Mark 7
1 And there come together to him the Pharisees, and some of the scribes, who came from Jerusalem;
ଅନନ୍ତରଂ ଯିରୂଶାଲମ ଆଗତାଃ ଫିରୂଶିନୋଽଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଆଗତାଃ|
2 and seeing some of his disciples eating bread with defiled, that is, unwashed hands,
ତେ ତସ୍ୟ କିଯତଃ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅଶୁଚିକରୈରର୍ଥାଦ ଅପ୍ରକ୍ଷାଲିତହସ୍ତୈ ର୍ଭୁଞ୍ଜତୋ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତାନଦୂଷଯନ୍|
3 (for the Pharisees, and all the Jews, unless they wash their hands often, do not eat, holding fast the tradition of the elders;
ଯତଃ ଫିରୂଶିନଃ ସର୍ୱ୍ୱଯିହୂଦୀଯାଶ୍ଚ ପ୍ରାଚାଂ ପରମ୍ପରାଗତୱାକ୍ୟଂ ସମ୍ମନ୍ୟ ପ୍ରତଲେନ ହସ୍ତାନ୍ ଅପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟ ନ ଭୁଞ୍ଜତେ|
4 and on coming from the marketplace, unless they bathe, they do not eat; and there are many other things which they have received to hold, the dipping of cups, and pitchers, and brazen vessels; )
ଆପନାଦାଗତ୍ୟ ମଜ୍ଜନଂ ୱିନା ନ ଖାଦନ୍ତି; ତଥା ପାନପାତ୍ରାଣାଂ ଜଲପାତ୍ରାଣାଂ ପିତ୍ତଲପାତ୍ରାଣାମ୍ ଆସନାନାଞ୍ଚ ଜଲେ ମଜ୍ଜନମ୍ ଇତ୍ୟାଦଯୋନ୍ୟେପି ବହୱସ୍ତେଷାମାଚାରାଃ ସନ୍ତି|
5 then the Pharisees and scribes ask him, Why do not thy disciples walk according to the tradition of the elders, but eat bread with defiled hands?
ତେ ଫିରୂଶିନୋଽଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ ଯୀଶୁଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ତୱ ଶିଷ୍ୟାଃ ପ୍ରାଚାଂ ପରମ୍ପରାଗତୱାକ୍ୟାନୁସାରେଣ ନାଚରନ୍ତୋଽପ୍ରକ୍ଷାଲିତକରୈଃ କୁତୋ ଭୁଜଂତେ?
6 And he said to them, Well did Isaiah prophesy of you hypocrites, as it is written, “This people honoreth me with their lips, but their heart is far from me.
ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ କପଟିନୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ଯୁକ୍ତମୱାଦୀତ୍| ଯଥା ସ୍ୱକୀଯୈରଧରୈରେତେ ସମ୍ମନ୍ୟନତେ ସଦୈୱ ମାଂ| କିନ୍ତୁ ମତ୍ତୋ ୱିପ୍ରକର୍ଷେ ସନ୍ତି ତେଷାଂ ମନାଂସି ଚ|
7 But in vain do they worship me, teaching as doctrines the commandments of men.”
ଶିକ୍ଷଯନ୍ତୋ ବିଧୀନ୍ ନ୍ନାଜ୍ଞା ଭଜନ୍ତେ ମାଂ ମୁଧୈୱ ତେ|
8 Laying aside, the commandment of God, ye hold fast the tradition of men.
ଯୂଯଂ ଜଲପାତ୍ରପାନପାତ୍ରାଦୀନି ମଜ୍ଜଯନ୍ତୋ ମନୁଜପରମ୍ପରାଗତୱାକ୍ୟଂ ରକ୍ଷଥ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରାଜ୍ଞାଂ ଲଂଘଧ୍ୱେ; ଅପରା ଈଦୃଶ୍ୟୋନେକାଃ କ୍ରିଯା ଅପି କୁରୁଧ୍ୱେ|
