Luke 24
1 Now on the first day of the week, very early in the morning, they came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
Пэ англуно куркэхкоро диво, дэнзор, кала кхам вщелас, джювля лиле лачярдэ мастина и джиле склепостэ.
2 And they found the stone rolled away from the tomb;
Нэ кала авиле, удыкхле, со бар склепостар оттховдо дэ рига.
3 and on entering they found not the body of the Lord Jesus.
Кала заджиле андрал дэ склепо, на аракхле Рае Исусохкоро трупо.
4 And it came to pass, as they were much perplexed about this, lo! two men stood by them in glittering apparel;
Джювля на джянгле, сар кода тэ полэ. Тунчи ачиле англа лэн дуй мурша дэ їда, савятар марэлас одуд, сар молния.
5 and when they were terrified, and bowed their faces to the earth, the men said to them, Why seek ye the living among the dead?
Джювля фартэ дарэне и обмукле шэрэ тэлэ, нэ мурша пхэндэ лэнди: — Сости тумэ родэн джювдэ машкар мулэн?
6 He is not here, but hath risen. Remember how be spoke to you while yet in Galilee,
Лэ нэнай катэ, Вов отджювдиня мулэндар. Взгинисарэн, сар Вов пхэнэлас тумэнди инте дэ Галилея:
7 saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise again on the third day.
«Чяво Манушыкано авэла отдэно дэ вастэн бэзимахкэрэ манушэнди, авэла прымардо пэ трушул и отджювдёла мулэндар пэ трито диво».
8 And they remembered his words.
Тунчи вонэ взгинисардэ Исусохкэрэ лава.
9 And returning from the tomb, they told all these things to the eleven, and to all the rest.
Тунчи рисиле склепостар и розпхэндэ пала вса кода дэшуекхэнди и всавэрэнди, савэ лэнца сле.
10 It was Mary the Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James; and the other women with them told these things to the apostles.
Кадэла джювля сле Мария Магдалина, Иоанна, дэй Иаковохкири, савя кади ж акхардэ Мария. И авэр джювля, савэ сле лэнца, кади ж пхэнэнас пала кода апостолонэнди.
11 And these words seemed to them as an idle tale, and they did not believe them.
Апостолуря думисардэ, со джювля дэдумане динимо, и на патине лэнди.
Нэ Пётро всаекх вщиля и прастэня склепостэ. А кала тэлювда склепостэ, вов дыкхля, со котэ пашлёл екх похтан. Тай джиля павпалэ, а еджино на патялас колэсти, со дыхле лэхкэрэ якха.
13 And lo! two of them were going the same day to a village called Emmaus, distant a hundred and sixty furlongs from Jerusalem.
Дэ кодэва диво дуй сиклярнэндар джянас дэ гав Эммаусо, саво сля пашэ дэшудуй километры Ерусалимостар.
14 And they were conversing together about all those things which had taken place.
Тай дэдумэнас екх екхэґа пала вса, со тердапэ.
15 And it came to pass, while they were conversing and reasoning, that Jesus himself drew near, and went with them.
Кала вонэ дэдумэнас тай розпхученас екх екхэ, Еджино Исусо пашыня лэндэ и джиля лэнца.
16 But their eyes were restrained from knowing him.
Нэ лэнди сля затердо, и вонэ на уджянгле Исусо.
17 And he said to them, What discourse is this which ye have one with another, as ye are walking? And they stood sad.
Исусо пхучля лэндар: — Пала со тумэ дэдумэн дромэґа? Вонэ ачиле и помукле муя.
18 And one, whose name was Cleopas, answering said to him, Art thou the only sojourner in Jerusalem that doth not know the things which have come to pass there in these days?
Екх сиклярнэндар, Клеопа, пхэнда: — Всавэрэндар, ко авиля дэ Ерусалимо, Ту, выджял, екх, Саво на джянэл, со стердапэ пэ дивэн?
