Mark 8
1 In those days, there being again a great multitude, and they having nothing to eat, he called the disciples to him, and saith to them,
ತದಾ ತತ್ಸಮೀಪಂ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಯಾತಾ ಅತಸ್ತೇಷಾಂ ಭೋಜ್ಯದ್ರವ್ಯಾಭಾವಾದ್ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಜಗಾದ, |
2 I have compassion on the multitude, because they have remained with me now three days, and they have nothing to eat.
ಲೋಕನಿವಹೇ ಮಮ ಕೃಪಾ ಜಾಯತೇ ತೇ ದಿನತ್ರಯಂ ಮಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಭೋಜ್ಯಂ ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
3 And if I send them away fasting to their houses, they will faint on the road; and some of them have come from altar.
ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇಽನೇಕೇ ದೂರಾದ್ ಆಗತಾಃ, ಅಭುಕ್ತೇಷು ತೇಷು ಮಯಾ ಸ್ವಗೃಹಮಭಿಪ್ರಹಿತೇಷು ತೇ ಪಥಿ ಕ್ಲಮಿಷ್ಯನ್ತಿ|
4 And his disciples answered him, Whence can ally one satisfy these men with bread here in a wilderness?
ಶಿಷ್ಯಾ ಅವಾದಿಷುಃ, ಏತಾವತೋ ಲೋಕಾನ್ ತರ್ಪಯಿತುಮ್ ಅತ್ರ ಪ್ರನ್ತರೇ ಪೂಪಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಕೇನ ಶಕ್ಯತೇ?
5 And he asked them, How many loaves have ye? And they said, Seven.
ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕತಿ ಪೂಪಾಃ ಸನ್ತಿ? ತೇಽಕಥಯನ್ ಸಪ್ತ|
6 And he ordered the multitude to lie down on the ground; and he took the seven loaves, and gave thanks, and broke, and gave to his disciples to set before them; and they set them before the multitude.
ತತಃ ಸ ತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಭುವಿ ಸಮುಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆದಿಶ್ಯ ತಾನ್ ಸಪ್ತ ಪೂಪಾನ್ ಧೃತ್ವಾ ಈಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಅನುಕೀರ್ತ್ತಯಾಮಾಸ, ಭಂಕ್ತ್ವಾ ಪರಿವೇಷಯಿತುಂ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ದದೌ, ತತಸ್ತೇ ಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪರಿವೇಷಯಾಮಾಸುಃ|
7 And they had a few small fishes; and having blessed them, he set them before them.
ತಥಾ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪೇ ಯೇ ಕ್ಷುದ್ರಮತ್ಸ್ಯಾ ಆಸನ್ ತಾನಪ್ಯಾದಾಯ ಈಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಸಂಕೀರ್ತ್ಯ ಪರಿವೇಷಯಿತುಮ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್|
8 And they ate, and were filled; and they took up of the fragments that remained, seven baskets.
ತತೋ ಲೋಕಾ ಭುಕ್ತ್ವಾ ತೃಪ್ತಿಂ ಗತಾ ಅವಶಿಷ್ಟಖಾದ್ಯೈಃ ಪೂರ್ಣಾಃ ಸಪ್ತಡಲ್ಲಕಾ ಗೃಹೀತಾಶ್ಚ|
9 And they were about four thousand; and he sent them away.
ಏತೇ ಭೋಕ್ತಾರಃ ಪ್ರಾಯಶ್ಚತುಃ ಸಹಸ್ರಪುರುಷಾ ಆಸನ್ ತತಃ ಸ ತಾನ್ ವಿಸಸರ್ಜ|
10 And immediately going on board the boat with his disciples, he came into the region of Dalmanutha.
ಅಥ ಸ ಶಿಷ್ಯಃ ಸಹ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ದಲ್ಮಾನೂಥಾಸೀಮಾಮಾಗತಃ|
11 And the Pharisees came out, and began to question with him, seeking of him a sign from heaven, trying him.
ತತಃ ಪರಂ ಫಿರೂಶಿನ ಆಗತ್ಯ ತೇನ ಸಹ ವಿವದಮಾನಾಸ್ತಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾರ್ಥಮ್ ಆಕಾಶೀಯಚಿಹ್ನಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಯಾಚಿತವನ್ತಃ|
12 And sighing deeply in his spirit, he saith, Why doth this generation seek for a sign? Truly do I say to you, A sign will not he given to this generation.
