Luke 2
1 And it came to pass in those days that there went out a decree from Caesar Augustus, that all the world should be registered.
அபரஞ்ச தஸ்மிந் காலே ராஜ்யஸ்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ நாமாநி லேக²யிதும் அக³ஸ்தகைஸர ஆஜ்ஞாபயாமாஸ|
2 (This registering was the first made while Quirinius was governor of Syria.)
தத³நுஸாரேண குரீணியநாமநி ஸுரியாதே³ஸ²ஸ்ய ஸா²ஸகே ஸதி நாமலேக²நம்’ ப்ராரேபே⁴|
3 And all went to be registered, each to his own city.
அதோ ஹேதோ ர்நாம லேகி²தும்’ ஸர்வ்வே ஜநா: ஸ்வீயம்’ ஸ்வீயம்’ நக³ரம்’ ஜக்³மு: |
4 And Joseph also went up from Galilee out of the city of Nazareth into Judaea, to the city of David, which is called Bethlehem, because he was of the house and lineage of David,
ததா³நீம்’ யூஷப்² நாம லேகி²தும்’ வாக்³த³த்தயா ஸ்வபா⁴ர்ய்யயா க³ர்ப்³ப⁴வத்யா மரியமா ஸஹ ஸ்வயம்’ தா³யூத³: ஸஜாதிவம்’ஸ² இதி காரணாத்³ கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய நாஸரத்நக³ராத்³
5 to be registered with Mary who had been betrothed to him, who was with child.
யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய பை³த்லேஹமாக்²யம்’ தா³யூத்³நக³ரம்’ ஜகா³ம|
6 And it came to pass, while they were there, that the days for her delivery were completed.
அந்யச்ச தத்ர ஸ்தா²நே தயோஸ்திஷ்ட²தோ: ஸதோ ர்மரியம: ப்ரஸூதிகால உபஸ்தி²தே
7 And she brought forth her firstborn son, and wrapped him in swathing-clothes, and laid him in a manger, because there was no room for them in the inn.
ஸா தம்’ ப்ரத²மஸுதம்’ ப்ராஸோஷ்ட கிந்து தஸ்மிந் வாஸக்³ரு’ஹே ஸ்தா²நாபா⁴வாத்³ பா³லகம்’ வஸ்த்ரேண வேஷ்டயித்வா கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ்தா²பயாமாஸ|
8 And there were in the same country shepherds abiding in the field, and keeping watch over their flock by night.
அநந்தரம்’ யே கியந்தோ மேஷபாலகா: ஸ்வமேஷவ்ரஜரக்ஷாயை தத்ப்ரதே³ஸே² ஸ்தி²த்வா ரஜந்யாம்’ ப்ராந்தரே ப்ரஹரிண: கர்ம்ம குர்வ்வந்தி,
9 And an angel of the Lord came to them, and the glory of the Lord shone around them; and they were in great fear.
தேஷாம்’ ஸமீபம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³த ஆக³த்யோபதஸ்தௌ²; ததா³ சதுஷ்பார்ஸ்²வே பரமேஸ்²வரஸ்ய தேஜஸ: ப்ரகாஸி²தத்வாத் தே(அ)திஸ²ஸ²ங்கிரே|
10 And the angel said to them, Fear not; for lo! I bring you good tidings of great joy, which shall be to the whole people;
ததா³ ஸ தூ³த உவாச மா பை⁴ஷ்ட பஸ்²யதாத்³ய தா³யூத³: புரே யுஷ்மந்நிமித்தம்’ த்ராதா ப்ரபு⁴: க்²ரீஷ்டோ(அ)ஜநிஷ்ட,
11 for to you hath been born this day, in the city of David, a Saviour, who is the Christ, the Lord.
ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ மஹாநந்த³ஜநகம் இமம்’ மங்க³லவ்ரு’த்தாந்தம்’ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி|
12 And this shall be the sign to you: Ye shall find a babe wrapped in swathing-clothes, [[lying]] in a manger.
யூயம்’ (தத்ஸ்தா²நம்’ க³த்வா) வஸ்த்ரவேஷ்டிதம்’ தம்’ பா³லகம்’ கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ²யநம்’ த்³ரக்ஷ்யத² யுஷ்மாந் ப்ரதீத³ம்’ சிஹ்நம்’ ப⁴விஷ்யதி|
13 And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host praising God, and saying,
தூ³த இமாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவதி தத்ராகஸ்மாத் ஸ்வர்கீ³யா: ப்ரு’தநா ஆக³த்ய கதா²ம் இமாம்’ கத²யித்வேஸ்²வரஸ்ய கு³ணாநந்வவாதி³ஷு: , யதா²,
14 “Glory to God in the highest, and on earth peace among men of good will!”
ஸர்வ்வோர்த்³வ்வஸ்தை²ரீஸ்²வரஸ்ய மஹிமா ஸம்ப்ரகாஸ்²யதாம்’| ஸா²ந்திர்பூ⁴யாத் ப்ரு’தி²வ்யாஸ்து ஸந்தோஷஸ்²ச நராந் ப்ரதி||
15 And it came to pass, when the angels had gone away from them into heaven, that the shepherds said one to another, Let us go at once to Bethlehem, and see that which hath come to pass, which the Lord hath made known to us.
தத: பரம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதே⁴ ர்தூ³தக³ணே ஸ்வர்க³ம்’ க³தே மேஷபாலகா: பரஸ்பரம் அவேசந் ஆக³ச்ச²த ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரோ யாம்’ க⁴டநாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந் தஸ்யா யாத²ர்யம்’ ஜ்ஞாதும்’ வயமது⁴நா பை³த்லேஹம்புரம்’ யாம: |
16 And they came with haste, and found Mary and Joseph, and the babe lying in the manger.
பஸ்²சாத் தே தூர்ணம்’ வ்ரஜித்வா மரியமம்’ யூஷப²ம்’ கோ³ஸா²லாயாம்’ ஸ²யநம்’ பா³லகஞ்ச த³த்³ரு’ஸு²: |
17 And when they had seen it, they made known abroad what had been told them concerning this child.
இத்த²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பா³லகஸ்யார்தே² ப்ரோக்தாம்’ ஸர்வ்வகதா²ம்’ தே ப்ராசாரயாஞ்சக்ரு: |
18 And all who heard wondered at the things which were told them by the shepherds.
ததோ யே லோகா மேஷரக்ஷகாணாம்’ வத³நேப்⁴யஸ்தாம்’ வார்த்தாம்’ ஸு²ஸ்²ருவுஸ்தே மஹாஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
19 But Mary kept all these things, and pondered them in her heart.
கிந்து மரியம் ஏதத்ஸர்வ்வக⁴டநாநாம்’ தாத்பர்ய்யம்’ விவிச்ய மநஸி ஸ்தா²பயாமாஸ|
20 And the shepherds returned, glorifying and praising God for all which they had heard and seen, as had been told them.
தத்பஸ்²சாத்³ தூ³தவிஜ்ஞப்தாநுரூபம்’ ஸ்²ருத்வா த்³ரு’ஷ்ட்வா ச மேஷபாலகா ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாநுவாத³ம்’ த⁴ந்யவாத³ஞ்ச குர்வ்வாணா: பராவ்ரு’த்ய யயு: |
21 And when eight days were completed for him to be circumcised, his name was called Jesus, the name given by the angel before he was conceived in the womb.
