth.
| عیسی وی راگفت: «اگر می‌توانی‌ایمان آری، مومن را همه‌چیزممکن است.» | ۲۳ |
24 The father of the child immediately cried out and said, I believe; help thou my unbelief.
| در ساعت پدر طفل فریادبرآورده، گریه‌کنان گفت: «ایمان می‌آورم‌ای خداوند، بی‌ایمانی مرا امداد فرما.» | ۲۴ |
25 And Jesus seeing that the multitude came running together, rebuked the unclean spirit, saying to it, Dumb and deaf spirit, I command thee, come out of him, and enter no more into him.
| چون عیسی دید که گروهی گرد او به شتاب می‌آیند، روح پلید را نهیب داده، به وی فرمود: «ای روح گنگ و کر من تو را حکم می‌کنم از او در آی ودیگر داخل او مشو!» | ۲۵ |
26 And uttering a cry, and convulsing him much, it came out of him. And he became as one dead; so that very many said, He is dead.
| پس صیحه زده و او رابشدت مصروع نموده، بیرون آمد و مانند مرده گشت، چنانکه بسیاری گفتند که فوت شد. | ۲۶ |
27 But Jesus, taking hold of his hand, raised him, and he stood up.
| اما عیسی دستش را گرفته، برخیزانیدش که برپاایستاد. | ۲۷ |
28 And when he had come into the house, his disciples asked him privately, Why could not we cast it out?
| و چون به خانه درآمد، شاگردانش درخلوت از او پرسیدند: «چرا ما نتوانستیم او رابیرون کنیم؟» | ۲۸ |
29 And he said to them, This kind can go out by nothing, except by prayer.
| ایشان را گفت: «این جنس به هیچ وجه بیرون نمی رود جز به دعا.» | ۲۹ |
30 And departing thence, they passed through Galilee; and he would not that any one should know it.
| و از آنجا روانه شده، در جلیل می‌گشتند ونمی خواست کسی او را بشناسد، | ۳۰ |
31 For he taught his disciples, and said to them, The Son of man is about to be delivered up into the hands of men, and they will put him to death; and when he hath been put to death, after three days he will rise again.
| زیرا که شاگردان خود را اعلام فرموده، می‌گفت: «پسرانسان به‌دست مردم تسلیم می‌شود و او راخواهند کشت و بعد از مقتول شدن، روز سوم خواهد برخاست.» | ۳۱ |
32 But they understood not what he said, and were afraid to ask him.
| اما این سخن را درک نکردند و ترسیدند که از او بپرسند. | ۳۲ |
33 And they came to Capernaum; and having come into the house, he asked them, About what were ye disputing on the road?
| و وارد کفرناحوم شده، چون به خانه درآمد، از ایشان پرسید که «در بین راه با یک دیگرچه مباحثه می‌کردید؟» | ۳۳ |
34 But they were silent; for on the road they had been disputing with one another, who was greatest.
| اما ایشان خاموش ماندند، از آنجا که در راه با یکدیگر گفتگومی کردند در اینکه کیست بزرگتر. | ۳۴ |
35 And sitting down, he called the twelve, and saith to them, If any one desire to be first, he will be last of all, and servant of all.
| پس نشسته، آن دوازده را طلبیده، بدیشان گفت: «هرکه می‌خواهد مقدم باشد موخر و غلام همه بود. | ۳۵ |
36 And he took a child, and placed him in the midst of them, and taking him in his arms, he said to them,
| پس طفلی را برداشته، در میان ایشان بر پا نمودو او را در آغوش کشیده، به ایشان گفت: | ۳۶ |
37 Whoever receiveth one of these children in my name, receiveth me; and whoever receiveth me, receiveth not me, but him that sent me.
| «هرکه یکی از این کودکان را به اسم من قبول کند، مراقبول کرده است و هرکه مرا پذیرفت نه مرا بلکه فرستنده مرا پذیرفته باشد. | ۳۷ |
38 John said to him, Teacher, we saw one casting out demons in thy name who followeth not us; and we forbade him, because he did not follow us.
| آنگاه یوحنا ملتفت شده، بدو گفت: «ای استاد، شخصی را دیدیم که به نام تو دیوها بیرون می‌کرد و متابعت ما نمی نمود؛ و چون متابعت مانمی کرد، او را ممانعت نمودیم.» | ۳۸ |
39 But Jesus said, Forbid him not. For no one, who shall do a miracle in my name, can readily speak evil of me.
| عیسی گفت: «او را منع مکنید، زیرا هیچ‌کس نیست که معجزه‌ای به نام من بنماید و بتواند به زودی درحق من بد گوید. | ۳۹ |
40 For he that is not against us is for us.
| زیرا هرکه ضد ما نیست باماست. | ۴۰ |
41 For whoever shall give you a cup of water to drink in my name, because ye belong to Christ, truly do I say to you, he will not lose his reward.
| و هرکه شما را از این‌رو که از آن مسیح هستید، کاسه‌ای آب به اسم من بنوشاند، هرآینه به شما می‌گویم اجر خود را ضایع نخواهد کرد. | ۴۱ |
42 And whoever shall cause one of these little ones that believe to fall away, it would be better for him to have a great millstone hung round his neck, and be cast into the sea.
| و هرکه یکی از این کودکان را که به من ایمان آورند، لغزش دهد، او را بهتر است که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته، در دریا افکنده شود. | ۴۲ |
43 And if thy hand cause thee to fall away, cut it off. It is better for thee to enter into life maimed, than having the two hands to go away into hell, into the fire that is unquenchable. (Geenna g1067)
| پس هرگاه دستت تو را بلغزاند، آن را ببرزیرا تو را بهتر است که شل داخل حیات شوی، ازاینکه با دو دست وارد جهنم گردی، در آتشی که خاموشی نپذیرد؛ (Geenna g1067) | ۴۳ |
| جایی که کرم ایشان نمیرد وآتش، خاموشی نپذیرد. | ۴۴ |
45 And if thy foot is causing thee to fall away, cut it off; it is better for thee to enter into life lame, than having the two feet to be cast into hell. (Geenna g1067)
| و هرگاه پایت تو رابلغزاند، قطعش کن زیرا تو را مفیدتر است که لنگ داخل حیات شوی از آنکه با دو پا به جهنم افکنده شوی، در آتشی که خاموشی نپذیرد؛ (Geenna g1067) | ۴۵ |
| آنجایی که کرم ایشان نمیرد و آتش، خاموش نشود. | ۴۶ |
47 And if thine eye is causing thee to fall away, pluck it out; it is better for thee to enter into the kingdom of God with one eye, than having two eyes to be cast into hell, (Geenna g1067)
| و هر گاه چشم تو تو را لغزش دهد، قلعش کن زیرا تو را بهتر است که با یک چشم داخل ملکوت خدا شوی، از آنکه با دو چشم درآتش جهنم انداخته شوی، (Geenna g1067) | ۴۷ |
48 where their worm dieth not, and the fire is not quenched.
| جایی که کرم ایشان نمیرد و آتش خاموشی نیابد. | ۴۸ |
49 For every one will be salted with fire.
| زیرا هرکس به آتش، نمکین خواهد شد و هر قربانی به نمک، نمکین می‌گردد. | ۴۹ |
50 Salt is good; but if the salt have lost its saltness, wherewith will ye season it? Have salt in yourselves, and be at peace with one another.
| نمک نیکو است، لیکن هر گاه نمک فاسد گردد به چه چیز آن را اصلاح می‌کنید؟ پس در خود نمک بدارید و با یکدیگرصلح نمایید.» | ۵۰ |
