Luke 7
1 When he had ended all his discourse in the hearing of the people, he entered Capernaum.
තතඃ පරං ස ලෝකානාං කර්ණගෝචරේ තාන් සර්ව්වාන් උපදේශාන් සමාප්‍ය යදා කඵර්නාහූම්පුරං ප්‍රවිශති
2 And a certain centurion's servant, who was dear to him, was sick, and about to die.
තදා ශතසේනාපතේඃ ප්‍රියදාස ඒකෝ මෘතකල්පඃ පීඩිත ආසීත්|
3 And having heard about Jesus, he sent to him elders of the Jews, and besought him to come and save his servant.
අතඃ සේනාපති ර‍්‍යීශෝ ර්වාර්ත්තාං නිශම්‍ය දාසස්‍යාරෝග්‍යකරණාය තස්‍යාගමනාර්ථං විනයකරණාය යිහූදීයාන් කියතඃ ප්‍රාචඃ ප්‍රේෂයාමාස|
4 And they came to Jesus, and besought him earnestly, saying, He is worthy that thou shouldst do this for him;
තේ යීශෝරන්තිකං ගත්වා විනයාතිශයං වක්තුමාරේභිරේ, ස සේනාපති ර්භවතෝනුග්‍රහං ප්‍රාප්තුම් අර්හති|
5 for he loveth our nation, and himself built the synagogue for us.
යතඃ සෝස්මජ්ජාතීයේෂු ලෝකේෂු ප්‍රීයතේ තථාස්මත්කෘතේ භජනගේහං නිර්ම්මිතවාන්|
6 And Jesus went with them. And when he was now not far from the house, the centurion sent friends, saying, Lord, trouble not thyself; for I am not worthy that thou shouldst come under my roof;
තස්මාද් යීශුස්තෛඃ සහ ගත්වා නිවේශනස්‍ය සමීපං ප්‍රාප, තදා ස ශතසේනාපති ර්වක්‍ෂ්‍යමාණවාක්‍යං තං වක්තුං බන්ධූන් ප්‍රාහිණෝත්| හේ ප්‍රභෝ ස්වයං ශ්‍රමෝ න කර්ත්තව්‍යෝ යද් භවතා මද්ගේහමධ්‍යේ පාදාර්පණං ක්‍රියේත තදප්‍යහං නාර්හාමි,
7 on which account I did not think myself worthy to come to thee; but command with a word, and let my servant be healed.
කිඤ්චාහං භවත්සමීපං යාතුමපි නාත්මානං යෝග්‍යං බුද්ධවාන්, තතෝ භවාන් වාක්‍යමාත්‍රං වදතු තේනෛව මම දාසඃ ස්වස්ථෝ භවිෂ්‍යති|
8 For even I am a man set under authority, having soldiers under me; and I say to this one, Go, and he goeth; and to another, Come, and he cometh; and to my servant, Do this, and he doeth it.
යස්මාද් අහං පරාධීනෝපි මමාධීනා යාඃ සේනාඃ සන්ති තාසාම් ඒකජනං ප්‍රති යාහීති මයා ප්‍රෝක්තේ ස යාති; තදන්‍යං ප්‍රති ආයාහීති ප්‍රෝක්තේ ස ආයාති; තථා නිජදාසං ප්‍රති ඒතත් කුර්ව්විති ප්‍රෝක්තේ ස තදේව කරෝති|
9 And Jesus hearing this, wondered at him; and turning round said to the multitude that followed him, I say to you, Not even in Israel have I found such faith.
යීශුරිදං වාක්‍යං ශ්‍රුත්වා විස්මයං යයෞ, මුඛං පරාවර්ත්‍ය පශ්චාද්වර්ත්තිනෝ ලෝකාන් බභාෂේ ච, යුෂ්මානහං වදාමි ඉස්‍රායේලෝ වංශමධ්‍යේපි විශ්වාසමීදෘශං න ප්‍රාප්නවං|
10 And they who were sent, returning to the house, found the servant well.
තතස්තේ ප්‍රේෂිතා ගෘහං ගත්වා තං පීඩිතං දාසං ස්වස්ථං දදෘශුඃ|
11 And it came to pass the day after, that he was going to a city called Nain; and many of his disciples were with him, and a great multitude.