அத² பா³லகஸ்ய த்வக்சே²த³நகாலே(அ)ஷ்டமதி³வஸே ஸமுபஸ்தி²தே தஸ்ய க³ர்ப்³ப⁴ஸ்தி²தே: புர்வ்வம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ யதா²ஜ்ஞாபயத் தத³நுரூபம்’ தே தந்நாமதே⁴யம்’ யீஸு²ரிதி சக்ரிரே|
22 And when the days of their purification according to the law of Moses were completed, they brought him to Jerusalem to present him to the Lord,
தத: பரம்’ மூஸாலிகி²தவ்யவஸ்தா²யா அநுஸாரேண மரியம: ஸு²சித்வகால உபஸ்தி²தே,
23 as it is written in the law of the Lord: “Every first-born male shall be called holy to the Lord,”
"ப்ரத²மஜ: ஸர்வ்வ: புருஷஸந்தாந: பரமேஸ்²வரே ஸமர்ப்யதாம்’," இதி பரமேஸ்²வரஸ்ய வ்யவஸ்த²யா
24 and to offer a sacrifice, according to what is directed in the law of the Lord: “A pair of turtle doves, or two young pigeons.”
யீஸு²ம்’ பரமேஸ்²வரே ஸமர்பயிதும் ஸா²ஸ்த்ரீயவித்⁴யுக்தம்’ கபோதத்³வயம்’ பாராவதஸா²வகத்³வயம்’ வா ப³லிம்’ தா³தும்’ தே தம்’ க்³ரு’ஹீத்வா யிரூஸா²லமம் ஆயயு: |
25 And lo! there was a man in Jerusalem, whose name was Simeon; and he was a righteous and devout man, waiting for the consolation of Israel. And the Holy Spirit was upon him;
யிரூஸா²லம்புரநிவாஸீ ஸி²மியோந்நாமா தா⁴ர்ம்மிக ஏக ஆஸீத் ஸ இஸ்ராயேல: ஸாந்த்வநாமபேக்ஷ்ய தஸ்தௌ² கிஞ்ச பவித்ர ஆத்மா தஸ்மிந்நாவிர்பூ⁴த: |
26 and it had been revealed to him by the Holy Spirit, that he should not see death before he had seen the Christ of the Lord.
அபரம்’ ப்ரபு⁴ணா பரமேஸ்²வரேணாபி⁴ஷிக்தே த்ராதரி த்வயா ந த்³ரு’ஷ்டே த்வம்’ ந மரிஷ்யஸீதி வாக்யம்’ பவித்ரேண ஆத்மநா தஸ்ம ப்ராகத்²யத|
27 And he came in the Spirit into the temple; and when the parents brought in the child Jesus, to do for him according to the custom of the law,
அபரஞ்ச யதா³ யீஸோ²: பிதா மாதா ச தத³ர்த²ம்’ வ்யவஸ்தா²நுரூபம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ தம்’ மந்தி³ரம் ஆநிந்யதுஸ்ததா³
28 he took him in his arms, and blessed God, and said,
ஸி²மியோந் ஆத்மந ஆகர்ஷணேந மந்தி³ரமாக³த்ய தம்’ க்ரோடே³ நிதா⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸ, யதா²,
29 Lord! now lettest thou thy servant depart in peace, according to thy word;
ஹே ப்ரபோ⁴ தவ தா³ஸோயம்’ நிஜவாக்யாநுஸாரத: | இதா³நீந்து ஸகல்யாணோ ப⁴வதா ஸம்’விஸ்ரு’ஜ்யதாம்|
30 for mine eyes have seen thy salvation,
யத: ஸகலதே³ஸ²ஸ்ய தீ³ப்தயே தீ³ப்திரூபகம்’|
31 which thou hast prepared before the face of all the peoples;
இஸ்ராயேலீயலோகஸ்ய மஹாகௌ³ரவரூபகம்’|
32 a light to enlighten the gentiles, and to be the glory of thy people Israel.
