Luke 2
1 And it came to pass in those days that there went out a decree from Caesar Augustus, that all the world should be registered.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਲੇਖਯਿਤੁਮ੍ ਅਗਸ੍ਤਕੈਸਰ ਆਜ੍ਞਾਪਯਾਮਾਸ|
2 (This registering was the first made while Quirinius was governor of Syria.)
ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਕੁਰੀਣਿਯਨਾਮਨਿ ਸੁਰਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸ਼ਾਸਕੇ ਸਤਿ ਨਾਮਲੇਖਨੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭੇ|
3 And all went to be registered, each to his own city.
ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਨਾਮ ਲੇਖਿਤੁੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਨਾਃ ਸ੍ਵੀਯੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਨਗਰੰ ਜਗ੍ਮੁਃ|
4 And Joseph also went up from Galilee out of the city of Nazareth into Judaea, to the city of David, which is called Bethlehem, because he was of the house and lineage of David,
ਤਦਾਨੀਂ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਨਾਮ ਲੇਖਿਤੁੰ ਵਾਗ੍ਦੱਤਯਾ ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਯਾ ਗਰ੍ੱਭਵਤ੍ਯਾ ਮਰਿਯਮਾ ਸਹ ਸ੍ਵਯੰ ਦਾਯੂਦਃ ਸਜਾਤਿਵੰਸ਼ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਨਾਸਰਤ੍ਨਗਰਾਦ੍
5 to be registered with Mary who had been betrothed to him, who was with child.
ਯਿਹੂਦਾਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮਾਖ੍ਯੰ ਦਾਯੂਦ੍ਨਗਰੰ ਜਗਾਮ|
6 And it came to pass, while they were there, that the days for her delivery were completed.
ਅਨ੍ਯੱਚ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਯੋਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਮਰਿਯਮਃ ਪ੍ਰਸੂਤਿਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ
7 And she brought forth her firstborn son, and wrapped him in swathing-clothes, and laid him in a manger, because there was no room for them in the inn.
ਸਾ ਤੰ ਪ੍ਰਥਮਸੁਤੰ ਪ੍ਰਾਸੋਸ਼਼੍ਟ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਾਸਗ੍ਰੁʼਹੇ ਸ੍ਥਾਨਾਭਾਵਾਦ੍ ਬਾਲਕੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣ ਵੇਸ਼਼੍ਟਯਿਤ੍ਵਾ ਗੋਸ਼ਾਲਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
8 And there were in the same country shepherds abiding in the field, and keeping watch over their flock by night.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੇ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕਾਃ ਸ੍ਵਮੇਸ਼਼ਵ੍ਰਜਰਕ੍ਸ਼਼ਾਯੈ ਤਤ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਪ੍ਰਹਰਿਣਃ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ,
9 And an angel of the Lord came to them, and the glory of the Lord shone around them; and they were in great fear.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤ ਆਗਤ੍ਯੋਪਤਸ੍ਥੌ; ਤਦਾ ਚਤੁਸ਼਼੍ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੇਜਸਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ(ਅ)ਤਿਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕਿਰੇ|
10 And the angel said to them, Fear not; for lo! I bring you good tidings of great joy, which shall be to the whole people;
ਤਦਾ ਸ ਦੂਤ ਉਵਾਚ ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ ਪਸ਼੍ਯਤਾਦ੍ਯ ਦਾਯੂਦਃ ਪੁਰੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਤ੍ਰਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਜਨਿਸ਼਼੍ਟ,
11 for to you hath been born this day, in the city of David, a Saviour, who is the Christ, the Lord.
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਮਹਾਨਨ੍ਦਜਨਕਮ੍ ਇਮੰ ਮਙ੍ਗਲਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
12 And this shall be the sign to you: Ye shall find a babe wrapped in swathing-clothes, [[lying]] in a manger.
ਯੂਯੰ (ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ) ਵਸ੍ਤ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟਿਤੰ ਤੰ ਬਾਲਕੰ ਗੋਸ਼ਾਲਾਯਾਂ ਸ਼ਯਨੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਦੰ ਚਿਹ੍ਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
13 And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host praising God, and saying,
ਦੂਤ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਤਿ ਤਤ੍ਰਾਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਃ ਪ੍ਰੁʼਤਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਕਥਾਮ੍ ਇਮਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨਨ੍ਵਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ, ਯਥਾ,
14 “Glory to God in the highest, and on earth peace among men of good will!”