පරේ(අ)හනි ස නායීනාඛ්‍යං නගරං ජගාම තස්‍යානේකේ ශිෂ්‍යා අන්‍යේ ච ලෝකාස්තේන සාර්ද්ධං යයුඃ|
12 And as he came near the gate of the city, lo! there was carried out dead an only son of his mother, and she was a widow; and a great multitude from the city was with her.
තේෂු තන්නගරස්‍ය ද්වාරසන්නිධිං ප්‍රාප්තේෂු කියන්තෝ ලෝකා ඒකං මෘතමනුජං වහන්තෝ නගරස්‍ය බහිර‍්‍යාන්ති, ස තන්මාතුරේකපුත්‍රස්තන්මාතා ච විධවා; තයා සාර්ද්ධං තන්නගරීයා බහවෝ ලෝකා ආසන්|
13 And when the Lord saw her, he was moved with compassion for her, and said to her, Weep not.
ප්‍රභුස්තාං විලෝක්‍ය සානුකම්පඃ කථයාමාස, මා රෝදීඃ| ස සමීපමිත්වා ඛට්වාං පස්පර්ශ තස්මාද් වාහකාඃ ස්ථගිතාස්තම්‍යුඃ;
14 And he came up, and touched the bier; and they who bore it stood still; and he said, Young man, I say to thee, Rise.
තදා ස උවාච හේ යුවමනුෂ්‍ය ත්වමුත්තිෂ්ඨ, ත්වාමහම් ආඥාපයාමි|
15 And he that was dead sat up and began to speak; and he gave him to his mother.
තස්මාත් ස මෘතෝ ජනස්තත්ක්‍ෂණමුත්ථාය කථාං ප්‍රකථිතඃ; තතෝ යීශුස්තස්‍ය මාතරි තං සමර්පයාමාස|
16 And fear seized on all, and they gave glory to God, saying, A great prophet hath risen up among us; and, God hath visited his people.
තස්මාත් සර්ව්වේ ලෝකාඃ ශශඞ්කිරේ; ඒකෝ මහාභවිෂ්‍යද්වාදී මධ්‍යේ(අ)ස්මාකම් සමුදෛත්, ඊශ්වරශ්ච ස්වලෝකානන්වගෘහ්ලාත් කථාමිමාං කථයිත්වා ඊශ්වරං ධන්‍යං ජගදුඃ|
17 And this report about him went forth in all Judaea, and in all the neighboring country.
තතඃ පරං සමස්තං යිහූදාදේශං තස්‍ය චතුර්දික්ස්ථදේශඤ්ච තස්‍යෛතත්කීර්ත්ති ර්ව්‍යානශේ|
18 And the disciples of John told him all these things.
තතඃ පරං යෝහනඃ ශිෂ්‍යේෂු තං තද්වෘත්තාන්තං ඥාපිතවත්සු
19 And calling to him two of his disciples, John sent them to the Lord, saying, Art thou he that is to come, or are we to look for another?
ස ස්වශිෂ්‍යාණාං ද්වෞ ජනාවාහූය යීශුං ප්‍රති වක්‍ෂ්‍යමාණං වාක්‍යං වක්තුං ප්‍රේෂයාමාස, යස්‍යාගමනම් අපේක්‍ෂ්‍ය තිෂ්ඨාමෝ වයං කිං ස ඒව ජනස්ත්වං? කිං වයමන්‍යමපේක්‍ෂ්‍ය ස්ථාස්‍යාමඃ?
20 And the men came to him and said, John the Baptist hath sent us to thee, saying, Art thou he that is to come, or are we to look for another?
පශ්චාත්තෞ මානවෞ ගත්වා කථයාමාසතුඃ, යස්‍යාගමනම් අපේක්‍ෂ්‍ය තිෂ්ඨාමෝ වයං, කිං සඒව ජනස්ත්වං? කිං වයමන්‍යමපේක්‍ෂ්‍ය ස්ථාස්‍යාමඃ? කථාමිමාං තුභ්‍යං කථයිතුං යෝහන් මජ්ජක ආවාං ප්‍රේෂිතවාන්|