ತದಾ ಸೋಽನ್ತರ್ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯಾಕಥಯತ್, ಏತೇ ವಿದ್ಯಮಾನನರಾಃ ಕುತಶ್ಚಿನ್ಹಂ ಮೃಗಯನ್ತೇ? ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ಬ್ರವೀಮಿ ಲೋಕಾನೇತಾನ್ ಕಿಮಪಿ ಚಿಹ್ನಂ ನ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತೇ|
13 And leaving them, he again went on board and crossed to the other side.
ಅಥ ತಾನ್ ಹಿತ್ವಾ ಪುನ ರ್ನಾವಮ್ ಆರುಹ್ಯ ಪಾರಮಗಾತ್|
14 And they had forgotten to take bread, and had not in the boat with them more than one loaf.
ಏತರ್ಹಿ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಪೂಪೇಷು ವಿಸ್ಮೃತೇಷು ನಾವಿ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪೂಪ ಏಕಏವ ಸ್ಥಿತಃ|
15 And he charged them, saying, Take heed, beware of the leaven of the Pharisees, and the leaven of Herod.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಹೇರೋದಶ್ಚ ಕಿಣ್ವಂ ಪ್ರತಿ ಸತರ್ಕಾಃ ಸಾವಧಾನಾಶ್ಚ ಭವತ|
16 And they reasoned among themselves, saying, It is because we have no bread.
ತತಸ್ತೇಽನ್ಯೋನ್ಯಂ ವಿವೇಚನಂ ಕರ್ತುಮ್ ಆರೇಭಿರೇ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪೂಪೋ ನಾಸ್ತೀತಿ ಹೇತೋರಿದಂ ಕಥಯತಿ|
17 And knowing it, he saith to them, Why are ye reasoning, because ye have no bread? Do ye not yet perceive nor understand? Have ye your mind still blinded?
ತದ್ ಬುದ್ವ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಭ್ಯೋಽಕಥಯತ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ಥಾನೇ ಪೂಪಾಭಾವಾತ್ ಕುತ ಇತ್ಥಂ ವಿತರ್ಕಯಥ? ಯೂಯಂ ಕಿಮದ್ಯಾಪಿ ಕಿಮಪಿ ನ ಜಾನೀಥ? ಬೋದ್ಧುಞ್ಚ ನ ಶಕ್ನುಥ? ಯಾವದದ್ಯ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಾಂಸಿ ಕಠಿನಾನಿ ಸನ್ತಿ?
18 Having eyes, do ye not see? and having ears, do ye not hear? And do ye not remember,
ಸತ್ಸು ನೇತ್ರೇಷು ಕಿಂ ನ ಪಶ್ಯಥ? ಸತ್ಸು ಕರ್ಣೇಷು ಕಿಂ ನ ಶೃಣುಥ? ನ ಸ್ಮರಥ ಚ?
19 when I broke the five loaves among the five thousand, and how many baskets full of fragments ye took up? They say to him, Twelve.
ಯದಾಹಂ ಪಞ್ಚಪೂಪಾನ್ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ರಾಣಾಂ ಪುರುಷಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ದತ್ತವಾನ್ ತದಾನೀಂ ಯೂಯಮ್ ಅವಶಿಷ್ಟಪೂಪೈಃ ಪೂರ್ಣಾನ್ ಕತಿ ಡಲ್ಲಕಾನ್ ಗೃಹೀತವನ್ತಃ? ತೇಽಕಥಯನ್ ದ್ವಾದಶಡಲ್ಲಕಾನ್|
20 When also the seven among the four thousand, how many baskets full of fragments did ye take up? And they say, Seven.
ಅಪರಞ್ಚ ಯದಾ ಚತುಃಸಹಸ್ರಾಣಾಂ ಪುರುಷಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪೂಪಾನ್ ಭಂಕ್ತ್ವಾದದಾಂ ತದಾ ಯೂಯಮ್ ಅತಿರಿಕ್ತಪೂಪಾನಾಂ ಕತಿ ಡಲ್ಲಕಾನ್ ಗೃಹೀತವನ್ತಃ? ತೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ಸಪ್ತಡಲ್ಲಕಾನ್|
21 And he said to them, Do ye not yet understand?
ತದಾ ಸ ಕಥಿತವಾನ್ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಮ್ ಅಧುನಾಪಿ ಕುತೋ ಬೋದ್ವ್ವುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ?
