Mark 8
1 In those days, there being again a great multitude, and they having nothing to eat, he called the disciples to him, and saith to them,
| و در آن ایام باز جمعیت، بسیار شده و خوراکی نداشتند. عیسی شاگردان خود راپیش طلبیده، به ایشان گفت: | ۱ |
2 I have compassion on the multitude, because they have remained with me now three days, and they have nothing to eat.
| «بر این گروه دلم بسوخت زیرا الان سه روز است که با من می‌باشندو هیچ خوراک ندارند. | ۲ |
3 And if I send them away fasting to their houses, they will faint on the road; and some of them have come from altar.
| و هرگاه ایشان را گرسنه به خانه های خود برگردانم، هرآینه در راه ضعف کنند، زیرا که بعضی از ایشان از راه دور آمده‌اند.» | ۳ |
4 And his disciples answered him, Whence can ally one satisfy these men with bread here in a wilderness?
| شاگردانش وی را جواب دادند: «از کجا کسی می‌تواند اینها را در این صحرا از نان سیر گرداند؟» | ۴ |
5 And he asked them, How many loaves have ye? And they said, Seven.
| از ایشان پرسید: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت.» | ۵ |
6 And he ordered the multitude to lie down on the ground; and he took the seven loaves, and gave thanks, and broke, and gave to his disciples to set before them; and they set them before the multitude.
| پس جماعت را فرمود تا بر زمین بنشینند؛ و آن هفت نان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد تا پیش مردم گذارند. پس نزد آن گروه نهادند. | ۶ |
7 And they had a few small fishes; and having blessed them, he set them before them.
| و چند ماهی کوچک نیز داشتند. آنها را نیز برکت داده، فرمود تا پیش ایشان نهند. | ۷ |
8 And they ate, and were filled; and they took up of the fragments that remained, seven baskets.
| پس خورده، سیر شدند و هفت زنبیل پر از پاره های باقی‌مانده برداشتند. | ۸ |
9 And they were about four thousand; and he sent them away.
| و عددخورندگان قریب به چهار هزار بود. پس ایشان رامرخص فرمود. | ۹ |
10 And immediately going on board the boat with his disciples, he came into the region of Dalmanutha.
| و بی‌درنگ با شاگردان به کشتی سوار شده، به نواحی دلمانوته آمد. | ۱۰ |
11 And the Pharisees came out, and began to question with him, seeking of him a sign from heaven, trying him.
| و فریسیان بیرون آمده، با وی به مباحثه شروع کردند. و از راه امتحان آیتی آسمانی از او خواستند. | ۱۱ |
12 And sighing deeply in his spirit, he saith, Why doth this generation seek for a sign? Truly do I say to you, A sign will not he given to this generation.
| او از دل آهی کشیده، گفت: «از برای چه این فرقه آیتی می‌خواهند؟ هرآینه به شما می‌گویم آیتی بدین فرقه عطا نخواهد شد.» | ۱۲ |
13 And leaving them, he again went on board and crossed to the other side.
| پس ایشان را گذارد و باز به کشتی سوارشده، به کناره دیگر عبور نمود. | ۱۳ |
14 And they had forgotten to take bread, and had not in the boat with them more than one loaf.
| و فراموش کردند که نان بردارند و با خود در کشتی جز یک نان نداشتند. | ۱۴ |
15 And he charged them, saying, Take heed, beware of the leaven of the Pharisees, and the leaven of Herod.
| آنگاه ایشان را قدغن فرمود که «باخبر باشید و از خمیر مایه فریسیان و خمیرمایه هیرودیس احتیاط کنید!» | ۱۵ |
16 And they reasoned among themselves, saying, It is because we have no bread.
| ایشان با خوداندیشیده، گفتند: «از آن است که نان نداریم.» | ۱۶ |
17 And knowing it, he saith to them, Why are ye reasoning, because ye have no bread? Do ye not yet perceive nor understand? Have ye your mind still blinded?
| عیسی فهم کرده، بدیشان گفت: «چرا فکرمی کنید از آنجهت که نان ندارید؟ آیا هنوزنفهمیده و درک نکرده‌اید و تا حال دل شما سخت است؟ | ۱۷ |
18 Having eyes, do ye not see? and having ears, do ye not hear? And do ye not remember,
| آیا چشم داشته نمی بینید و گوش داشته نمی شنوید و به یاد ندارید؟ | ۱۸ |
19 when I broke the five loaves among the five thousand, and how many baskets full of fragments ye took up? They say to him, Twelve.