19 And he said to them, What things? And they said to him, The things relating to Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in word and deed before God and all the people;
Исусо пхучля: — Пала со Мэ на джянав? Вонэ пхэндэ Лэсти: — Пала кода, со стердапэ Исусоґа Назаретостар, Саво сля англунари, зорало дэ всавэрэ, со терэлас и пхэнэлас англа Дэвлэ и англа манушэн.
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
Сар амарэ англунэ рашая и пхурэдэра отдэне Лэ пэ мэрима и прымардэ Лэ пэ трушул.
21 But we are hoping that it is he who is to redeem Israel; moreover, besides all this, it is the third day since these things were done.
Ай амэндэ сля надия, со Вов фирисарэла Израили. Тай акэ, джиля трито диво, сар вса откада стердапэ.
22 And furthermore certain women of our company have amazed us; for going early to the tomb,
Нэ койсавэ амарэ джювлендар розпхэндэ амэнди кода, состар амэ дэнепэ дыво. Вонэ авиле дэнзор, кала кхам вщелас, склепостэ
23 they did not find his body, and came, saying that they had even seen a vision of angels, who said that he was alive.
тай на аракхле котэ Исусохкоро трупо. Тунчи рисиле тай розпхэндэ амэнди, сар лэнди сикавдэпэ ангелуря и пхэндэ, со Исусо джювдо.
24 And some of those who were with us went to the tomb, and found it to be as the women had said; but him they saw not.
Койсавэ амэндар джиле склепостэ и аракхле, со котэ вса кади, сар и пхэндэ джювля, нэ Исусо на дыкхле.
25 And he said to them, O dull of apprehension, and slow of heart to believe all that the Prophets have spoken!
Тунчи Вов пхэнда лэнди: — Чи нэнай тумэндэ годи? Сар пхаро тумэ патян кодэлэсти, со пхэндэ англунаря!
26 Was it not necessary that the Christ should suffer these things, and enter into his glory?
Чи на трэбуни сля Христости тэ ха бари грыжа и тэ заджя дэ бари слава?
27 And beginning with Moses and all the Prophets he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
И ачиля тэ розпхэнэ джикай Моисеестар тай всавэрэн аврэн англунарен и сикавда, со чиндо сля пала Лэ дэ всавэрэн Лилэн.
28 And they drew near to the village whither they were going; and he made as though he would go further.
Тунчи сиклярнэ поджиле пашэ гавэстэ, курик джянас. Исусо сикавда лэнди, со камля тэ джя дурэдэр.
29 But they constrained him, saying, Abide with us, for it is towards evening, and the day is now far spent. And he went in to stay with them.
Нэ вонэ фартэ мангэнас Лэ: — Ачпэ амэнца! Диво поджиля пашэ рятятэ. Вов заджиля дэ цэр и ачиляпэ лэнца.
30 And it came to pass, as he was at table with them, that he took the bread, and blessed it, and broke and gave it to them.
Кала Вов бэшля лэнца пала скаминдэ, тунчи лиля мандро, наисарда, розпхагля и подэня лэнди.
31 And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
Тунчи оттердэпэ лэнгэрэ якха, и вонэ уджянгле Исусо. Нэ Лэ на ачиля душло.
32 And they said one to another, Did not our hearts burn within us while he talked with us on the way, while he opened to us the Scriptures?
Вонэ ачиле тэ пхэнэ екх екхэсти: — Чи на пхабонас амарэ їлэ, кала Вов дэдуманя амэнца дромэґа и оттерда амэнди, со чиндо дэ Лилэн?
33 And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem; and they found the eleven and those who were with them gathered together,
Вонэ екхатар вщиле тай рисиле дэ Ерусалимо. Кала авиле, котэ аракхле дэшуекхэн и кодэлэн, савэ лэнца сле.
34 saying, The Lord hath risen indeed, and hath appeared to Simon.