22 And they come to Bethsaida. And they bring to him a blind man, and beseech him to touch him.
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಬೈತ್ಸೈದಾನಗರೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಲೋಕಾ ಅನ್ಧಮೇಕಂ ನರಂ ತತ್ಸಮೀಪಮಾನೀಯ ತಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ತಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ|
23 And taking the blind man by the hand, he led him out of the village; and spitting on his eyes, and putting his hands on him, he asked him if he saw anything.
ತದಾ ತಸ್ಯಾನ್ಧಸ್ಯ ಕರೌ ಗೃಹೀತ್ವಾ ನಗರಾದ್ ಬಹಿರ್ದೇಶಂ ತಂ ನೀತವಾನ್; ತನ್ನೇತ್ರೇ ನಿಷ್ಠೀವಂ ದತ್ತ್ವಾ ತದ್ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಾವರ್ಪಯಿತ್ವಾ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಕಿಮಪಿ ಪಶ್ಯಸಿ?
24 And he looked up, and said, I can see men, for I see them as trees, walking.
ಸ ನೇತ್ರೇ ಉನ್ಮೀಲ್ಯ ಜಗಾದ, ವೃಕ್ಷವತ್ ಮನುಜಾನ್ ಗಚ್ಛತೋ ನಿರೀಕ್ಷೇ|
25 Then he again put his hands on his eyes, and he saw clearly, and was restored, and saw all things distinctly.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪುನಸ್ತಸ್ಯ ನಯನಯೋ ರ್ಹಸ್ತಾವರ್ಪಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ನೇತ್ರೇ ಉನ್ಮೀಲಯಾಮಾಸ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಸ್ವಸ್ಥೋ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ಪಷ್ಟರೂಪಂ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನ್ ದದರ್ಶ|
26 And he sent him away to his house, saying, Go not into the village.
ತತಃ ಪರಂ ತ್ವಂ ಗ್ರಾಮಂ ಮಾ ಗಚ್ಛ ಗ್ರಾಮಸ್ಥಂ ಕಮಪಿ ಚ ಕಿಮಪ್ಯನುಕ್ತ್ವಾ ನಿಜಗೃಹಂ ಯಾಹೀತ್ಯಾದಿಶ್ಯ ಯೀಶುಸ್ತಂ ನಿಜಗೃಹಂ ಪ್ರಹಿತವಾನ್|
27 And Jesus went out, and his disciples, into the villages of Caesarea Philippi. And on the way he asked his disciples, saying to them, Who do men say that I am?
ಅನನ್ತರಂ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹಿತೋ ಯೀಶುಃ ಕೈಸರೀಯಾಫಿಲಿಪಿಪುರಂ ಜಗಾಮ, ಪಥಿ ಗಚ್ಛನ್ ತಾನಪೃಚ್ಛತ್ ಕೋಽಹಮ್ ಅತ್ರ ಲೋಕಾಃ ಕಿಂ ವದನ್ತಿ?
28 And they answered him, saying, John the Baptist; and others, Elijah; and others, One of the prophets.
ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ ತ್ವಾಂ ಯೋಹನಂ ಮಜ್ಜಕಂ ವದನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಕೇಪಿ ಕೇಪಿ ಏಲಿಯಂ ವದನ್ತಿ; ಅಪರೇ ಕೇಪಿ ಕೇಪಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಮ್ ಏಕೋ ಜನ ಇತಿ ವದನ್ತಿ|
