Mark 11
1 And when they were drawing near to Jerusalem and to Bethany, at the Mount of Olives, he sendeth forth two of his disciples,
અનન્તરં તેષુ યિરૂશાલમઃ સમીપસ્થયો ર્બૈત્ફગીબૈથનીયપુરયોરન્તિકસ્થં જૈતુનનામાદ્રિમાગતેષુ યીશુઃ પ્રેષણકાલે દ્વૌ શિષ્યાવિદં વાક્યં જગાદ,
2 and saith to them, Go to the village over against you; and immediately on entering it ye will find a colt tied, on which no man hath yet sat; loose and bring it.
યુવામમું સમ્મુખસ્થં ગ્રામં યાતં, તત્ર પ્રવિશ્ય યો નરં નાવહત્ તં ગર્દ્દભશાવકં દ્રક્ષ્યથસ્તં મોચયિત્વાનયતં|
3 And if any one say to you, Why do ye this? say, The Lord hath need of it, and will immediately send it back hither.
કિન્તુ યુવાં કર્મ્મેદં કુતઃ કુરુથઃ? કથામિમાં યદિ કોપિ પૃચ્છતિ તર્હિ પ્રભોરત્ર પ્રયોજનમસ્તીતિ કથિતે સ શીઘ્રં તમત્ર પ્રેષયિષ્યતિ|
4 And they went, and found the colt tied by the door without, on the street; and they loose it.
તતસ્તૌ ગત્વા દ્વિમાર્ગમેલને કસ્યચિદ્ દ્વારસ્ય પાર્શ્વે તં ગર્દ્દભશાવકં પ્રાપ્ય મોચયતઃ,
5 And some of those who were standing there said to them, What are ye about, loosing the colt?
એતર્હિ તત્રોપસ્થિતલોકાનાં કશ્ચિદ્ અપૃચ્છત્, ગર્દ્દભશિશું કુતો મોચયથઃ?
6 And they said to them as Jesus had commanded; and they let them go.
તદા યીશોરાજ્ઞાનુસારેણ તેભ્યઃ પ્રત્યુદિતે તત્ક્ષણં તમાદાતું તેઽનુજજ્ઞુઃ|
7 And they bring the colt to Jesus, and put their garments on it; and he sat upon it.
અથ તૌ યીશોઃ સન્નિધિં ગર્દ્દભશિશુમ્ આનીય તદુપરિ સ્વવસ્ત્રાણિ પાતયામાસતુઃ; તતઃ સ તદુપરિ સમુપવિષ્ટઃ|
8 And many spread their garments on the road; and others boughs, having cut them from the fields.
તદાનેકે પથિ સ્વવાસાંસિ પાતયામાસુઃ, પરૈશ્ચ તરુશાખાશ્છિતવા માર્ગે વિકીર્ણાઃ|
9 And they that went before, and they that followed, cried, Hosanna! Blessed is he that cometh in the name of the Lord!
અપરઞ્ચ પશ્ચાદ્ગામિનોઽગ્રગામિનશ્ચ સર્વ્વે જના ઉચૈઃસ્વરેણ વક્તુમારેભિરે, જય જય યઃ પરમેશ્વરસ્ય નામ્નાગચ્છતિ સ ધન્ય ઇતિ|
10 Blessed is the coming kingdom of our father David! Hosanna in the highest heavens!
તથાસ્માકમં પૂર્વ્વપુરુષસ્ય દાયૂદો યદ્રાજ્યં પરમેશ્વરનામ્નાયાતિ તદપિ ધન્યં, સર્વ્વસ્માદુચ્છ્રાયે સ્વર્ગે ઈશ્વરસ્ય જયો ભવેત્|
11 And he entered Jerusalem, and the temple; and having looked round on all things, the evening being now come, he went out to Bethany, with the twelve.
ઇત્થં યીશુ ર્યિરૂશાલમિ મન્દિરં પ્રવિશ્ય ચતુર્દિક્સ્થાનિ સર્વ્વાણિ વસ્તૂનિ દૃષ્ટવાન્; અથ સાયંકાલ ઉપસ્થિતે દ્વાદશશિષ્યસહિતો બૈથનિયં જગામ|
12 And on the morrow, when they had come from Bethany, he was hungry;
અપરેહનિ બૈથનિયાદ્ આગમનસમયે ક્ષુધાર્ત્તો બભૂવ|
13 and seeing a fig-tree afar off having leaves, he went to see whether he might find anything on it; and on coming to it he found nothing but leaves; for the season of figs had not come.
