Mark 11
1 And when they were drawing near to Jerusalem and to Bethany, at the Mount of Olives, he sendeth forth two of his disciples,
อนนฺตรํ เตษุ ยิรูศาลม: สมีปสฺถโย ไรฺพตฺผคีไพถนียปุรโยรนฺติกสฺถํ ไชตุนนามาทฺริมาคเตษุ ยีศุ: เปฺรษณกาเล เทฺวา ศิษฺยาวิทํ วากฺยํ ชคาท,
2 and saith to them, Go to the village over against you; and immediately on entering it ye will find a colt tied, on which no man hath yet sat; loose and bring it.
ยุวามมุํ สมฺมุขสฺถํ คฺรามํ ยาตํ, ตตฺร ปฺรวิศฺย โย นรํ นาวหตฺ ตํ ครฺทฺทภศาวกํ ทฺรกฺษฺยถสฺตํ โมจยิตฺวานยตํฯ
3 And if any one say to you, Why do ye this? say, The Lord hath need of it, and will immediately send it back hither.
กินฺตุ ยุวำ กรฺมฺเมทํ กุต: กุรุถ: ? กถามิมำ ยทิ โกปิ ปฺฤจฺฉติ ตรฺหิ ปฺรโภรตฺร ปฺรโยชนมสฺตีติ กถิเต ส ศีฆฺรํ ตมตฺร เปฺรษยิษฺยติฯ
4 And they went, and found the colt tied by the door without, on the street; and they loose it.
ตตเสฺตา คตฺวา ทฺวิมารฺคเมลเน กสฺยจิทฺ ทฺวารสฺย ปารฺเศฺว ตํ ครฺทฺทภศาวกํ ปฺราปฺย โมจยต: ,
5 And some of those who were standing there said to them, What are ye about, loosing the colt?
เอตรฺหิ ตโตฺรปสฺถิตโลกานำ กศฺจิทฺ อปฺฤจฺฉตฺ, ครฺทฺทภศิศุํ กุโต โมจยถ: ?
6 And they said to them as Jesus had commanded; and they let them go.
ตทา ยีโศราชฺญานุสาเรณ เตภฺย: ปฺรตฺยุทิเต ตตฺกฺษณํ ตมาทาตุํ เต'นุชชฺญุ: ฯ
7 And they bring the colt to Jesus, and put their garments on it; and he sat upon it.
อถ เตา ยีโศ: สนฺนิธึ ครฺทฺทภศิศุมฺ อานีย ตทุปริ สฺววสฺตฺราณิ ปาตยามาสตุ: ; ตต: ส ตทุปริ สมุปวิษฺฏ: ฯ
8 And many spread their garments on the road; and others boughs, having cut them from the fields.
ตทาเนเก ปถิ สฺววาสำสิ ปาตยามาสุ: , ปไรศฺจ ตรุศาขาศฺฉิตวา มารฺเค วิกีรฺณา: ฯ
9 And they that went before, and they that followed, cried, Hosanna! Blessed is he that cometh in the name of the Lord!
อปรญฺจ ปศฺจาทฺคามิโน'คฺรคามินศฺจ สรฺเวฺว ชนา อุไจ: สฺวเรณ วกฺตุมาเรภิเร, ชย ชย ย: ปรเมศฺวรสฺย นามฺนาคจฺฉติ ส ธนฺย อิติฯ
10 Blessed is the coming kingdom of our father David! Hosanna in the highest heavens!
ตถาสฺมากมํ ปูรฺวฺวปุรุษสฺย ทายูโท ยทฺราชฺยํ ปรเมศฺวรนามฺนายาติ ตทปิ ธนฺยํ, สรฺวฺวสฺมาทุจฺฉฺราเย สฺวรฺเค อีศฺวรสฺย ชโย ภเวตฺฯ
11 And he entered Jerusalem, and the temple; and having looked round on all things, the evening being now come, he went out to Bethany, with the twelve.
อิตฺถํ ยีศุ รฺยิรูศาลมิ มนฺทิรํ ปฺรวิศฺย จตุรฺทิกฺสฺถานิ สรฺวฺวาณิ วสฺตูนิ ทฺฤษฺฏวานฺ; อถ สายํกาล อุปสฺถิเต ทฺวาทศศิษฺยสหิโต ไพถนิยํ ชคามฯ
12 And on the morrow, when they had come from Bethany, he was hungry;
อปเรหนิ ไพถนิยาทฺ อาคมนสมเย กฺษุธารฺตฺโต พภูวฯ
13 and seeing a fig-tree afar off having leaves, he went to see whether he might find anything on it; and on coming to it he found nothing but leaves; for the season of figs had not come.
