Mark 7
1 And there come together to him the Pharisees, and some of the scribes, who came from Jerusalem;
১অনন্তৰং যিৰূশালম আগতাঃ ফিৰূশিনোঽধ্যাপকাশ্চ যীশোঃ সমীপম্ আগতাঃ|
2 and seeing some of his disciples eating bread with defiled, that is, unwashed hands,
২তে তস্য কিযতঃ শিষ্যান্ অশুচিকৰৈৰৰ্থাদ অপ্ৰক্ষালিতহস্তৈ ৰ্ভুঞ্জতো দৃষ্ট্ৱা তানদূষযন্|
3 (for the Pharisees, and all the Jews, unless they wash their hands often, do not eat, holding fast the tradition of the elders;
৩যতঃ ফিৰূশিনঃ সৰ্ৱ্ৱযিহূদীযাশ্চ প্ৰাচাং পৰম্পৰাগতৱাক্যং সম্মন্য প্ৰতলেন হস্তান্ অপ্ৰক্ষাল্য ন ভুঞ্জতে|
4 and on coming from the marketplace, unless they bathe, they do not eat; and there are many other things which they have received to hold, the dipping of cups, and pitchers, and brazen vessels; )
৪আপনাদাগত্য মজ্জনং ৱিনা ন খাদন্তি; তথা পানপাত্ৰাণাং জলপাত্ৰাণাং পিত্তলপাত্ৰাণাম্ আসনানাঞ্চ জলে মজ্জনম্ ইত্যাদযোন্যেপি বহৱস্তেষামাচাৰাঃ সন্তি|
5 then the Pharisees and scribes ask him, Why do not thy disciples walk according to the tradition of the elders, but eat bread with defiled hands?
৫তে ফিৰূশিনোঽধ্যাপকাশ্চ যীশুং পপ্ৰচ্ছুঃ, তৱ শিষ্যাঃ প্ৰাচাং পৰম্পৰাগতৱাক্যানুসাৰেণ নাচৰন্তোঽপ্ৰক্ষালিতকৰৈঃ কুতো ভুজংতে?
6 And he said to them, Well did Isaiah prophesy of you hypocrites, as it is written, “This people honoreth me with their lips, but their heart is far from me.
৬ততঃ স প্ৰত্যুৱাচ কপটিনো যুষ্মান্ উদ্দিশ্য যিশযিযভৱিষ্যদ্ৱাদী যুক্তমৱাদীৎ| যথা স্ৱকীযৈৰধৰৈৰেতে সম্মন্যনতে সদৈৱ মাং| কিন্তু মত্তো ৱিপ্ৰকৰ্ষে সন্তি তেষাং মনাংসি চ|
7 But in vain do they worship me, teaching as doctrines the commandments of men.”
৭শিক্ষযন্তো বিধীন্ ন্নাজ্ঞা ভজন্তে মাং মুধৈৱ তে|
8 Laying aside, the commandment of God, ye hold fast the tradition of men.
৮যূযং জলপাত্ৰপানপাত্ৰাদীনি মজ্জযন্তো মনুজপৰম্পৰাগতৱাক্যং ৰক্ষথ কিন্তু ঈশ্ৱৰাজ্ঞাং লংঘধ্ৱে; অপৰা ঈদৃশ্যোনেকাঃ ক্ৰিযা অপি কুৰুধ্ৱে|
9 And he said to them, Full well do ye reject the commandment of God, that ye may keep your tradition!
৯অন্যঞ্চাকথযৎ যূযং স্ৱপৰম্পৰাগতৱাক্যস্য ৰক্ষাৰ্থং স্পষ্টৰূপেণ ঈশ্ৱৰাজ্ঞাং লোপযথ|
10 For Moses said, “Honor thy father and thy mother;” and, “He that curseth father or mother, let him surely die.”
১০যতো মূসাদ্ৱাৰা প্ৰোক্তমস্তি স্ৱপিতৰৌ সম্মন্যধ্ৱং যস্তু মাতৰং পিতৰং ৱা দুৰ্ৱ্ৱাক্যং ৱক্তি স নিতান্তং হন্যতাং|
11 But ye say, If a man say to his father or mother, Whatever thou mightst receive in aid from me is Corban, that is, a gift to God, [[he is not bound by the command. Thus]]
১১কিন্তু মদীযেন যেন দ্ৰৱ্যেণ তৱোপকাৰোভৱৎ তৎ কৰ্ব্বাণমৰ্থাদ্ ঈশ্ৱৰায নিৱেদিতম্ ইদং ৱাক্যং যদি কোপি পিতৰং মাতৰং ৱা ৱক্তি
12 ye suffer him no longer to do anything for his father or his mother;
১২তৰ্হি যূযং মাতুঃ পিতু ৰ্ৱোপকাৰং কৰ্ত্তাং তং ৱাৰযথ|
13 making void the word of God by your tradition, which ye have handed down; and many such things ye do.