તતો દૂરે સપત્રમુડુમ્બરપાદપં વિલોક્ય તત્ર કિઞ્ચિત્ ફલં પ્રાપ્તું તસ્ય સન્નિકૃષ્ટં યયૌ, તદાનીં ફલપાતનસ્ય સમયો નાગચ્છતિ| તતસ્તત્રોપસ્થિતઃ પત્રાણિ વિના કિમપ્યપરં ન પ્રાપ્ય સ કથિતવાન્,
14 And he answering said to it, Let no one eat fruit from thee henceforth for ever. And his disciples heard him. (aiōn g165)
અદ્યારભ્ય કોપિ માનવસ્ત્વત્તઃ ફલં ન ભુઞ્જીત; ઇમાં કથાં તસ્ય શિષ્યાઃ શુશ્રુવુઃ| (aiōn g165)
15 And they come to Jerusalem. And he went into the temple, and began to cast out those who sold and bought in the temple, and overturned the tables of the money-changers, and the seats of those who sold the doves;
તદનન્તરં તેષુ યિરૂશાલમમાયાતેષુ યીશુ ર્મન્દિરં ગત્વા તત્રસ્થાનાં બણિજાં મુદ્રાસનાનિ પારાવતવિક્રેતૃણામ્ આસનાનિ ચ ન્યુબ્જયાઞ્ચકાર સર્વ્વાન્ ક્રેતૃન્ વિક્રેતૃંશ્ચ બહિશ્ચકાર|
16 and he suffered no one to carry any vessel through the temple.
અપરં મન્દિરમધ્યેન કિમપિ પાત્રં વોઢું સર્વ્વજનં નિવારયામાસ|
17 And he taught, and said to them, Is it not written, “My house shall be called a house of prayer for all the nations? but ye have made it a den of robbers.”
લોકાનુપદિશન્ જગાદ, મમ ગૃહં સર્વ્વજાતીયાનાં પ્રાર્થનાગૃહમ્ ઇતિ નામ્ના પ્રથિતં ભવિષ્યતિ એતત્ કિં શાસ્ત્રે લિખિતં નાસ્તિ? કિન્તુ યૂયં તદેવ ચોરાણાં ગહ્વરં કુરુથ|
18 And the chief priests and the scribes heard it, and sought how they might destroy him; for they feared him; because all the multitude was astonished at his teaching.
ઇમાં વાણીં શ્રુત્વાધ્યાપકાઃ પ્રધાનયાજકાશ્ચ તં યથા નાશયિતું શક્નુવન્તિ તથોપાયં મૃગયામાસુઃ, કિન્તુ તસ્યોપદેશાત્ સર્વ્વે લોકા વિસ્મયં ગતા અતસ્તે તસ્માદ્ બિભ્યુઃ|
19 And when it became late, he went out of the city.
અથ સાયંસમય ઉપસ્થિતે યીશુર્નગરાદ્ બહિર્વવ્રાજ|
20 And in the morning, as they were passing by, they saw the fig-tree withered from the roots.
અનન્તરં પ્રાતઃકાલે તે તેન માર્ગેણ ગચ્છન્તસ્તમુડુમ્બરમહીરુહં સમૂલં શુષ્કં દદૃશુઃ|
21 And Peter remembered and said to him, Rabbi, see! the fig-tree which thou didst curse is withered away.
તતઃ પિતરઃ પૂર્વ્વવાક્યં સ્મરન્ યીશું બભાષં, હે ગુરો પશ્યતુ ય ઉડુમ્બરવિટપી ભવતા શપ્તઃ સ શુષ્કો બભૂવ|
22 And Jesus answering saith to them, Have faith in God.
તતો યીશુઃ પ્રત્યવાદીત્, યૂયમીશ્વરે વિશ્વસિત|
23 Truly do I say to you, that whoever shall say to this mountain, Be thou taken up, and cast into the sea, and shall not doubt in his heart, but shall believe that what he saith will come to pass, he shall have it.