9 And he said to them, Full well do ye reject the commandment of God, that ye may keep your tradition!
ଅନ୍ୟଞ୍ଚାକଥଯତ୍ ଯୂଯଂ ସ୍ୱପରମ୍ପରାଗତୱାକ୍ୟସ୍ୟ ରକ୍ଷାର୍ଥଂ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେଣ ଈଶ୍ୱରାଜ୍ଞାଂ ଲୋପଯଥ|
10 For Moses said, “Honor thy father and thy mother;” and, “He that curseth father or mother, let him surely die.”
ଯତୋ ମୂସାଦ୍ୱାରା ପ୍ରୋକ୍ତମସ୍ତି ସ୍ୱପିତରୌ ସମ୍ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ ଯସ୍ତୁ ମାତରଂ ପିତରଂ ୱା ଦୁର୍ୱ୍ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତି ସ ନିତାନ୍ତଂ ହନ୍ୟତାଂ|
11 But ye say, If a man say to his father or mother, Whatever thou mightst receive in aid from me is Corban, that is, a gift to God, [[he is not bound by the command. Thus]]
କିନ୍ତୁ ମଦୀଯେନ ଯେନ ଦ୍ରୱ୍ୟେଣ ତୱୋପକାରୋଭୱତ୍ ତତ୍ କର୍ବ୍ବାଣମର୍ଥାଦ୍ ଈଶ୍ୱରାଯ ନିୱେଦିତମ୍ ଇଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ଯଦି କୋପି ପିତରଂ ମାତରଂ ୱା ୱକ୍ତି
12 ye suffer him no longer to do anything for his father or his mother;
ତର୍ହି ଯୂଯଂ ମାତୁଃ ପିତୁ ର୍ୱୋପକାରଂ କର୍ତ୍ତାଂ ତଂ ୱାରଯଥ|
13 making void the word of God by your tradition, which ye have handed down; and many such things ye do.
ଇତ୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ରଚାରିତପରମ୍ପରାଗତୱାକ୍ୟେନ ଯୂଯମ୍ ଈଶ୍ୱରାଜ୍ଞାଂ ମୁଧା ୱିଧଦ୍ୱ୍ୱେ, ଈଦୃଶାନ୍ୟନ୍ୟାନ୍ୟନେକାନି କର୍ମ୍ମାଣି କୁରୁଧ୍ୱେ|
14 And again calling the multitude to him, he said to them, Hearken to me all of you, and understand.
ଅଥ ସ ଲୋକାନାହୂଯ ବଭାଷେ ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ମଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ଶୃଣୁତ ବୁଧ୍ୟଧ୍ୱଞ୍ଚ|
15 Nothing that entereth into a man from without can defile him; but the things that come out of him are what defile a man.
ବାହ୍ୟାଦନ୍ତରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ନରମମେଧ୍ୟଂ କର୍ତ୍ତାଂ ଶକ୍ନୋତି ଈଦୃଶଂ କିମପି ୱସ୍ତୁ ନାସ୍ତି, ୱରମ୍ ଅନ୍ତରାଦ୍ ବହିର୍ଗତଂ ଯଦ୍ୱସ୍ତୁ ତନ୍ମନୁଜମ୍ ଅମେଧ୍ୟଂ କରୋତି|
ଯସ୍ୟ ଶ୍ରୋତୁଂ ଶ୍ରୋତ୍ରେ ସ୍ତଃ ସ ଶୃଣୋତୁ|
17 And when he had gone into the house from the crowd, his disciples asked him concerning the parable.
ତତଃ ସ ଲୋକାନ୍ ହିତ୍ୱା ଗୃହମଧ୍ୟଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟସ୍ତଦା ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଦୃଷ୍ଟାନ୍ତୱାକ୍ୟାର୍ଥଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ|
18 And he saith to them, Are ye too so without discernment? Do ye not understand that whatever thing from without entereth into a man, cannot defile him?
ତସ୍ମାତ୍ ସ ତାନ୍ ଜଗାଦ ଯୂଯମପି କିମେତାଦୃଗବୋଧାଃ? କିମପି ଦ୍ରୱ୍ୟଂ ବାହ୍ୟାଦନ୍ତରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ନରମମେଧ୍ୟଂ କର୍ତ୍ତାଂ ନ ଶକ୍ନୋତି କଥାମିମାଂ କିଂ ନ ବୁଧ୍ୟଧ୍ୱେ?
