Mark 7
1 And there come together to him the Pharisees, and some of the scribes, who came from Jerusalem;
అనన్తరం యిరూశాలమ ఆగతాః ఫిరూశినోఽధ్యాపకాశ్చ యీశోః సమీపమ్ ఆగతాః|
2 and seeing some of his disciples eating bread with defiled, that is, unwashed hands,
తే తస్య కియతః శిష్యాన్ అశుచికరైరర్థాద అప్రక్షాలితహస్తై ర్భుఞ్జతో దృష్ట్వా తానదూషయన్|
3 (for the Pharisees, and all the Jews, unless they wash their hands often, do not eat, holding fast the tradition of the elders;
యతః ఫిరూశినః సర్వ్వయిహూదీయాశ్చ ప్రాచాం పరమ్పరాగతవాక్యం సమ్మన్య ప్రతలేన హస్తాన్ అప్రక్షాల్య న భుఞ్జతే|
4 and on coming from the marketplace, unless they bathe, they do not eat; and there are many other things which they have received to hold, the dipping of cups, and pitchers, and brazen vessels; )
ఆపనాదాగత్య మజ్జనం వినా న ఖాదన్తి; తథా పానపాత్రాణాం జలపాత్రాణాం పిత్తలపాత్రాణామ్ ఆసనానాఞ్చ జలే మజ్జనమ్ ఇత్యాదయోన్యేపి బహవస్తేషామాచారాః సన్తి|
5 then the Pharisees and scribes ask him, Why do not thy disciples walk according to the tradition of the elders, but eat bread with defiled hands?
తే ఫిరూశినోఽధ్యాపకాశ్చ యీశుం పప్రచ్ఛుః, తవ శిష్యాః ప్రాచాం పరమ్పరాగతవాక్యానుసారేణ నాచరన్తోఽప్రక్షాలితకరైః కుతో భుజంతే?
6 And he said to them, Well did Isaiah prophesy of you hypocrites, as it is written, “This people honoreth me with their lips, but their heart is far from me.
తతః స ప్రత్యువాచ కపటినో యుష్మాన్ ఉద్దిశ్య యిశయియభవిష్యద్వాదీ యుక్తమవాదీత్| యథా స్వకీయైరధరైరేతే సమ్మన్యనతే సదైవ మాం| కిన్తు మత్తో విప్రకర్షే సన్తి తేషాం మనాంసి చ|
7 But in vain do they worship me, teaching as doctrines the commandments of men.”
శిక్షయన్తో బిధీన్ న్నాజ్ఞా భజన్తే మాం ముధైవ తే|
8 Laying aside, the commandment of God, ye hold fast the tradition of men.
యూయం జలపాత్రపానపాత్రాదీని మజ్జయన్తో మనుజపరమ్పరాగతవాక్యం రక్షథ కిన్తు ఈశ్వరాజ్ఞాం లంఘధ్వే; అపరా ఈదృశ్యోనేకాః క్రియా అపి కురుధ్వే|
9 And he said to them, Full well do ye reject the commandment of God, that ye may keep your tradition!
అన్యఞ్చాకథయత్ యూయం స్వపరమ్పరాగతవాక్యస్య రక్షార్థం స్పష్టరూపేణ ఈశ్వరాజ్ఞాం లోపయథ|
10 For Moses said, “Honor thy father and thy mother;” and, “He that curseth father or mother, let him surely die.”
యతో మూసాద్వారా ప్రోక్తమస్తి స్వపితరౌ సమ్మన్యధ్వం యస్తు మాతరం పితరం వా దుర్వ్వాక్యం వక్తి స నితాన్తం హన్యతాం|
11 But ye say, If a man say to his father or mother, Whatever thou mightst receive in aid from me is Corban, that is, a gift to God, [[he is not bound by the command. Thus]]
కిన్తు మదీయేన యేన ద్రవ్యేణ తవోపకారోభవత్ తత్ కర్బ్బాణమర్థాద్ ఈశ్వరాయ నివేదితమ్ ఇదం వాక్యం యది కోపి పితరం మాతరం వా వక్తి
12 ye suffer him no longer to do anything for his father or his mother;
తర్హి యూయం మాతుః పితు ర్వోపకారం కర్త్తాం తం వారయథ|
13 making void the word of God by your tradition, which ye have handed down; and many such things ye do.
