Luke 4
1 And Jesus, full of the Holy Spirit, returned from the Jordan, and was led in the Spirit in the wilderness
Unya si Jesus, napuno sa Balaang Espiritu, sa dihang mibalik siya gikan sa Suba sa Jordan, ug gitultolan siya sa Espiritu ngadto sa kamingawan sulod
2 forty days, tempted by the Devil. And he ate nothing in those days; and when they were ended, he was hungry.
sa kwarenta ka adlaw ug gitintal siya sa yawa didto. Niadtong mga adlawa, wala gayod siyay gikaon bisan unsa, ug sa kataposan nga adlaw gigutom siya pag-ayo.
3 And the Devil said to him, If thou art the Son of God, command this stone that it become a loaf of bread.
Ang yawa miingon kaniya, “Kung ikaw ang Anak sa Dios, mando-i kining bato nga mahimong pan.”
4 And Jesus answered him, It is written, “Not on bread alone shall man live.”
Si Jesus mitubag kaniya, “Nahisulat kini, 'Nga ang Tawo dili mabuhi sa pan lamang.'”
5 And taking him up, he showed him all the kingdoms of the world in a moment of time.
Unya gidala siya sa yawa sa taas nga dapit, ug gipakita kaniya ang tanan nga mga gingharian sa kalibutan niadtong higayona.
6 And the Devil said to him, All this power will I give thee, and their glory; because to me it hath been delivered, and I give it to whomever I will.
Ang yawa nag-ingon kaniya, “Ihatag ko kanimo ang katungod nga magdumala sa tanan gingharian, ug ang tanan nga kaanyag niini. Ako kining mabuhat tungod kay gihatag kini kanako nga akong dumalahan, ug mahimo nako ihatag ni bisan kinsa nga akong gusto.
7 If thou then wilt worship me, it shall all be thine.
Busa kung moyukbo ka kanako ug mosimba ka kanako, ang tanan niini maimo.”
8 And Jesus answering said to him, It is written, “Thou shalt worship the Lord thy God, and him only shalt thou serve.”
Apan si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Nahisulat kini, 'Kinahanglan simbaha ang Ginoo nga imong Dios, ug siya lang gayod ang alagari.'”
9 And he brought him to Jerusalem, and set him on the pinnacle of the temple, and said to him, If thou art the Son of God, cast thyself down from hence;
Sunod ang yawa nagtultol kang Jesus didto sa Jerusalem ug gibutang siya sa pinakataas nga bahin sa templo, ug miingon kaniya, “Kung ikaw ang Anak sa Dios, ambak sa imong kaugalingon gikan diri.
10 for it is written, “He will give his angels charge concerning thee, to guard thee;
Kay nahisulat kini, “Iyang suguon ang iyang mga anghel nga moatiman kanimo, aron panalipdan ka.'
11 and in their hands they will bear thee up, that thou mayst not dash thy foot against a stone.”
ug, 'Pagasapnayon ka nila sa ilang mga kamot, aron nga dili maigo ang imong mga tiil batok sa bato.'”
12 And Jesus answering said to him, It hath been said, “Thou shalt not make trial of the Lord thy God.”
Si Jesus mitubag kaniya nga nag-ingon, “Gipamulong kini, 'Ayaw sulayi ang Ginoo nga imong Dios.'”
13 And when he had brought every temptation to an end, the Devil departed from him for a season.
Sa dihang nahuman na sa yawa tintala si Jesus, nagpalayo siya ug mibiya kaniya hangtod sa sunod na usab nga higayon.
14 And Jesus returned in the power of the Spirit into Galilee; and there went out a report concerning him through all the surrounding country
Unya si Jesus mibalik sa Galilea uban sa gahom sa Espiritu, ug ang balita mahitungod kaniya mikaylap sa tibuok rehiyon nga palibot niini.
15 And he taught in their synagogues, honored by all.
Nanudlo siya sa mga sinagoga, ug ang tanan nagdayeg kaniya.
16 And he came to Nazara, where he had been brought up, and, as his custom was, he went into the synagogue on the sabbath-day; and stood up to read.
Usa kadlaw miadto siya sa Nazaret, sa siyudad kung aha siya nagdako. Ingon sa iyang naandan, misulod siya sa sinagoga sa adlaw nga Igpapahulay, ug mitindog siya ug iyang gibasa ang kasulatan.