19 because it entereth not into his heart, but into the stomach; and goeth out into the drain, which cleanseth all kinds of food.
ତତ୍ ତଦନ୍ତର୍ନ ପ୍ରୱିଶତି କିନ୍ତୁ କୁକ୍ଷିମଧ୍ୟଂ ପ୍ରୱିଶତି ଶେଷେ ସର୍ୱ୍ୱଭୁକ୍ତୱସ୍ତୁଗ୍ରାହିଣି ବହିର୍ଦେଶେ ନିର୍ୟାତି|
20 And he said, That which cometh out of a man, that defileth a man.
ଅପରମପ୍ୟୱାଦୀଦ୍ ଯନ୍ନରାନ୍ନିରେତି ତଦେୱ ନରମମେଧ୍ୟଂ କରୋତି|
21 For from within, out of the heart of men, come forth evil thoughts, fornications,
ଯତୋଽନ୍ତରାଦ୍ ଅର୍ଥାନ୍ ମାନୱାନାଂ ମନୋଭ୍ୟଃ କୁଚିନ୍ତା ପରସ୍ତ୍ରୀୱେଶ୍ୟାଗମନଂ
22 thefts, murders, adulteries, covetousness, iniquities, deceit, wantonness, an evil eye, blasphemy, pride, foolishness.
ନରୱଧଶ୍ଚୌର୍ୟ୍ୟଂ ଲୋଭୋ ଦୁଷ୍ଟତା ପ୍ରୱଞ୍ଚନା କାମୁକତା କୁଦୃଷ୍ଟିରୀଶ୍ୱରନିନ୍ଦା ଗର୍ୱ୍ୱସ୍ତମ ଇତ୍ୟାଦୀନି ନିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ତି|
23 All these evil things come from within, and defile a man.
ଏତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଦୁରିତାନ୍ୟନ୍ତରାଦେତ୍ୟ ନରମମେଧ୍ୟଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି|
24 And rising up, he departed thence into the borders of Tyre; and entering into a house, he desired that no one should know it; but he could not escape notice.
ଅଥ ସ ଉତ୍ଥାଯ ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ସୋରସୀଦୋନ୍ପୁରପ୍ରଦେଶଂ ଜଗାମ ତତ୍ର କିମପି ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱୈରଜ୍ଞାତଃ ସ୍ଥାତୁଂ ମତିଞ୍ଚକ୍ରେ କିନ୍ତୁ ଗୁପ୍ତଃ ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶଶାକ|
25 But a woman, whose young daughter had an unclean spirit, immediately hearing of him, came in, and fell at his feet.
ଯତଃ ସୁରଫୈନିକୀଦେଶୀଯଯୂନାନୀୱଂଶୋଦ୍ଭୱସ୍ତ୍ରିଯାଃ କନ୍ୟା ଭୂତଗ୍ରସ୍ତାସୀତ୍| ସା ସ୍ତ୍ରୀ ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତତ୍ସମୀପମାଗତ୍ୟ ତଚ୍ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା
26 The woman was a Greek, a Syrophoenician by nation; and she besought him that he would cast out the demon from her daughter.
ସ୍ୱକନ୍ୟାତୋ ଭୂତଂ ନିରାକର୍ତ୍ତାଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯଂ କୃତୱତୀ|
27 And he said to her, Let the children be filled first; for it is not well to take the children's bread and throw it to the little dogs.
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତାମୱଦତ୍ ପ୍ରଥମଂ ବାଲକାସ୍ତୃପ୍ୟନ୍ତୁ ଯତୋ ବାଲକାନାଂ ଖାଦ୍ୟଂ ଗୃହୀତ୍ୱା କୁକ୍କୁରେଭ୍ୟୋ ନିକ୍ଷେପୋଽନୁଚିତଃ|