યુષ્માનહં યથાર્થં વદામિ કોપિ યદ્યેતદ્ગિરિં વદતિ, ત્વમુત્થાય ગત્વા જલધૌ પત, પ્રોક્તમિદં વાક્યમવશ્યં ઘટિષ્યતે, મનસા કિમપિ ન સન્દિહ્ય ચેદિદં વિશ્વસેત્ તર્હિ તસ્ય વાક્યાનુસારેણ તદ્ ઘટિષ્યતે|
24 Therefore I say to you, All things whatever ye pray for and ask, believe that ye have obtained, and ye shall have them.
અતો હેતોરહં યુષ્માન્ વચ્મિ, પ્રાર્થનાકાલે યદ્યદાકાંક્ષિષ્યધ્વે તત્તદવશ્યં પ્રાપ્સ્યથ, ઇત્થં વિશ્વસિત, તતઃ પ્રાપ્સ્યથ|
25 And when ye stand praying, forgive, if ye have aught against any one, that your Father who is in heaven may also forgive you your trespasses.
અપરઞ્ચ યુષ્માસુ પ્રાર્થયિતું સમુત્થિતેષુ યદિ કોપિ યુષ્માકમ્ અપરાધી તિષ્ઠતિ, તર્હિ તં ક્ષમધ્વં, તથા કૃતે યુષ્માકં સ્વર્ગસ્થઃ પિતાપિ યુષ્માકમાગાંમિ ક્ષમિષ્યતે|
કિન્તુ યદિ ન ક્ષમધ્વે તર્હિ વઃ સ્વર્ગસ્થઃ પિતાપિ યુષ્માકમાગાંસિ ન ક્ષમિષ્યતે|
27 And they come again to Jerusalem. And as he was walking in the temple, there come to him the chief priests and the scribes and the elders;
અનન્તરં તે પુન ર્યિરૂશાલમં પ્રવિવિશુઃ, યીશુ ર્યદા મધ્યેમન્દિરમ્ ઇતસ્તતો ગચ્છતિ, તદાનીં પ્રધાનયાજકા ઉપાધ્યાયાઃ પ્રાઞ્ચશ્ચ તદન્તિકમેત્ય કથામિમાં પપ્રચ્છુઃ,
28 and they said to him, By what authority doest thou these things? or who gave thee this authority to do these things?
ત્વં કેનાદેશેન કર્મ્માણ્યેતાનિ કરોષિ? તથૈતાનિ કર્મ્માણિ કર્ત્તાં કેનાદિષ્ટોસિ?
29 And Jesus said to them, I will ask you one question; and answer me, and I will tell you by what authority I do these things.
તતો યીશુઃ પ્રતિગદિતવાન્ અહમપિ યુષ્માન્ એકકથાં પૃચ્છામિ, યદિ યૂયં તસ્યા ઉત્તરં કુરુથ, તર્હિ કયાજ્ઞયાહં કર્મ્માણ્યેતાનિ કરોમિ તદ્ યુષ્મભ્યં કથયિષ્યામિ|
30 The baptism of John, was it from heaven, or from men? Answer me.
યોહનો મજ્જનમ્ ઈશ્વરાત્ જાતં કિં માનવાત્? તન્મહ્યં કથયત|
31 And they reasoned among themselves, saying, If we say, From heaven, he will say, Why then did ye not believe him?
તે પરસ્પરં વિવેક્તું પ્રારેભિરે, તદ્ ઈશ્વરાદ્ બભૂવેતિ ચેદ્ વદામસ્તર્હિ કુતસ્તં ન પ્રત્યૈત? કથમેતાં કથયિષ્યતિ|
32 But shall we say, From men? They feared the people; for all regarded John as truly a prophet.
માનવાદ્ અભવદિતિ ચેદ્ વદામસ્તર્હિ લોકેભ્યો ભયમસ્તિ યતો હેતોઃ સર્વ્વે યોહનં સત્યં ભવિષ્યદ્વાદિનં મન્યન્તે|
33 And they answered and said to Jesus, We do not know. And Jesus saith to them, Neither do I tell you by what authority I do these things.
અતએવ તે યીશું પ્રત્યવાદિષુ ર્વયં તદ્ વક્તું ન શક્નુમઃ| યીશુરુવાચ, તર્હિ યેનાદેશેન કર્મ્માણ્યેતાનિ કરોમિ, અહમપિ યુષ્મભ્યં તન્ન કથયિષ્યામિ|