ఇత్థం స్వప్రచారితపరమ్పరాగతవాక్యేన యూయమ్ ఈశ్వరాజ్ఞాం ముధా విధద్వ్వే, ఈదృశాన్యన్యాన్యనేకాని కర్మ్మాణి కురుధ్వే|
14 And again calling the multitude to him, he said to them, Hearken to me all of you, and understand.
అథ స లోకానాహూయ బభాషే యూయం సర్వ్వే మద్వాక్యం శృణుత బుధ్యధ్వఞ్చ|
15 Nothing that entereth into a man from without can defile him; but the things that come out of him are what defile a man.
బాహ్యాదన్తరం ప్రవిశ్య నరమమేధ్యం కర్త్తాం శక్నోతి ఈదృశం కిమపి వస్తు నాస్తి, వరమ్ అన్తరాద్ బహిర్గతం యద్వస్తు తన్మనుజమ్ అమేధ్యం కరోతి|
యస్య శ్రోతుం శ్రోత్రే స్తః స శృణోతు|
17 And when he had gone into the house from the crowd, his disciples asked him concerning the parable.
తతః స లోకాన్ హిత్వా గృహమధ్యం ప్రవిష్టస్తదా శిష్యాస్తదృష్టాన్తవాక్యార్థం పప్రచ్ఛుః|
18 And he saith to them, Are ye too so without discernment? Do ye not understand that whatever thing from without entereth into a man, cannot defile him?
తస్మాత్ స తాన్ జగాద యూయమపి కిమేతాదృగబోధాః? కిమపి ద్రవ్యం బాహ్యాదన్తరం ప్రవిశ్య నరమమేధ్యం కర్త్తాం న శక్నోతి కథామిమాం కిం న బుధ్యధ్వే?
19 because it entereth not into his heart, but into the stomach; and goeth out into the drain, which cleanseth all kinds of food.
తత్ తదన్తర్న ప్రవిశతి కిన్తు కుక్షిమధ్యం ప్రవిశతి శేషే సర్వ్వభుక్తవస్తుగ్రాహిణి బహిర్దేశే నిర్యాతి|
20 And he said, That which cometh out of a man, that defileth a man.
అపరమప్యవాదీద్ యన్నరాన్నిరేతి తదేవ నరమమేధ్యం కరోతి|
21 For from within, out of the heart of men, come forth evil thoughts, fornications,
యతోఽన్తరాద్ అర్థాన్ మానవానాం మనోభ్యః కుచిన్తా పరస్త్రీవేశ్యాగమనం
22 thefts, murders, adulteries, covetousness, iniquities, deceit, wantonness, an evil eye, blasphemy, pride, foolishness.
నరవధశ్చౌర్య్యం లోభో దుష్టతా ప్రవఞ్చనా కాముకతా కుదృష్టిరీశ్వరనిన్దా గర్వ్వస్తమ ఇత్యాదీని నిర్గచ్ఛన్తి|
23 All these evil things come from within, and defile a man.
ఏతాని సర్వ్వాణి దురితాన్యన్తరాదేత్య నరమమేధ్యం కుర్వ్వన్తి|
24 And rising up, he departed thence into the borders of Tyre; and entering into a house, he desired that no one should know it; but he could not escape notice.
అథ స ఉత్థాయ తత్స్థానాత్ సోరసీదోన్పురప్రదేశం జగామ తత్ర కిమపి నివేశనం ప్రవిశ్య సర్వ్వైరజ్ఞాతః స్థాతుం మతిఞ్చక్రే కిన్తు గుప్తః స్థాతుం న శశాక|
25 But a woman, whose young daughter had an unclean spirit, immediately hearing of him, came in, and fell at his feet.
యతః సురఫైనికీదేశీయయూనానీవంశోద్భవస్త్రియాః కన్యా భూతగ్రస్తాసీత్| సా స్త్రీ తద్వార్త్తాం ప్రాప్య తత్సమీపమాగత్య తచ్చరణయోః పతిత్వా
26 The woman was a Greek, a Syrophoenician by nation; and she besought him that he would cast out the demon from her daughter.