| وقتی که پنج نان را برای پنج هزار نفر پاره کردم، چند سبدپر از پاره‌ها برداشتید؟» بدو گفتند: «دوازده.» | ۱۹ |
20 When also the seven among the four thousand, how many baskets full of fragments did ye take up? And they say, Seven.
| «و وقتی که هفت نان را بجهت چهار هزار کس؛ پس زنبیل پر از ریزه‌ها برداشتید؟» گفتندش: «هفت.» | ۲۰ |
21 And he said to them, Do ye not yet understand?
| پس بدیشان گفت: «چرا نمی فهمید؟» | ۲۱ |
22 And they come to Bethsaida. And they bring to him a blind man, and beseech him to touch him.
| چون به بیت صیدا آمد، شخصی کور را نزد او آوردند و التماس نمودند که او را لمس نماید. | ۲۲ |
23 And taking the blind man by the hand, he led him out of the village; and spitting on his eyes, and putting his hands on him, he asked him if he saw anything.
| پس دست آن کور را گرفته، او را از قریه بیرون برد و آب دهان بر چشمان او افکنده، و دست بر اوگذارده از او پرسید که «چیزی می‌بینی؟» | ۲۳ |
24 And he looked up, and said, I can see men, for I see them as trees, walking.
| اوبالا نگریسته، گفت: «مردمان را خرامان، چون درختها می‌بینم.» | ۲۴ |
25 Then he again put his hands on his eyes, and he saw clearly, and was restored, and saw all things distinctly.
| پس بار دیگر دستهای خودرا بر چشمان او گذارده، او را فرمود تا بالانگریست و صحیح گشته، همه‌چیز را به خوبی دید. | ۲۵ |
26 And he sent him away to his house, saying, Go not into the village.
| پس او را به خانه‌اش فرستاده، گفت: «داخل ده مشو و هیچ‌کس را در آن جا خبر مده.» | ۲۶ |
27 And Jesus went out, and his disciples, into the villages of Caesarea Philippi. And on the way he asked his disciples, saying to them, Who do men say that I am?
| و عیسی با شاگردان خود به دهات قیصریه فیلپس رفت. و در راه از شاگردانش پرسیده، گفت که «مردم مرا که می‌دانند؟» | ۲۷ |
28 And they answered him, saying, John the Baptist; and others, Elijah; and others, One of the prophets.
| ایشان جواب دادند که «یحیی تعمید‌دهنده و بعضی الیاس وبعضی یکی از انبیا.» | ۲۸ |
29 And he asked them, But who do ye say that I am? Peter answering saith to him, Thou art the Christ.
| او از ایشان پرسید: «شمامرا که می‌دانید؟» پطرس در جواب او گفت: «تومسیح هستی.» | ۲۹ |
30 And he strictly charged them to tell no one concerning him.
| پس ایشان را فرمود که «هیچ‌کس را از او خبر ندهند.» | ۳۰ |
31 And he began to teach them that the Son of man must suffer many things, and be rejected by the elders and the chief priests and the scribes, and be put to death, and after three days rise again;
| آنگاه ایشان را تعلیم دادن آغاز کرد که «لازم است پسر انسان بسیار زحمت کشد و ازمشایخ و روسای کهنه و کاتبان رد شود و کشته شده، بعد از سه روز برخیزد.» | ۳۱ |
32 and he told them this plainly. And Peter, taking him aside, began to rebuke him.
| و چون این کلام را علانیه فرمود، پطرس او را گرفته، به منع کردن شروع نمود. | ۳۲ |
33 But he turning about and looking at his disciples, rebuked Peter, and saith, Get thee behind me, Satan! for thy thoughts are not on the things of God, but on those of men.
| اما او برگشته، به شاگردان خودنگریسته، پطرس را نهیب داد و گفت: «ای شیطان از من دور شو، زیرا امور الهی را اندیشه نمی کنی بلکه چیزهای انسانی را.» | ۳۳ |
34 And calling the multitude to him with his disciples also, he said to them, Whoever chooseth to follow me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me.
| پس مردم را با شاگردان خود خوانده، گفت: «هر‌که خواهد از عقب من آید، خویشتن را انکارکند و صلیب خود را برداشته، مرا متابعت نماید. | ۳۴ |
35 For whoever chooseth to save his life, will lose it; but whoever shall lose his life for the sake of me and of the glad tidings, will save it.
| زیرا هر‌که خواهد جان خود را نجات دهد، آن را هلاک سازد؛ و هر‌که جان خود را بجهت من وانجیل بر باد دهد آن را برهاند. | ۳۵ |
36 For what doth it profit a man to gain the whole world, and forfeit his life?
| زیراکه شخص را چه سود دارد هر گاه تمام دنیا را ببرد و نفس خود را ببازد؟ | ۳۶ |
37 For what can a man give as an exchange for his life?
| یا آنکه آدمی چه چیز را به عوض جان خود بدهد؟ | ۳۷ |
38 For whoever shall be ashamed of me and of my words in this adulterous and sinful generation, of him will also the Son of man be ashamed, when he cometh in the glory of his Father with the holy angels.
| زیرا هر‌که در این فرقه زناکار و خطاکار از من و سخنان من شرمنده شود، پسر انسان نیز وقتی که با فرشتگان مقدس درجلال پدر خویش آید، از او شرمنده خواهدگردید.» | ۳۸ |