17 And there was delivered to him the book of the prophet Isaiah; and unrolling the book, he found the place where it was written,
Ang linukot nga basahon nga sinulat ni propeta Isaias ang gihatag kaniya, unya iyang gi-ablihan ang linukot nga basahon ug nakaplagan niya didto ang nahisulat,
18 “The Spirit of the Lord is upon me, because he anointed me to preach glad tidings to the poor; he hath sent me to proclaim deliverance to the captives, and recovering of sight to the blind, to set at liberty the oppressed,
“Ang Espiritu sa Ginoo anaa kanako, Tungod kay gidihogan ako niya sa pagsangyaw sa maayong balita ngadto sa mga kabos. Gipadala ako niya aron sa pagpahibalo sa kagawasan ngadto sa mga dinakpan, Ug makakita pag-usab ang mga buta, Mohatag ug kagawasan ngadto sa gipang-daugdaug,
19 to proclaim the acceptable year of the Lord.”
Aron ipahibalo ang tuig sa pagkamaayo sa Ginoo.”
20 And rolling up the book, he gave it back to the attendant, and sat down; and the eyes of all in the synagogue were fixed upon him.
Unya iyang gisirado ang linukot nga basahon, gibalik niya kini ngadto sa piniyalan sa sinagoga, ug milingkod siya. Ang mga mata sa mga tawo nga naa sa sinagoga nagtutok kaniya.
21 And he began to say to them, To-day hath this scripture been fulfilled in your ears.
Nagsugod siya pag-ingon kanila, “Karon nga adlaw ang kasulatan natuman na pinaagi sa inyong nadunggan.”
22 And they all spoke in his praise, and wondered at the words of grace which proceeded from his mouth; and they said, Is not this Joseph's son?
Ang tanan nga naa didto naka-saksi sa iyang gisulti ug silang tanan nahibulong sa malomanay niyang mga pulong nga migula sa iyang baba. Nag-ingon sila, “Usa lang kini ka anak ni Jose, dili ba?”
23 And he said to them, Ye will doubtless say to me this proverb, “Physician, heal thyself;” whatever things we have heard of as having been done in Capernaum, do here too in thy own country.
Si Jesus miingon ngadto kanila, “Sigurado gayod moingon kamo kanako bahin niining panultihon, 'Mananambal, tambali imong kaugalingon. Kung unsa ang among nadunggan sa Capernaum, buhata usab diri sa imong lungsod.'”
24 And he said, Truly do I say to you, No prophet is acceptable in his own country.
Miingon usab siya, “Sultihan ko kamo, walay propeta nga dawaton sa iyang kaugalingong lugar.
25 But I tell you in truth, that there were many widows in Israel in the days of Elijah, when the heaven was shut up three years and six months, and there was a great famine throughout all the land;
Apan sultian ko kamo sa kamatuoran daghan ang mga balo sa Israel sa panahon ni Elias, sa dihang ang langit nisirado nga wala na nag-ulan sulod sa tulo ka tuig ug tunga, ug adunay dakong gutom sa tibuok nasod.
26 and yet to none of them was Elijah sent, but to Sarepta in Sidonia, to a woman that was a widow.
Apan si Elias wala gipaadto bisan asa kanila, apan didto siya gipadala sa usa ka biyuda nga nagpuyo sa Zarefat nga duol sa syudad sa Sidon.
27 And there were many lepers in Israel in the time of Elisha the prophet; and not one of them was cleansed, but only Naaman the Syrian.
Aduna usab daghan nga mga sanglahon sa Israel sa panahon ni propeta Eliseo, apan walay bisan usa nga giayo ngadto kanila gawas kang Naaman nga taga-Siria.”
28 And all in the synagogue, when they heard this, were filled with wrath.
Ang tanang mga tawo nga anaa sa sinagoga napuno sila sa kalagot sa dihang nadungog nila kining mga butanga.
29 And they rose up, and forced him out of the city and took him to the brow of the hill on which their city was built, to cast him down headlong;
Mitindog sila ug ilang gipugos siya pagawas sa siyudad, ug ila siyang gidala sa tumoy sa bungtod diin natukod ang maong siyudad, aron ila siyang ihulog sa pangpang.
30 but he, passing through the midst of them, went away.
Apan milakaw siya sa ilang taliwala ug nagpadayon sa iyang panaw.
31 And he came down to Capernaum, a city of Galilee, and was teaching them on the sabbath.
Unya milugsong siya sa Capernaum, ang siyudad sa Galilea. Usa ka adlaw sa Igpapahulay nagtudlo siya sa mga tawo sa sinagoga.