Апостолуря розпхэндэ лэнди, со Рай чячимаґа отджювдиня мулэндар тай сикавдапэ Симоности.
35 And they told what had happened on the way, and how he became known to them in the breaking of the bread.
Тунчи кодэла розпхэндэ, со тердапэ лэнца пав дром и сар вонэ уджянгле Исусо, кала Вов пхагля мандро.
36 And while they were thus speaking, he himself stood in the midst of them.
Кала вонэ инте дэдумане, Еджино Исусо ачиля машкар лэн и пхэнда: — Пачя тумэнди!
37 But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.
Вонэ замуле даратар и гинисардэ, со дыкхэн мулэхкоро фано.
38 And he said to them, Why are ye troubled? and why do doubts arise in your hearts?
Нэ Исусо пхэнда лэнди: — Сости тумэ даран? Сости тумаро патявимо исин кацаво цыкно?
39 See my hands and my feet, that it is I myself. Handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
Подыкхэнтэ пэ Мурэ вастэн и пурэн! Када Мэ исин. Лэнпэ Мандэ тай роздыкхэнтэ. Фаностэ нэнай трупо и кокала, а Мандэ исин.
Исусо пхэнда откада тай сикавда лэнди Пэхкэрэ васта и пурэ.
41 And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said to them, Have ye anything here to eat?
Кала вонэ лошатар инте на патянас и дэнаспэ дыво, Исусо пхучля лэндар: — Исин тумэндэ хамо?
42 And they gave him a piece of a broiled fish.
Вонэ дэне Лэсти котор пэклэ мачестар.
43 And he took and ate it before them.
Исусо лиля кода и халя англа лэн.
44 And he said to them, These are my words which I spoke to you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled which are written in the Law of Moses, and the Prophets, and the Psalms, concerning me.
Тай пхэнда лэнди: — Акэ пала со Мэ пхэнавас, кала инте слём тумэнца: трэбуни, соб тэ авэл вса, сар чиндо пала Ман дэ Моисеехкэрэ Упхэнима, англунарендэ и дэ Псалмэн.
45 Then he opened their understanding, that they might understand the Scriptures.
Тунчи Вов оттерда лэнди годи, соб тэ полэн кода, со чиндо.
46 And he said to them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and should rise from the dead on the third day,
И пхэнда лэнди: — Чиндо, со Христосо хала бари грыжа и пэ трито диво отджювдёла мулэндар.
47 and that repentance for the remission of sins should be preached in his name among all the nations, beginning at Jerusalem.
Важ Лэхкоро Лав джикай Ерусалимостар, ай тунчи всавэрэ народонэнди авэла розпхэндо, со, кала вонэ ачявэна бэзимо, тунчи Дэвэл эртисарэла лэн.
48 Ye are witnesses of these things.
Тумэ авэна тэ розпхэнэ пала кода всавэрэ манушэнди.
49 And I send forth upon you that which hath been promised by my Father; but do ye tarry in the city, until ye are endued with power from on high.
Акэ, Мэ бичалава тумэнди кода, пала со Муро Дад пхэнда. Нэ тумэ аченпэ дэ форо джикай кодыя вряма, кала сджяла пэ тумэн зор упрал.
50 And he led them out as far as to Bethany; and he lifted up his hands and blessed them.
Тунчи Исусо вылиджялда лэн форостар и джиля лэнца дэ Вифания. Котэ Вов ваздэня Пэхкэрэ васта и пхэнда бахталэ лава пала лэн.
51 And it came to pass, while he blessed them, that he parted from them.
И кала инте пхэнэлас, ачявда лэн и ачиля тэ ваздэпэ пэ упралима.
52 And they returned to Jerusalem with great joy,
Сиклярнэ тэлювдэ Лэсти тай баря лошаґа рисиле дэ Ерусалимо,
53 and were continually in the temple, praising God.
тев всавири вряма сле дэ храмо и ваздэнас слава Дэвлэсти.