21 In that hour he cured many of diseases, and plagues, and evil spirits, and to many who were blind he gave sight.
තස්මින් දණ්ඩේ යීශූරෝගිණෝ මහාව්‍යාධිමතෝ දුෂ්ටභූතග්‍රස්තාංශ්ච බහූන් ස්වස්ථාන් කෘත්වා, අනේකාන්ධේභ්‍යශ්චක්‍ෂුංෂි දත්ත්වා ප්‍රත්‍යුවාච,
22 And he answered and said to them, Go and tell John what ye have seen and heard; that the blind receive sight, the lame walk, lepers are cleansed, the deaf hear, the dead are raised, to the poor good tidings are brought;
යුවාං ව්‍රජතම් අන්ධා නේත්‍රාණි ඛඤ්ජාශ්චරණානි ච ප්‍රාප්නුවන්ති, කුෂ්ඨිනඃ පරිෂ්ක්‍රියන්තේ, බධිරාඃ ශ්‍රවණානි මෘතාශ්ච ජීවනානි ප්‍රාප්නුවන්ති, දරිද්‍රාණාං සමීපේෂු සුසංවාදඃ ප්‍රචාර‍්‍ය්‍යතේ, යං ප්‍රති විඝ්නස්වරූපෝහං න භවාමි ස ධන්‍යඃ,
23 and blessed is he, whoever shall find no occasion of stumbling in me.
ඒතානි යානි පශ්‍යථඃ ශෘණුථශ්ච තානි යෝහනං ඥාපයතම්|
24 And when the messengers of John had departed, he began to say to the multitudes concerning John, What have ye gone out into the wilderness to see? the reeds shaken by the wind?
තයෝ ර්දූතයෝ ර්ගතයෝඃ සතෝ ර‍්‍යෝහනි ස ලෝකාන් වක්තුමුපචක්‍රමේ, යූයං මධ්‍යේප්‍රාන්තරං කිං ද්‍රෂ්ටුං නිරගමත? කිං වායුනා කම්පිතං නඩං?
25 But what have ye gone out to see? a man clothed in soft raiment? Lo! they who wear gorgeous apparel, and live luxuriously, are in kings' palaces.
යූයං කිං ද්‍රෂ්ටුං නිරගමත? කිං සූක්‍ෂ්මවස්ත්‍රපරිධායිනං කමපි නරං? කින්තු යේ සූක්‍ෂ්මමෘදුවස්ත්‍රාණි පරිදධති සූත්තමානි ද්‍රව්‍යාණි භුඤ්ජතේ ච තේ රාජධානීෂු තිෂ්ඨන්ති|
26 But what have ye gone out to see? A prophet? Yea, I say to you, and more than a prophet.
තර්හි යූයං කිං ද්‍රෂ්ටුං නිරගමත? කිමේකං භවිෂ්‍යද්වාදිනං? තදේව සත්‍යං කින්තු ස පුමාන් භවිෂ්‍යද්වාදිනෝපි ශ්‍රේෂ්ඨ ඉත්‍යහං යුෂ්මාන් වදාමි;
27 This is he of whom it is written, “Lo! I send my messenger before thy face, who shall prepare thy way before thee.”
පශ්‍ය ස්වකීයදූතන්තු තවාග්‍ර ප්‍රේෂයාම්‍යහං| ගත්වා ත්වදීයමාර්ගන්තු ස හි පරිෂ්කරිෂ්‍යති| යදර්ථේ ලිපිරියම් ආස්තේ ස ඒව යෝහන්|
28 I say to you, Among those born of women there is no greater prophet than John; but he that is least in the kingdom of God is greater than he.
අතෝ යුෂ්මානහං වදාමි ස්ත්‍රියා ගර්බ්භජාතානාං භවිෂ්‍යද්වාදිනාං මධ්‍යේ යෝහනෝ මජ්ජකාත් ශ්‍රේෂ්ඨඃ කෝපි නාස්ති, තත්‍රාපි ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යේ යඃ සර්ව්වස්මාත් ක්‍ෂුද්‍රඃ ස යෝහනෝපි ශ්‍රේෂ්ඨඃ|
29 And all the people when they heard him, and the publicans, acknowledged God as righteous by being baptized with the baptism of John.