29 And he asked them, But who do ye say that I am? Peter answering saith to him, Thou art the Christ.
ಅಥ ಸ ತಾನಪೃಚ್ಛತ್ ಕಿನ್ತು ಕೋಹಮ್? ಇತ್ಯತ್ರ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ವದಥ? ತದಾ ಪಿತರಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್ ಭವಾನ್ ಅಭಿಷಿಕ್ತಸ್ತ್ರಾತಾ|
30 And he strictly charged them to tell no one concerning him.
ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಗಾಢಮಾದಿಶದ್ ಯೂಯಂ ಮಮ ಕಥಾ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತ|
31 And he began to teach them that the Son of man must suffer many things, and be rejected by the elders and the chief priests and the scribes, and be put to death, and after three days rise again;
ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇಣಾವಶ್ಯಂ ಬಹವೋ ಯಾತನಾ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕೈಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೈರಧ್ಯಾಪಕೈಶ್ಚ ಸ ನಿನ್ದಿತಃ ಸನ್ ಘಾತಯಿಷ್ಯತೇ ತೃತೀಯದಿನೇ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತಿ ಚ, ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನುಪದೇಷ್ಟುಮಾರಭ್ಯ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಸ್ಪಷ್ಟಮಾಚಷ್ಟ|
32 and he told them this plainly. And Peter, taking him aside, began to rebuke him.
ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತರಸ್ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೌ ಧೃತ್ವಾ ತಂ ತರ್ಜ್ಜಿತವಾನ್|
33 But he turning about and looking at his disciples, rebuked Peter, and saith, Get thee behind me, Satan! for thy thoughts are not on the things of God, but on those of men.
ಕಿನ್ತು ಸ ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ಶಿಷ್ಯಗಣಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪಿತರಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾವಾದೀದ್ ದೂರೀಭವ ವಿಘ್ನಕಾರಿನ್ ಈಶ್ವರೀಯಕಾರ್ಯ್ಯಾದಪಿ ಮನುಷ್ಯಕಾರ್ಯ್ಯಂ ತುಭ್ಯಂ ರೋಚತತರಾಂ|
34 And calling the multitude to him with his disciples also, he said to them, Whoever chooseth to follow me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me.
ಅಥ ಸ ಲೋಕಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾಂಶ್ಚಾಹೂಯ ಜಗಾದ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಮನುಗನ್ತುಮ್ ಇಚ್ಛತಿ ಸ ಆತ್ಮಾನಂ ದಾಮ್ಯತು, ಸ್ವಕ್ರುಶಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಮತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಯಾತು|
35 For whoever chooseth to save his life, will lose it; but whoever shall lose his life for the sake of me and of the glad tidings, will save it.
ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಪ್ರಾಣಂ ರಕ್ಷಿತುಮಿಚ್ಛತಿ ಸ ತಂ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮದರ್ಥಂ ಸುಸಂವಾದಾರ್ಥಞ್ಚ ಪ್ರಾಣಂ ಹಾರಯತಿ ಸ ತಂ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ|
36 For what doth it profit a man to gain the whole world, and forfeit his life?
ಅಪರಞ್ಚ ಮನುಜಃ ಸರ್ವ್ವಂ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯದಿ ಸ್ವಪ್ರಾಣಂ ಹಾರಯತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಕೋ ಲಾಭಃ?
37 For what can a man give as an exchange for his life?
ನರಃ ಸ್ವಪ್ರಾಣವಿನಿಮಯೇನ ಕಿಂ ದಾತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
38 For whoever shall be ashamed of me and of my words in this adulterous and sinful generation, of him will also the Son of man be ashamed, when he cometh in the glory of his Father with the holy angels.
ಏತೇಷಾಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಿಣಾಂ ಪಾಪಿನಾಞ್ಚ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಯದಿ ಕೋಪಿ ಮಾಂ ಮತ್ಕಥಾಞ್ಚ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜಾನಾತಿ ತರ್ಹಿ ಮನುಜಪುತ್ರೋ ಯದಾ ಧರ್ಮ್ಮದೂತೈಃ ಸಹ ಪಿತುಃ ಪ್ರಭಾವೇಣಾಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಸೋಪಿ ತಂ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯತಿ|