28 But she answered, and saith to him, Yea, Lord; even the little dogs under the table eat of the children's crumbs.
ତଦା ସା ସ୍ତ୍ରୀ ତମୱାଦୀତ୍ ଭୋଃ ପ୍ରଭୋ ତତ୍ ସତ୍ୟଂ ତଥାପି ମଞ୍ଚାଧଃସ୍ଥାଃ କୁକ୍କୁରା ବାଲାନାଂ କରପତିତାନି ଖାଦ୍ୟଖଣ୍ଡାନି ଖାଦନ୍ତି|
29 And he said to her, For this saying go thy way; the demon hath gone out of thy daughter.
ତତଃ ସୋଽକଥଯଦ୍ ଏତତ୍କଥାହେତୋଃ ସକୁଶଲା ଯାହି ତୱ କନ୍ୟାଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଭୂତୋ ଗତଃ|
30 And going away to her house, she found the child laid upon the bed, and the demon gone out.
ଅଥ ସା ସ୍ତ୍ରୀ ଗୃହଂ ଗତ୍ୱା କନ୍ୟାଂ ଭୂତତ୍ୟକ୍ତାଂ ଶଯ୍ୟାସ୍ଥିତାଂ ଦଦର୍ଶ|
31 And again leaving the borders of Tyre, he came through Sidon to the lake of Galilee, through the midst of the borders of Decapolis.
ପୁନଶ୍ଚ ସ ସୋରସୀଦୋନ୍ପୁରପ୍ରଦେଶାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଦିକାପଲିଦେଶସ୍ୟ ପ୍ରାନ୍ତରଭାଗେନ ଗାଲୀଲ୍ଜଲଧେଃ ସମୀପଂ ଗତୱାନ୍|
32 And they bring to him one that was deaf, and had an impediment in his speech, and beseech him to lay his hand upon him.
ତଦା ଲୋକୈରେକଂ ବଧିରଂ କଦ୍ୱଦଞ୍ଚ ନରଂ ତନ୍ନିକଟମାନୀଯ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତମର୍ପଯିତୁଂ ୱିନଯଃ କୃତଃ|
33 And taking him aside from the multitude, he put his fingers into his ears, and having spit, touched his tongue;
ତତୋ ଯୀଶୁ ର୍ଲୋକାରଣ୍ୟାତ୍ ତଂ ନିର୍ଜନମାନୀଯ ତସ୍ୟ କର୍ଣଯୋଙ୍ଗୁଲୀ ର୍ଦଦୌ ନିଷ୍ଠୀୱଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ଚ ତଜ୍ଜିହ୍ୱାଂ ପସ୍ପର୍ଶ|
34 and looking up to heaven, he sighed, and saith to him, Ephphatha, that is, Be opened.
ଅନନ୍ତରଂ ସ୍ୱର୍ଗଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ଦୀର୍ଘଂ ନିଶ୍ୱସ୍ୟ ତମୱଦତ୍ ଇତଫତଃ ଅର୍ଥାନ୍ ମୁକ୍ତୋ ଭୂଯାତ୍|
35 And his ears were opened; and the string of his tongue was immediately loosed, and he spoke plain.
ତତସ୍ତତ୍କ୍ଷଣଂ ତସ୍ୟ କର୍ଣୌ ମୁକ୍ତୌ ଜିହ୍ୱାଯାଶ୍ଚ ଜାଡ୍ୟାପଗମାତ୍ ସ ସୁସ୍ପଷ୍ଟୱାକ୍ୟମକଥଯତ୍|
36 And he charged them to tell no one; but the more he charged them, the more did they publish it.
ଅଥ ସ ତାନ୍ ୱାଢମିତ୍ୟାଦିଦେଶ ଯୂଯମିମାଂ କଥାଂ କସ୍ମୈଚିଦପି ମା କଥଯତ, କିନ୍ତୁ ସ ଯତି ନ୍ୟଷେଧତ୍ ତେ ତତି ବାହୁଲ୍ୟେନ ପ୍ରାଚାରଯନ୍;
37 And they were beyond measure astonished, saying, He hath done all things well; he maketh both the deaf to hear, and the dumb to speak.
ତେଽତିଚମତ୍କୃତ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ କଥଯାମାସୁଃ ସ ବଧିରାଯ ଶ୍ରୱଣଶକ୍ତିଂ ମୂକାଯ ଚ କଥନଶକ୍ତିଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱଂ କର୍ମ୍ମୋତ୍ତମରୂପେଣ ଚକାର|