අපරඤ්ච සර්ව්වේ ලෝකාඃ කරමඤ්චායිනශ්ච තස්‍ය වාක්‍යානි ශ්‍රුත්වා යෝහනා මජ්ජනේන මජ්ජිතාඃ පරමේශ්වරං නිර්දෝෂං මේනිරේ|
30 But the Pharisees and the lawyers rejected the purpose of God toward themselves, not being baptized by him.
කින්තු ඵිරූශිනෝ ව්‍යවස්ථාපකාශ්ච තේන න මජ්ජිතාඃ ස්වාන් ප්‍රතීශ්වරස්‍යෝපදේශං නිෂ්ඵලම් අකුර්ව්වන්|
31 To what then shall I compare the men of this generation, and what are they like?
අථ ප්‍රභුඃ කථයාමාස, ඉදානීන්තනජනාන් කේනෝපමාමි? තේ කස්‍ය සදෘශාඃ?
32 They are like children sitting in the market-place, and calling one to another, saying, We piped to you, and ye did not dance; we sung a dirge, and ye did not weep.
යේ බාලකා විපණ්‍යාම් උපවිශ්‍ය පරස්පරම් ආහූය වාක්‍යමිදං වදන්ති, වයං යුෂ්මාකං නිකටේ වංශීරවාදිෂ්ම, කින්තු යූයං නානර්ත්තිෂ්ට, වයං යුෂ්මාකං නිකට අරෝදිෂ්ම, කින්තු යුයං න ව්‍යලපිෂ්ට, බාලකෛරේතාදෘශෛස්තේෂාම් උපමා භවති|
33 For John the Baptist hath come not eating bread, nor drinking wine; and ye say, He hath a demon.
යතෝ යෝහන් මජ්ජක ආගත්‍ය පූපං නාඛාදත් ද්‍රාක්‍ෂාරසඤ්ච නාපිවත් තස්මාද් යූයං වදථ, භූතග්‍රස්තෝයම්|
34 The Son of man hath come eating and drinking; and ye say, Behold, a glutton and a wine-bibber, a friend of publicans and sinners!
තතඃ පරං මානවසුත ආගත්‍යාඛාදදපිවඤ්ච තස්මාද් යූයං වදථ, ඛාදකඃ සුරාපශ්චාණ්ඩාලපාපිනාං බන්ධුරේකෝ ජනෝ දෘශ්‍යතාම්|
35 But wisdom is acknowledged by all her children.
කින්තු ඥානිනෝ ඥානං නිර්දෝෂං විදුඃ|
36 And one of the Pharisees asked him to eat with him; and he went into the Pharisee's house, and reclined at the table.
පශ්චාදේකඃ ඵිරූශී යීශුං භෝජනාය න්‍යමන්ත්‍රයත් තතඃ ස තස්‍ය ගෘහං ගත්වා භෝක්තුමුපවිෂ්ටඃ|
37 And lo! a woman who was in the city, a sinner, learning that he was at table in the Pharisee's house, brought an alabaster-bottle of ointment,
ඒතර්හි තත්ඵිරූශිනෝ ගෘහේ යීශු ර්භේක්තුම් උපාවේක්‍ෂීත් තච්ඡ්‍රුත්වා තන්නගරවාසිනී කාපි දුෂ්ටා නාරී පාණ්ඩරප්‍රස්තරස්‍ය සම්පුටකේ සුගන්ධිතෛලම් ආනීය
38 and standing behind at his feet, weeping, began to wet his feet with tears, and wiped them with the hair of her head, and kissed his feet, and anointed them with the ointment.
තස්‍ය පශ්චාත් පාදයෝඃ සන්නිධෞ තස්‍යෞ රුදතී ච නේත්‍රාම්බුභිස්තස්‍ය චරණෞ ප්‍රක්‍ෂාල්‍ය නිජකචෛරමාර්ක්‍ෂීත්, තතස්තස්‍ය චරණෞ චුම්බිත්වා තේන සුගන්ධිතෛලේන මමර්ද|
39 And the Pharisee who had invited him, when he saw this, said within himself, This man, if he were a prophet, would know who, and what sort of woman, this is that toucheth him; for she is a sinner.
