< Luke 24 >

1 Now on the first day of the week, very early in the morning, they came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
2 And they found the stone rolled away from the tomb;
I znalazły kamień odwalony od grobu.
3 and on entering they found not the body of the Lord Jesus.
A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
4 And it came to pass, as they were much perplexed about this, lo! two men stood by them in glittering apparel;
I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
5 and when they were terrified, and bowed their faces to the earth, the men said to them, Why seek ye the living among the dead?
A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
6 He is not here, but hath risen. Remember how be spoke to you while yet in Galilee,
Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
7 saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise again on the third day.
Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
8 And they remembered his words.
I wspomniały na słowa jego.
9 And returning from the tomb, they told all these things to the eleven, and to all the rest.
A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
10 It was Mary the Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James; and the other women with them told these things to the apostles.
A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
11 And these words seemed to them as an idle tale, and they did not believe them.
Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
13 And lo! two of them were going the same day to a village called Emmaus, distant a hundred and sixty furlongs from Jerusalem.
A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
14 And they were conversing together about all those things which had taken place.
A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
15 And it came to pass, while they were conversing and reasoning, that Jesus himself drew near, and went with them.
I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
16 But their eyes were restrained from knowing him.
Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
17 And he said to them, What discourse is this which ye have one with another, as ye are walking? And they stood sad.
I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
18 And one, whose name was Cleopas, answering said to him, Art thou the only sojourner in Jerusalem that doth not know the things which have come to pass there in these days?
A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
19 And he said to them, What things? And they said to him, The things relating to Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in word and deed before God and all the people;
I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
21 But we are hoping that it is he who is to redeem Israel; moreover, besides all this, it is the third day since these things were done.
A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
22 And furthermore certain women of our company have amazed us; for going early to the tomb,
Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
23 they did not find his body, and came, saying that they had even seen a vision of angels, who said that he was alive.
A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
24 And some of those who were with us went to the tomb, and found it to be as the women had said; but him they saw not.
I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
25 And he said to them, O dull of apprehension, and slow of heart to believe all that the Prophets have spoken!
Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
26 Was it not necessary that the Christ should suffer these things, and enter into his glory?
Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
27 And beginning with Moses and all the Prophets he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
28 And they drew near to the village whither they were going; and he made as though he would go further.
I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
29 But they constrained him, saying, Abide with us, for it is towards evening, and the day is now far spent. And he went in to stay with them.
Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
30 And it came to pass, as he was at table with them, that he took the bread, and blessed it, and broke and gave it to them.
I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
31 And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
32 And they said one to another, Did not our hearts burn within us while he talked with us on the way, while he opened to us the Scriptures?
I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
33 And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem; and they found the eleven and those who were with them gathered together,
A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
34 saying, The Lord hath risen indeed, and hath appeared to Simon.
Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
35 And they told what had happened on the way, and how he became known to them in the breaking of the bread.
A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
36 And while they were thus speaking, he himself stood in the midst of them.
A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
37 But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.
A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
38 And he said to them, Why are ye troubled? and why do doubts arise in your hearts?
I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
39 See my hands and my feet, that it is I myself. Handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
41 And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said to them, Have ye anything here to eat?
Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
42 And they gave him a piece of a broiled fish.
A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
43 And he took and ate it before them.
A on wziąwszy, jadł przed nimi.
44 And he said to them, These are my words which I spoke to you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled which are written in the Law of Moses, and the Prophets, and the Psalms, concerning me.
I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
45 Then he opened their understanding, that they might understand the Scriptures.
Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
46 And he said to them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and should rise from the dead on the third day,
I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
47 and that repentance for the remission of sins should be preached in his name among all the nations, beginning at Jerusalem.
I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
48 Ye are witnesses of these things.
A wy jesteście świadkami tego.
49 And I send forth upon you that which hath been promised by my Father; but do ye tarry in the city, until ye are endued with power from on high.
A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
50 And he led them out as far as to Bethany; and he lifted up his hands and blessed them.
I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
51 And it came to pass, while he blessed them, that he parted from them.
I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
52 And they returned to Jerusalem with great joy,
A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
53 and were continually in the temple, praising God.
I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.

< Luke 24 >