32 And they were astonished at his teaching; for his word was with authority.
Nahibulong sila pag-ayo sa iyang gipanudlo, tungod kay nagsulti siya nga adunay katungdanan.
33 And in the synagogue there was a man having a spirit of an unclean demon, and he cried out with a loud voice,
Karon sa Sinagoga nianang adlawa adunay usa ka tawo nga nasudlan sa hugaw nga espiritu sa demonyo, misinggit siya sa makusog niyang tingog,
34 Ha! what have we to do with thee, Jesus of Nazareth? Thou hast come to destroy us. I know who thou art, the Holy One of God.
“Unsa man ang among buhaton alang kanimo, Jesus nga Nazaretnon? Mi-anhi kaba aron sa paglaglag kanamo? Nakabalo ko kung kinsa ka! Ikaw ang Usa ka Balaan sa Dios!”
35 And Jesus rebuked him, saying, Be silent, and come out of him. And the demon threw him down in the midst, and came out of him, having done him no hurt.
Gibadlong ni Jesus ang demonyo, nga nag-ingon, “Pag-hilom ug gawas diha kaniya!” Sa dihang ang demonyo iyang gilabay ang tawo sa ilang tunga, migawas siya gikan sa iyaha nga walay kadaot.
36 And all were amazed; and they spoke with one another, saying, What kind of word is this, that with authority and power he commandeth the unclean spirits, and they come out?
Ang tanan tawo natingala pag-ayo, ug kanunay silang nag-istoryahanay sa matag usa mahitungod sa nahitabo. Miingon sila, “Unsa nga matang sa pinulongan kini? Nga mahimo niyang mandoan ang mga daotang espiritu nga adunay katungod ug gahom ug nanggula sila?”
37 And there went out a report concerning him into every place of the surrounding country.
Busa ang balita mahitungod kaniya misugod ug kaylap sa tanang bahin nga palibot sa rehiyon.
38 And he arose and went from the synagogue into the house of Simon. And Simon's wife's mother was seized with a great fever; and they besought him for her.
Unya si Jesus mibiya sa sinagoga ug misulod sa balay ni Simon, karon ang ugangan ni Simon nga babaye nag-antos sa taas nga hilanat, ug nagpakiluoy sila kaniya alang sa iyang balatian.
39 And standing over her, he rebuked the fever, and it left her. And immediately she arose and waited on them.
Busa mitindog siya sa iyang tapad ug iyang gibadlong ang hilanat, ug mibaya kini kaniya. Diha-diha mitindog siya ug nagsugod pag-alagad kanila.
40 And when the sun was setting, all who had any sick with divers diseases brought them to him; and he laid his hands on every one of them, and healed them.
Sa dihang mosalopay na ang adlaw, gidala sa mga tawo ngadto kang Jesus ang tanan nga adunay lain-lain nga balatian ug sakit. Gitapion niya ang iyang kamot ngadto sa tagsa-tagsa kanila ug nanga-ulian sila.
41 And demons also came out from many, crying out, and saying, Thou art the Son of God. And he rebuked them, and did not suffer them to speak, because they knew that he was the Christ.
Ang mga demonyo usab nanggawas gikan sa kadaghanan kanila, ug nagsinggit nga nag-ingon, “Ikaw ang Anak sa Dios!” Gibadlong ni Jesus ang mga demonyo, wala niya kini tugoti nga moistorya, kay sila mismo nakabalo nga siya ang Cristo.
42 And when it was day, he went out, and betook himself to a desert place; and the multitudes went in search of him; and they came to him, and would have prevented him from leaving them.
Sa dihang ang banagbanag sa kaadlawon miabot, miadto si Jesus sa mingaw nga dapit. Ang panon sa mga tawo nangita kaniya ug naabot sila sa lugar kung hain siya, nanghangyo sila nga dili mobiya kanila.
43 But he said to them, I must publish the good tidings of the kingdom of God to the other cities also; because for this I was sent forth.
Apan miingon siya ngadto kanila, “Kinahanglan gayod ako mosangyaw sa maayong balita mahitungod sa gingharian sa Dios sa daghan pa nga mga siyudad, tungod kay kini ang hinungdan nga gipadala ako diri.”
44 And he continued to preach in the synagogues of Galilee.
Unya nagpadayon siya sa pagwali sa mga sinagoga sa tibuok probinsiya sa Judea.