තස්මාත් ස නිමන්ත්‍රයිතා ඵිරූශී මනසා චින්තයාමාස, යද්‍යයං භවිෂ්‍යද්වාදී භවේත් තර්හි ඒනං ස්පෘශති යා ස්ත්‍රී සා කා කීදෘශී චේති ඥාතුං ශක්නුයාත් යතඃ සා දුෂ්ටා|
40 And Jesus answering said to him, Simon, I have somewhat to say to thee. And he saith, Teacher, say on.
තදා යාශුස්තං ජගාද, හේ ශිමෝන් ත්වාං ප්‍රති මම කිඤ්චිද් වක්තව්‍යමස්ති; තස්මාත් ස බභාෂේ, හේ ගුරෝ තද් වදතු|
41 A certain money-lender had two debtors; one owed five hundred denaries, and the other fifty.
ඒකෝත්තමර්ණස්‍ය ද්වාවධමර්ණාවාස්තාං, තයෝරේකඃ පඤ්චශතානි මුද්‍රාපාදාන් අපරශ්ච පඤ්චාශත් මුද්‍රාපාදාන් ධාරයාමාස|
42 When they had nothing to pay, he freely remitted the debt of both. Which of them, now, will love him the most?
තදනන්තරං තයෝඃ ශෝධ්‍යාභාවාත් ස උත්තමර්ණස්තයෝ රෘණේ චක්‍ෂමේ; තස්මාත් තයෝර්ද්වයෝඃ කස්තස්මින් ප්‍රේෂ්‍යතේ බහු? තද් බ්‍රූහි|
43 Simon answering said, He, I suppose, to whom he remitted the most. And he said to him, Thou hast judged rightly.
ශිමෝන් ප්‍රත්‍යුවාච, මයා බුධ්‍යතේ යස්‍යාධිකම් ඍණං චක්‍ෂමේ ස ඉති; තතෝ යීශුස්තං ව්‍යාජහාර, ත්වං යථාර්ථං ව්‍යචාරයඃ|
44 And turning to the woman, he said to Simon, Seest thou this woman? I entered thy house, no water didst thou give me for my feet; but she wet my feet with tears, and wiped them with her hair.
අථ තාං නාරීං ප්‍රති ව්‍යාඝුඨ්‍ය ශිමෝනමවෝචත්, ස්ත්‍රීමිමාං පශ්‍යසි? තව ගෘහේ මය්‍යාගතේ ත්වං පාදප්‍රක්‍ෂාලනාර්ථං ජලං නාදාඃ කින්තු යෝෂිදේෂා නයනජලෛ ර්මම පාදෞ ප්‍රක්‍ෂාල්‍ය කේශෛරමාර්ක්‍ෂීත්|
45 No kiss didst thou give me; but she, from the time I came in, did not cease to kiss my feet.
ත්වං මාං නාචුම්බීඃ කින්තු යෝෂිදේෂා ස්වීයාගමනාදාරභ්‍ය මදීයපාදෞ චුම්බිතුං න ව්‍යරංස්ත|
46 My head with oil thou didst not anoint; but she anointed my feet with costly ointment.
ත්වඤ්ච මදීයෝත්තමාඞ්ගේ කිඤ්චිදපි තෛලං නාමර්දීඃ කින්තු යෝෂිදේෂා මම චරණෞ සුගන්ධිතෛලේනාමර්ද්දීත්|
47 Wherefore, I say to thee, her many sins have been forgiven; for she loved much; but he to whom little is forgiven loveth little.
අතස්ත්වාං ව්‍යාහරාමි, ඒතස්‍යා බහු පාපමක්‍ෂම්‍යත තතෝ බහු ප්‍රීයතේ කින්තු යස්‍යාල්පපාපං ක්‍ෂම්‍යතේ සෝල්පං ප්‍රීයතේ|
48 And he said to her, Thy sins have been forgiven.
තතඃ පරං ස තාං බභාෂේ, ත්වදීයං පාපමක්‍ෂම්‍යත|
49 And those who were at table with him began to say within themselves, Who is this that even forgiveth sins?
තදා තේන සාර්ද්ධං යේ භෝක්තුම් උපවිවිශුස්තේ පරස්පරං වක්තුමාරේභිරේ, අයං පාපං ක්‍ෂමතේ ක ඒෂඃ?
50 But he said to the woman, Thy faith hath saved thee; go in peace.
කින්තු ස තාං නාරීං ජගාද, තව විශ්වාසස්ත්වාං පර‍්‍ය්‍යත්‍රාස්ත ත්වං ක්‍ෂේමේණ ව්‍රජ|