யம்’ த்ராயகம்’ ஜநாநாந்து ஸம்முகே² த்வமஜீஜந: | ஸஏவ வித்³யதே(அ)ஸ்மாகம்’ த்⁴ரவம்’ நயநநகோ³சரே||
33 And his father and his mother marveled at what was spoken concerning him.
ததா³நீம்’ தேநோக்தா ஏதா: ஸகலா: கதா²: ஸ்²ருத்வா தஸ்ய மாதா யூஷப்² ச விஸ்மயம்’ மேநாதே|
34 And Simeon blessed them, and said to Mary his mother, Behold, this child is appointed for the fall and rising of many in Israel, and for a sign that will be spoken against; —
தத: பரம்’ ஸி²மியோந் தேப்⁴ய ஆஸி²ஷம்’ த³த்த்வா தந்மாதரம்’ மரியமம் உவாச, பஸ்²ய இஸ்ராயேலோ வம்’ஸ²மத்⁴யே ப³ஹூநாம்’ பாதநாயோத்தா²பநாய ச ததா² விரோத⁴பாத்ரம்’ ப⁴விதும்’, ப³ஹூநாம்’ கு³ப்தமநோக³தாநாம்’ ப்ரகடீகரணாய பா³லகோயம்’ நியுக்தோஸ்தி|
35 yea, a sword will pierce through thine own soul, —that the thoughts of many hearts may be revealed.
தஸ்மாத் தவாபி ப்ராணா: ஸூ²லேந வ்யத்ஸ்யந்தே|
36 And there was Anna, a prophetess, daughter of Phanuel: of the tribe of Asher; she was of great age, and had lived with a husband seven years from her virginity;
அபரஞ்ச ஆஸே²ரஸ்ய வம்’ஸீ²யபி²நூயேலோ து³ஹிதா ஹந்நாக்²யா அதிஜரதீ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந்யேகா யா விவாஹாத் பரம்’ ஸப்த வத்ஸராந் பத்யா ஸஹ ந்யவஸத் ததோ வித⁴வா பூ⁴த்வா சதுரஸீ²திவர்ஷவய: பர்ய்யநதம்’
37 and she was a widow eighty-four years old, who never left the temple, worshipping with fastings and prayers night and day.
மந்தி³ரே ஸ்தி²த்வா ப்ரார்த²நோபவாஸைர்தி³வாநிஸ²ம் ஈஸ்²வரம் அஸேவத ஸாபி ஸ்த்ரீ தஸ்மிந் ஸமயே மந்தி³ரமாக³த்ய
38 And she came up at this very time, and gave thanks to God, and spoke of him to all that were looking for the redemption of Jerusalem.
பரமேஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ சகார, யிரூஸா²லம்புரவாஸிநோ யாவந்தோ லோகா முக்திமபேக்ஷ்ய ஸ்தி²தாஸ்தாந் யீஸோ²ர்வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாபயாமாஸ|
39 And when they had performed all things according to the law of the Lord, they returned to Galilee, to their own city Nazareth.
இத்த²ம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ஸர்வ்வேஷு கர்ம்மஸு க்ரு’தேஷு தௌ புநஸ்²ச கா³லீலோ நாஸரத்நாமகம்’ நிஜநக³ரம்’ ப்ரதஸ்தா²தே|
40 And the child grew, and waxed strong, being filled with wisdom; and the grace of God was upon him.
தத்பஸ்²சாத்³ பா³லக: ஸ²ரீரேண வ்ரு’த்³தி⁴மேத்ய ஜ்ஞாநேந பரிபூர்ண ஆத்மநா ஸ²க்திமாம்’ஸ்²ச ப⁴விதுமாரேபே⁴ ததா² தஸ்மிந் ஈஸ்²வராநுக்³ரஹோ ப³பூ⁴வ|