ตโต ทูเร สปตฺรมุฑุมฺพรปาทปํ วิโลกฺย ตตฺร กิญฺจิตฺ ผลํ ปฺราปฺตุํ ตสฺย สนฺนิกฺฤษฺฏํ ยเยา, ตทานีํ ผลปาตนสฺย สมโย นาคจฺฉติฯ ตตสฺตโตฺรปสฺถิต: ปตฺราณิ วินา กิมปฺยปรํ น ปฺราปฺย ส กถิตวานฺ,
14 And he answering said to it, Let no one eat fruit from thee henceforth for ever. And his disciples heard him. (aiōn g165)
อทฺยารภฺย โกปิ มานวสฺตฺวตฺต: ผลํ น ภุญฺชีต; อิมำ กถำ ตสฺย ศิษฺยา: ศุศฺรุวุ: ฯ (aiōn g165)
15 And they come to Jerusalem. And he went into the temple, and began to cast out those who sold and bought in the temple, and overturned the tables of the money-changers, and the seats of those who sold the doves;
ตทนนฺตรํ เตษุ ยิรูศาลมมายาเตษุ ยีศุ รฺมนฺทิรํ คตฺวา ตตฺรสฺถานำ พณิชำ มุทฺราสนานิ ปาราวตวิเกฺรตฺฤณามฺ อาสนานิ จ นฺยุพฺชยาญฺจการ สรฺวฺวานฺ เกฺรตฺฤนฺ วิเกฺรตฺฤํศฺจ พหิศฺจการฯ
16 and he suffered no one to carry any vessel through the temple.
อปรํ มนฺทิรมเธฺยน กิมปิ ปาตฺรํ โวฒุํ สรฺวฺวชนํ นิวารยามาสฯ
17 And he taught, and said to them, Is it not written, “My house shall be called a house of prayer for all the nations? but ye have made it a den of robbers.”
โลกานุปทิศนฺ ชคาท, มม คฺฤหํ สรฺวฺวชาตียานำ ปฺรารฺถนาคฺฤหมฺ อิติ นามฺนา ปฺรถิตํ ภวิษฺยติ เอตตฺ กึ ศาสฺเตฺร ลิขิตํ นาสฺติ? กินฺตุ ยูยํ ตเทว โจราณำ คหฺวรํ กุรุถฯ
18 And the chief priests and the scribes heard it, and sought how they might destroy him; for they feared him; because all the multitude was astonished at his teaching.
อิมำ วาณีํ ศฺรุตฺวาธฺยาปกา: ปฺรธานยาชกาศฺจ ตํ ยถา นาศยิตุํ ศกฺนุวนฺติ ตโถปายํ มฺฤคยามาสุ: , กินฺตุ ตโสฺยปเทศาตฺ สรฺเวฺว โลกา วิสฺมยํ คตา อตเสฺต ตสฺมาทฺ พิภฺยุ: ฯ
19 And when it became late, he went out of the city.
อถ สายํสมย อุปสฺถิเต ยีศุรฺนคราทฺ พหิรฺววฺราชฯ
20 And in the morning, as they were passing by, they saw the fig-tree withered from the roots.
อนนฺตรํ ปฺราต: กาเล เต เตน มารฺเคณ คจฺฉนฺตสฺตมุฑุมฺพรมหีรุหํ สมูลํ ศุษฺกํ ททฺฤศุ: ฯ
21 And Peter remembered and said to him, Rabbi, see! the fig-tree which thou didst curse is withered away.
ตต: ปิตร: ปูรฺวฺววากฺยํ สฺมรนฺ ยีศุํ พภาษํ, เห คุโร ปศฺยตุ ย อุฑุมฺพรวิฏปี ภวตา ศปฺต: ส ศุษฺโก พภูวฯ
22 And Jesus answering saith to them, Have faith in God.
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยวาทีตฺ, ยูยมีศฺวเร วิศฺวสิตฯ
23 Truly do I say to you, that whoever shall say to this mountain, Be thou taken up, and cast into the sea, and shall not doubt in his heart, but shall believe that what he saith will come to pass, he shall have it.
ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ โกปิ ยเทฺยตทฺคิรึ วทติ, ตฺวมุตฺถาย คตฺวา ชลเธา ปต, โปฺรกฺตมิทํ วากฺยมวศฺยํ ฆฏิษฺยเต, มนสา กิมปิ น สนฺทิหฺย เจทิทํ วิศฺวเสตฺ ตรฺหิ ตสฺย วากฺยานุสาเรณ ตทฺ ฆฏิษฺยเตฯ
24 Therefore I say to you, All things whatever ye pray for and ask, believe that ye have obtained, and ye shall have them.
อโต เหโตรหํ ยุษฺมานฺ วจฺมิ, ปฺรารฺถนากาเล ยทฺยทากำกฺษิษฺยเธฺว ตตฺตทวศฺยํ ปฺราปฺสฺยถ, อิตฺถํ วิศฺวสิต, ตต: ปฺราปฺสฺยถฯ
25 And when ye stand praying, forgive, if ye have aught against any one, that your Father who is in heaven may also forgive you your trespasses.
อปรญฺจ ยุษฺมาสุ ปฺรารฺถยิตุํ สมุตฺถิเตษุ ยทิ โกปิ ยุษฺมากมฺ อปราธี ติษฺฐติ, ตรฺหิ ตํ กฺษมธฺวํ, ตถา กฺฤเต ยุษฺมากํ สฺวรฺคสฺถ: ปิตาปิ ยุษฺมากมาคำมิ กฺษมิษฺยเตฯ
กินฺตุ ยทิ น กฺษมเธฺว ตรฺหิ ว: สฺวรฺคสฺถ: ปิตาปิ ยุษฺมากมาคำสิ น กฺษมิษฺยเตฯ
27 And they come again to Jerusalem. And as he was walking in the temple, there come to him the chief priests and the scribes and the elders;
อนนฺตรํ เต ปุน รฺยิรูศาลมํ ปฺรวิวิศุ: , ยีศุ รฺยทา มเธฺยมนฺทิรมฺ อิตสฺตโต คจฺฉติ, ตทานีํ ปฺรธานยาชกา อุปาธฺยายา: ปฺราญฺจศฺจ ตทนฺติกเมตฺย กถามิมำ ปปฺรจฺฉุ: ,
28 and they said to him, By what authority doest thou these things? or who gave thee this authority to do these things?
ตฺวํ เกนาเทเศน กรฺมฺมาเณฺยตานิ กโรษิ? ตไถตานิ กรฺมฺมาณิ กรฺตฺตำ เกนาทิษฺโฏสิ?
29 And Jesus said to them, I will ask you one question; and answer me, and I will tell you by what authority I do these things.
ตโต ยีศุ: ปฺรติคทิตวานฺ อหมปิ ยุษฺมานฺ เอกกถำ ปฺฤจฺฉามิ, ยทิ ยูยํ ตสฺยา อุตฺตรํ กุรุถ, ตรฺหิ กยาชฺญยาหํ กรฺมฺมาเณฺยตานิ กโรมิ ตทฺ ยุษฺมภฺยํ กถยิษฺยามิฯ
30 The baptism of John, was it from heaven, or from men? Answer me.
โยหโน มชฺชนมฺ อีศฺวราตฺ ชาตํ กึ มานวาตฺ? ตนฺมหฺยํ กถยตฯ
31 And they reasoned among themselves, saying, If we say, From heaven, he will say, Why then did ye not believe him?
เต ปรสฺปรํ วิเวกฺตุํ ปฺราเรภิเร, ตทฺ อีศฺวราทฺ พภูเวติ เจทฺ วทามสฺตรฺหิ กุตสฺตํ น ปฺรไตฺยต? กถเมตำ กถยิษฺยติฯ
32 But shall we say, From men? They feared the people; for all regarded John as truly a prophet.
มานวาทฺ อภวทิติ เจทฺ วทามสฺตรฺหิ โลเกโภฺย ภยมสฺติ ยโต เหโต: สรฺเวฺว โยหนํ สตฺยํ ภวิษฺยทฺวาทินํ มนฺยนฺเตฯ
33 And they answered and said to Jesus, We do not know. And Jesus saith to them, Neither do I tell you by what authority I do these things.
อเตอว เต ยีศุํ ปฺรตฺยวาทิษุ รฺวยํ ตทฺ วกฺตุํ น ศกฺนุม: ฯ ยีศุรุวาจ, ตรฺหิ เยนาเทเศน กรฺมฺมาเณฺยตานิ กโรมิ, อหมปิ ยุษฺมภฺยํ ตนฺน กถยิษฺยามิฯ