১৩ইত্থং স্ৱপ্ৰচাৰিতপৰম্পৰাগতৱাক্যেন যূযম্ ঈশ্ৱৰাজ্ঞাং মুধা ৱিধদ্ৱ্ৱে, ঈদৃশান্যন্যান্যনেকানি কৰ্ম্মাণি কুৰুধ্ৱে|
14 And again calling the multitude to him, he said to them, Hearken to me all of you, and understand.
১৪অথ স লোকানাহূয বভাষে যূযং সৰ্ৱ্ৱে মদ্ৱাক্যং শৃণুত বুধ্যধ্ৱঞ্চ|
15 Nothing that entereth into a man from without can defile him; but the things that come out of him are what defile a man.
১৫বাহ্যাদন্তৰং প্ৰৱিশ্য নৰমমেধ্যং কৰ্ত্তাং শক্নোতি ঈদৃশং কিমপি ৱস্তু নাস্তি, ৱৰম্ অন্তৰাদ্ বহিৰ্গতং যদ্ৱস্তু তন্মনুজম্ অমেধ্যং কৰোতি|
১৬যস্য শ্ৰোতুং শ্ৰোত্ৰে স্তঃ স শৃণোতু|
17 And when he had gone into the house from the crowd, his disciples asked him concerning the parable.
১৭ততঃ স লোকান্ হিৎৱা গৃহমধ্যং প্ৰৱিষ্টস্তদা শিষ্যাস্তদৃষ্টান্তৱাক্যাৰ্থং পপ্ৰচ্ছুঃ|
18 And he saith to them, Are ye too so without discernment? Do ye not understand that whatever thing from without entereth into a man, cannot defile him?
১৮তস্মাৎ স তান্ জগাদ যূযমপি কিমেতাদৃগবোধাঃ? কিমপি দ্ৰৱ্যং বাহ্যাদন্তৰং প্ৰৱিশ্য নৰমমেধ্যং কৰ্ত্তাং ন শক্নোতি কথামিমাং কিং ন বুধ্যধ্ৱে?
19 because it entereth not into his heart, but into the stomach; and goeth out into the drain, which cleanseth all kinds of food.
১৯তৎ তদন্তৰ্ন প্ৰৱিশতি কিন্তু কুক্ষিমধ্যং প্ৰৱিশতি শেষে সৰ্ৱ্ৱভুক্তৱস্তুগ্ৰাহিণি বহিৰ্দেশে নিৰ্যাতি|
20 And he said, That which cometh out of a man, that defileth a man.
২০অপৰমপ্যৱাদীদ্ যন্নৰান্নিৰেতি তদেৱ নৰমমেধ্যং কৰোতি|
21 For from within, out of the heart of men, come forth evil thoughts, fornications,
২১যতোঽন্তৰাদ্ অৰ্থান্ মানৱানাং মনোভ্যঃ কুচিন্তা পৰস্ত্ৰীৱেশ্যাগমনং
22 thefts, murders, adulteries, covetousness, iniquities, deceit, wantonness, an evil eye, blasphemy, pride, foolishness.
২২নৰৱধশ্চৌৰ্য্যং লোভো দুষ্টতা প্ৰৱঞ্চনা কামুকতা কুদৃষ্টিৰীশ্ৱৰনিন্দা গৰ্ৱ্ৱস্তম ইত্যাদীনি নিৰ্গচ্ছন্তি|
23 All these evil things come from within, and defile a man.
২৩এতানি সৰ্ৱ্ৱাণি দুৰিতান্যন্তৰাদেত্য নৰমমেধ্যং কুৰ্ৱ্ৱন্তি|
24 And rising up, he departed thence into the borders of Tyre; and entering into a house, he desired that no one should know it; but he could not escape notice.