స్వకన్యాతో భూతం నిరాకర్త్తాం తస్మిన్ వినయం కృతవతీ|
27 And he said to her, Let the children be filled first; for it is not well to take the children's bread and throw it to the little dogs.
కిన్తు యీశుస్తామవదత్ ప్రథమం బాలకాస్తృప్యన్తు యతో బాలకానాం ఖాద్యం గృహీత్వా కుక్కురేభ్యో నిక్షేపోఽనుచితః|
28 But she answered, and saith to him, Yea, Lord; even the little dogs under the table eat of the children's crumbs.
తదా సా స్త్రీ తమవాదీత్ భోః ప్రభో తత్ సత్యం తథాపి మఞ్చాధఃస్థాః కుక్కురా బాలానాం కరపతితాని ఖాద్యఖణ్డాని ఖాదన్తి|
29 And he said to her, For this saying go thy way; the demon hath gone out of thy daughter.
తతః సోఽకథయద్ ఏతత్కథాహేతోః సకుశలా యాహి తవ కన్యాం త్యక్త్వా భూతో గతః|
30 And going away to her house, she found the child laid upon the bed, and the demon gone out.
అథ సా స్త్రీ గృహం గత్వా కన్యాం భూతత్యక్తాం శయ్యాస్థితాం దదర్శ|
31 And again leaving the borders of Tyre, he came through Sidon to the lake of Galilee, through the midst of the borders of Decapolis.
పునశ్చ స సోరసీదోన్పురప్రదేశాత్ ప్రస్థాయ దికాపలిదేశస్య ప్రాన్తరభాగేన గాలీల్జలధేః సమీపం గతవాన్|
32 And they bring to him one that was deaf, and had an impediment in his speech, and beseech him to lay his hand upon him.
తదా లోకైరేకం బధిరం కద్వదఞ్చ నరం తన్నికటమానీయ తస్య గాత్రే హస్తమర్పయితుం వినయః కృతః|
33 And taking him aside from the multitude, he put his fingers into his ears, and having spit, touched his tongue;
తతో యీశు ర్లోకారణ్యాత్ తం నిర్జనమానీయ తస్య కర్ణయోఙ్గులీ ర్దదౌ నిష్ఠీవం దత్త్వా చ తజ్జిహ్వాం పస్పర్శ|
34 and looking up to heaven, he sighed, and saith to him, Ephphatha, that is, Be opened.
అనన్తరం స్వర్గం నిరీక్ష్య దీర్ఘం నిశ్వస్య తమవదత్ ఇతఫతః అర్థాన్ ముక్తో భూయాత్|
35 And his ears were opened; and the string of his tongue was immediately loosed, and he spoke plain.
తతస్తత్క్షణం తస్య కర్ణౌ ముక్తౌ జిహ్వాయాశ్చ జాడ్యాపగమాత్ స సుస్పష్టవాక్యమకథయత్|
36 And he charged them to tell no one; but the more he charged them, the more did they publish it.
అథ స తాన్ వాఢమిత్యాదిదేశ యూయమిమాం కథాం కస్మైచిదపి మా కథయత, కిన్తు స యతి న్యషేధత్ తే తతి బాహుల్యేన ప్రాచారయన్;
37 And they were beyond measure astonished, saying, He hath done all things well; he maketh both the deaf to hear, and the dumb to speak.
తేఽతిచమత్కృత్య పరస్పరం కథయామాసుః స బధిరాయ శ్రవణశక్తిం మూకాయ చ కథనశక్తిం దత్త్వా సర్వ్వం కర్మ్మోత్తమరూపేణ చకార|