41 Now his parents used to go yearly to Jerusalem at the feast of the passover.
தஸ்ய பிதா மாதா ச ப்ரதிவர்ஷம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸமயே யிரூஸா²லமம் அக³ச்ச²தாம்|
42 And when he was twelve years old, and they went up, after the custom of the feast,
அபரஞ்ச யீஸௌ² த்³வாத³ஸ²வர்ஷவயஸ்கே ஸதி தௌ பர்வ்வஸமயஸ்ய ரீத்யநுஸாரேண யிரூஸா²லமம்’ க³த்வா
43 and had completed the days, on their returning, the child Jesus tarried behind in Jerusalem; and his parents did not know it,
பார்வ்வணம்’ ஸம்பாத்³ய புநரபி வ்யாகு⁴ய்ய யாத: கிந்து யீஸு²ர்பா³லகோ யிரூஸா²லமி திஷ்ட²தி| யூஷப்² தந்மாதா ச தத்³ அவிதி³த்வா
44 but, supposing him to be in the company, went a day's journey; and they sought him among their kinsfolk and acquaintance;
ஸ ஸங்கி³பி⁴: ஸஹ வித்³யத ஏதச்ச பு³த்³வ்வா தி³நைகக³ம்யமார்க³ம்’ ஜக்³மது: | கிந்து ஸே²ஷே ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴நாம்’ ஸமீபே ம்ரு’க³யித்வா தது³த்³தே³ஸ²மப்ராப்ய
45 and not finding him, they returned to Jerusalem in search of him.
தௌ புநரபி யிரூஸா²லமம் பராவ்ரு’த்யாக³த்ய தம்’ ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரது: |
46 And it came to pass, that after three days they found him in the temple sitting in the midst of the teachers, both listening to them and asking them questions.
அத² தி³நத்ரயாத் பரம்’ பண்டி³தாநாம்’ மத்⁴யே தேஷாம்’ கதா²: ஸ்²ரு’ண்வந் தத்த்வம்’ ப்ரு’ச்ச²ம்’ஸ்²ச மந்தி³ரே ஸமுபவிஷ்ட: ஸ தாப்⁴யாம்’ த்³ரு’ஷ்ட: |
47 And all who heard him were astonished at his understanding and his answers.
ததா³ தஸ்ய பு³த்³த்⁴யா ப்ரத்யுத்தரைஸ்²ச ஸர்வ்வே ஸ்²ரோதாரோ விஸ்மயமாபத்³யந்தே|
48 And when they saw him, they were amazed; and his mother said to him, Son, why hast thou thus dealt with us? behold, thy father and I have been seeking thee in much distress.
தாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய ஜநகோ ஜநநீ ச சமச்சக்ரது: கிஞ்ச தஸ்ய மாதா தமவத³த், ஹே புத்ர, கத²மாவாம்’ ப்ரதீத்த²ம்’ ஸமாசரஸ்த்வம்? பஸ்²ய தவ பிதாஹஞ்ச ஸோ²காகுலௌ ஸந்தௌ த்வாமந்விச்சா²வ: ஸ்ம|
49 And he said to them, Why is it that ye have been seeking me? Did ye not know that I must be about my Father's business?
தத: ஸோவத³த் குதோ மாம் அந்வைச்ச²தம்’? பிதுர்க்³ரு’ஹே மயா ஸ்தா²தவ்யம் ஏதத் கிம்’ யுவாப்⁴யாம்’ ந ஜ்ஞாயதே?
50 And they understood not what he spoke to them.
கிந்து தௌ தஸ்யைதத்³வாக்யஸ்ய தாத்பர்ய்யம்’ போ³த்³து⁴ம்’ நாஸ²க்நுதாம்’|
51 And he went down with them, and came to Nazareth, and was subject to them. And his mother kept all these things in her heart.
தத: பரம்’ ஸ தாப்⁴யாம்’ ஸஹ நாஸரதம்’ க³த்வா தயோர்வஸீ²பூ⁴தஸ்தஸ்தௌ² கிந்து ஸர்வ்வா ஏதா: கதா²ஸ்தஸ்ய மாதா மநஸி ஸ்தா²பயாமாஸ|
52 And Jesus increased in wisdom and stature, and in favor with God and men.
அத² யீஸோ² ர்பு³த்³தி⁴: ஸ²ரீரஞ்ச ததா² தஸ்மிந் ஈஸ்²வரஸ்ய மாநவாநாஞ்சாநுக்³ரஹோ வர்த்³தி⁴தும் ஆரேபே⁴|