২৪অথ স উত্থায তৎস্থানাৎ সোৰসীদোন্পুৰপ্ৰদেশং জগাম তত্ৰ কিমপি নিৱেশনং প্ৰৱিশ্য সৰ্ৱ্ৱৈৰজ্ঞাতঃ স্থাতুং মতিঞ্চক্ৰে কিন্তু গুপ্তঃ স্থাতুং ন শশাক|
25 But a woman, whose young daughter had an unclean spirit, immediately hearing of him, came in, and fell at his feet.
২৫যতঃ সুৰফৈনিকীদেশীযযূনানীৱংশোদ্ভৱস্ত্ৰিযাঃ কন্যা ভূতগ্ৰস্তাসীৎ| সা স্ত্ৰী তদ্ৱাৰ্ত্তাং প্ৰাপ্য তৎসমীপমাগত্য তচ্চৰণযোঃ পতিৎৱা
26 The woman was a Greek, a Syrophoenician by nation; and she besought him that he would cast out the demon from her daughter.
২৬স্ৱকন্যাতো ভূতং নিৰাকৰ্ত্তাং তস্মিন্ ৱিনযং কৃতৱতী|
27 And he said to her, Let the children be filled first; for it is not well to take the children's bread and throw it to the little dogs.
২৭কিন্তু যীশুস্তামৱদৎ প্ৰথমং বালকাস্তৃপ্যন্তু যতো বালকানাং খাদ্যং গৃহীৎৱা কুক্কুৰেভ্যো নিক্ষেপোঽনুচিতঃ|
28 But she answered, and saith to him, Yea, Lord; even the little dogs under the table eat of the children's crumbs.
২৮তদা সা স্ত্ৰী তমৱাদীৎ ভোঃ প্ৰভো তৎ সত্যং তথাপি মঞ্চাধঃস্থাঃ কুক্কুৰা বালানাং কৰপতিতানি খাদ্যখণ্ডানি খাদন্তি|
29 And he said to her, For this saying go thy way; the demon hath gone out of thy daughter.
২৯ততঃ সোঽকথযদ্ এতৎকথাহেতোঃ সকুশলা যাহি তৱ কন্যাং ত্যক্ত্ৱা ভূতো গতঃ|
30 And going away to her house, she found the child laid upon the bed, and the demon gone out.
৩০অথ সা স্ত্ৰী গৃহং গৎৱা কন্যাং ভূতত্যক্তাং শয্যাস্থিতাং দদৰ্শ|
31 And again leaving the borders of Tyre, he came through Sidon to the lake of Galilee, through the midst of the borders of Decapolis.
৩১পুনশ্চ স সোৰসীদোন্পুৰপ্ৰদেশাৎ প্ৰস্থায দিকাপলিদেশস্য প্ৰান্তৰভাগেন গালীল্জলধেঃ সমীপং গতৱান্|
32 And they bring to him one that was deaf, and had an impediment in his speech, and beseech him to lay his hand upon him.
৩২তদা লোকৈৰেকং বধিৰং কদ্ৱদঞ্চ নৰং তন্নিকটমানীয তস্য গাত্ৰে হস্তমৰ্পযিতুং ৱিনযঃ কৃতঃ|
33 And taking him aside from the multitude, he put his fingers into his ears, and having spit, touched his tongue;
৩৩ততো যীশু ৰ্লোকাৰণ্যাৎ তং নিৰ্জনমানীয তস্য কৰ্ণযোঙ্গুলী ৰ্দদৌ নিষ্ঠীৱং দত্ত্ৱা চ তজ্জিহ্ৱাং পস্পৰ্শ|
34 and looking up to heaven, he sighed, and saith to him, Ephphatha, that is, Be opened.
৩৪অনন্তৰং স্ৱৰ্গং নিৰীক্ষ্য দীৰ্ঘং নিশ্ৱস্য তমৱদৎ ইতফতঃ অৰ্থান্ মুক্তো ভূযাৎ|
35 And his ears were opened; and the string of his tongue was immediately loosed, and he spoke plain.
৩৫ততস্তৎক্ষণং তস্য কৰ্ণৌ মুক্তৌ জিহ্ৱাযাশ্চ জাড্যাপগমাৎ স সুস্পষ্টৱাক্যমকথযৎ|
36 And he charged them to tell no one; but the more he charged them, the more did they publish it.
৩৬অথ স তান্ ৱাঢমিত্যাদিদেশ যূযমিমাং কথাং কস্মৈচিদপি মা কথযত, কিন্তু স যতি ন্যষেধৎ তে ততি বাহুল্যেন প্ৰাচাৰযন্;
37 And they were beyond measure astonished, saying, He hath done all things well; he maketh both the deaf to hear, and the dumb to speak.
৩৭তেঽতিচমৎকৃত্য পৰস্পৰং কথযামাসুঃ স বধিৰায শ্ৰৱণশক্তিং মূকায চ কথনশক্তিং দত্ত্ৱা সৰ্ৱ্ৱং কৰ্ম্মোত্তমৰূপেণ চকাৰ|