ਸਰ੍ੱਵੋਰ੍ਦ੍ੱਵਸ੍ਥੈਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਸਮ੍ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤਾਂ| ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਰ੍ਭੂਯਾਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਸ੍ਤੁ ਸਨ੍ਤੋਸ਼਼ਸ਼੍ਚ ਨਰਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ||
15 And it came to pass, when the angels had gone away from them into heaven, that the shepherds said one to another, Let us go at once to Bethlehem, and see that which hath come to pass, which the Lord hath made known to us.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੇ ਰ੍ਦੂਤਗਣੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਗਤੇ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਵੇਚਨ੍ ਆਗੱਛਤ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਂ ਘਟਨਾਂ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਯਾਥਰ੍ਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਵਯਮਧੁਨਾ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮ੍ਪੁਰੰ ਯਾਮਃ|
16 And they came with haste, and found Mary and Joseph, and the babe lying in the manger.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਤੂਰ੍ਣੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਮਰਿਯਮੰ ਯੂਸ਼਼ਫੰ ਗੋਸ਼ਾਲਾਯਾਂ ਸ਼ਯਨੰ ਬਾਲਕਞ੍ਚ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
17 And when they had seen it, they made known abroad what had been told them concerning this child.
ਇੱਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਾਲਕਸ੍ਯਾਰ੍ਥੇ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਂ ਸਰ੍ੱਵਕਥਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
18 And all who heard wondered at the things which were told them by the shepherds.
ਤਤੋ ਯੇ ਲੋਕਾ ਮੇਸ਼਼ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਣਾਂ ਵਦਨੇਭ੍ਯਸ੍ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ੁਸ਼੍ਰੁਵੁਸ੍ਤੇ ਮਹਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
19 But Mary kept all these things, and pondered them in her heart.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਰਿਯਮ੍ ਏਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵਘਟਨਾਨਾਂ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਮਨਸਿ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
20 And the shepherds returned, glorifying and praising God for all which they had heard and seen, as had been told them.
ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਦੂਤਵਿਜ੍ਞਪ੍ਤਾਨੁਰੂਪੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਚ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨੁਵਾਦੰ ਧਨ੍ਯਵਾਦਞ੍ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਾਣਾਃ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਯੁਃ|
21 And when eight days were completed for him to be circumcised, his name was called Jesus, the name given by the angel before he was conceived in the womb.
ਅਥ ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਨਕਾਲੇ(ਅ)ਸ਼਼੍ਟਮਦਿਵਸੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਤਸ੍ਯ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਥਿਤੇਃ ਪੁਰ੍ੱਵੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤੋ ਯਥਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਤਦਨੁਰੂਪੰ ਤੇ ਤੰਨਾਮਧੇਯੰ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
22 And when the days of their purification according to the law of Moses were completed, they brought him to Jerusalem to present him to the Lord,
ਤਤਃ ਪਰੰ ਮੂਸਾਲਿਖਿਤਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਨੁਸਾਰੇਣ ਮਰਿਯਮਃ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ,
23 as it is written in the law of the Lord: “Every first-born male shall be called holy to the Lord,”
"ਪ੍ਰਥਮਜਃ ਸਰ੍ੱਵਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਸਨ੍ਤਾਨਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤਾਂ," ਇਤਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ
24 and to offer a sacrifice, according to what is directed in the law of the Lord: “A pair of turtle doves, or two young pigeons.”
ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁਮ੍ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਿਧ੍ਯੁਕ੍ਤੰ ਕਪੋਤਦ੍ਵਯੰ ਪਾਰਾਵਤਸ਼ਾਵਕਦ੍ਵਯੰ ਵਾ ਬਲਿੰ ਦਾਤੁੰ ਤੇ ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਯਯੁਃ|
25 And lo! there was a man in Jerusalem, whose name was Simeon; and he was a righteous and devout man, waiting for the consolation of Israel. And the Holy Spirit was upon him;
ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰਨਿਵਾਸੀ ਸ਼ਿਮਿਯੋੰਨਾਮਾ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕ ਏਕ ਆਸੀਤ੍ ਸ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲਃ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਮਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਸ੍ਥੌ ਕਿਞ੍ਚ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤਸ੍ਮਿੰਨਾਵਿਰ੍ਭੂਤਃ|
26 and it had been revealed to him by the Holy Spirit, that he should not see death before he had seen the Christ of the Lord.
ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁਣਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੇ ਤ੍ਰਾਤਰਿ ਤ੍ਵਯਾ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਤ੍ਵੰ ਨ ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਸੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣ ਆਤ੍ਮਨਾ ਤਸ੍ਮ ਪ੍ਰਾਕਥ੍ਯਤ|
27 And he came in the Spirit into the temple; and when the parents brought in the child Jesus, to do for him according to the custom of the law,
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਚ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਰੂਪੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤੰ ਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਆਨਿਨ੍ਯਤੁਸ੍ਤਦਾ
28 he took him in his arms, and blessed God, and said,
ਸ਼ਿਮਿਯੋਨ੍ ਆਤ੍ਮਨ ਆਕਰ੍ਸ਼਼ਣੇਨ ਮਨ੍ਦਿਰਮਾਗਤ੍ਯ ਤੰ ਕ੍ਰੋਡੇ ਨਿਧਾਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯਥਾ,
29 Lord! now lettest thou thy servant depart in peace, according to thy word;
ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਤਵ ਦਾਸੋਯੰ ਨਿਜਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰਤਃ| ਇਦਾਨੀਨ੍ਤੁ ਸਕਲ੍ਯਾਣੋ ਭਵਤਾ ਸੰਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯਤਾਮ੍|
30 for mine eyes have seen thy salvation,
ਯਤਃ ਸਕਲਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਦੀਪ੍ਤਯੇ ਦੀਪ੍ਤਿਰੂਪਕੰ|
31 which thou hast prepared before the face of all the peoples;
ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਸ੍ਯ ਮਹਾਗੌਰਵਰੂਪਕੰ|
32 a light to enlighten the gentiles, and to be the glory of thy people Israel.
ਯੰ ਤ੍ਰਾਯਕੰ ਜਨਾਨਾਨ੍ਤੁ ਸੰਮੁਖੇ ਤ੍ਵਮਜੀਜਨਃ| ਸਏਵ ਵਿਦ੍ਯਤੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਧ੍ਰਵੰ ਨਯਨਨਗੋਚਰੇ||
33 And his father and his mother marveled at what was spoken concerning him.
ਤਦਾਨੀਂ ਤੇਨੋਕ੍ਤਾ ਏਤਾਃ ਸਕਲਾਃ ਕਥਾਃ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਚ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਮੇਨਾਤੇ|
34 And Simeon blessed them, and said to Mary his mother, Behold, this child is appointed for the fall and rising of many in Israel, and for a sign that will be spoken against; —
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ਿਮਿਯੋਨ੍ ਤੇਭ੍ਯ ਆਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮਾਤਰੰ ਮਰਿਯਮਮ੍ ਉਵਾਚ, ਪਸ਼੍ਯ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ਮਧ੍ਯੇ ਬਹੂਨਾਂ ਪਾਤਨਾਯੋੱਥਾਪਨਾਯ ਚ ਤਥਾ ਵਿਰੋਧਪਾਤ੍ਰੰ ਭਵਿਤੁੰ, ਬਹੂਨਾਂ ਗੁਪ੍ਤਮਨੋਗਤਾਨਾਂ ਪ੍ਰਕਟੀਕਰਣਾਯ ਬਾਲਕੋਯੰ ਨਿਯੁਕ੍ਤੋਸ੍ਤਿ|
35 yea, a sword will pierce through thine own soul, —that the thoughts of many hearts may be revealed.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵਾਪਿ ਪ੍ਰਾਣਾਃ ਸ਼ੂਲੇਨ ਵ੍ਯਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ|
36 And there was Anna, a prophetess, daughter of Phanuel: of the tribe of Asher; she was of great age, and had lived with a husband seven years from her virginity;
ਅਪਰਞ੍ਚ ਆਸ਼ੇਰਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ੀਯਫਿਨੂਯੇਲੋ ਦੁਹਿਤਾ ਹੰਨਾਖ੍ਯਾ ਅਤਿਜਰਤੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨ੍ਯੇਕਾ ਯਾ ਵਿਵਾਹਾਤ੍ ਪਰੰ ਸਪ੍ਤ ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਪਤ੍ਯਾ ਸਹ ਨ੍ਯਵਸਤ੍ ਤਤੋ ਵਿਧਵਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਚਤੁਰਸ਼ੀਤਿਵਰ੍ਸ਼਼ਵਯਃਪਰ੍ੱਯਨਤੰ
37 and she was a widow eighty-four years old, who never left the temple, worshipping with fastings and prayers night and day.
ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨੋਪਵਾਸੈਰ੍ਦਿਵਾਨਿਸ਼ਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਅਸੇਵਤ ਸਾਪਿ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਮਨ੍ਦਿਰਮਾਗਤ੍ਯ
38 And she came up at this very time, and gave thanks to God, and spoke of him to all that were looking for the redemption of Jerusalem.
ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਚਕਾਰ, ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰਵਾਸਿਨੋ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਮੁਕ੍ਤਿਮਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸ੍ਥਿਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਾਸ|
39 And when they had performed all things according to the law of the Lord, they returned to Galilee, to their own city Nazareth.
ਇੱਥੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਕਰ੍ੰਮਸੁ ਕ੍ਰੁʼਤੇਸ਼਼ੁ ਤੌ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਗਾਲੀਲੋ ਨਾਸਰਤ੍ਨਾਮਕੰ ਨਿਜਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥਾਤੇ|
40 And the child grew, and waxed strong, being filled with wisdom; and the grace of God was upon him.
ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਬਾਲਕਃ ਸ਼ਰੀਰੇਣ ਵ੍ਰੁʼੱਧਿਮੇਤ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨੇਨ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਆਤ੍ਮਨਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਂਸ਼੍ਚ ਭਵਿਤੁਮਾਰੇਭੇ ਤਥਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹੋ ਬਭੂਵ|
41 Now his parents used to go yearly to Jerusalem at the feast of the passover.
ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਚ ਪ੍ਰਤਿਵਰ੍ਸ਼਼ੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸਮਯੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਅਗੱਛਤਾਮ੍|
42 And when he was twelve years old, and they went up, after the custom of the feast,
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੌ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵਰ੍ਸ਼਼ਵਯਸ੍ਕੇ ਸਤਿ ਤੌ ਪਰ੍ੱਵਸਮਯਸ੍ਯ ਰੀਤ੍ਯਨੁਸਾਰੇਣ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾ
43 and had completed the days, on their returning, the child Jesus tarried behind in Jerusalem; and his parents did not know it,
ਪਾਰ੍ੱਵਣੰ ਸਮ੍ਪਾਦ੍ਯ ਪੁਨਰਪਿ ਵ੍ਯਾਘੁੱਯ ਯਾਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਬਾਲਕੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ| ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਤਨ੍ਮਾਤਾ ਚ ਤਦ੍ ਅਵਿਦਿਤ੍ਵਾ
44 but, supposing him to be in the company, went a day's journey; and they sought him among their kinsfolk and acquaintance;
ਸ ਸਙ੍ਗਿਭਿਃ ਸਹ ਵਿਦ੍ਯਤ ਏਤੱਚ ਬੁਦ੍ੱਵਾ ਦਿਨੈਕਗਮ੍ਯਮਾਰ੍ਗੰ ਜਗ੍ਮਤੁਃ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਜ੍ਞਾਤਿਬਨ੍ਧੂਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਤ੍ਵਾ ਤਦੁੱਦੇਸ਼ਮਪ੍ਰਾਪ੍ਯ
45 and not finding him, they returned to Jerusalem in search of him.
ਤੌ ਪੁਨਰਪਿ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਤੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਤੁਃ|
46 And it came to pass, that after three days they found him in the temple sitting in the midst of the teachers, both listening to them and asking them questions.
ਅਥ ਦਿਨਤ੍ਰਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਪਣ੍ਡਿਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਥਾਃ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ ਤੱਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰੁʼੱਛੰਸ਼੍ਚ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ|
47 And all who heard him were astonished at his understanding and his answers.
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਬੁੱਧ੍ਯਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੈਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰੋ ਵਿਸ੍ਮਯਮਾਪਦ੍ਯਨ੍ਤੇ|
48 And when they saw him, they were amazed; and his mother said to him, Son, why hast thou thus dealt with us? behold, thy father and I have been seeking thee in much distress.
ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਜਨਕੋ ਜਨਨੀ ਚ ਚਮੱਚਕ੍ਰਤੁਃ ਕਿਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਤਮਵਦਤ੍, ਹੇ ਪੁਤ੍ਰ, ਕਥਮਾਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀੱਥੰ ਸਮਾਚਰਸ੍ਤ੍ਵਮ੍? ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਪਿਤਾਹਞ੍ਚ ਸ਼ੋਕਾਕੁਲੌ ਸਨ੍ਤੌ ਤ੍ਵਾਮਨ੍ਵਿੱਛਾਵਃ ਸ੍ਮ|
49 And he said to them, Why is it that ye have been seeking me? Did ye not know that I must be about my Father's business?
ਤਤਃ ਸੋਵਦਤ੍ ਕੁਤੋ ਮਾਮ੍ ਅਨ੍ਵੈੱਛਤੰ? ਪਿਤੁਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਮਯਾ ਸ੍ਥਾਤਵ੍ਯਮ੍ ਏਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ?
50 And they understood not what he spoke to them.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੌ ਤਸ੍ਯੈਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ ਬੋੱਧੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਤਾਂ|
51 And he went down with them, and came to Nazareth, and was subject to them. And his mother kept all these things in her heart.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਹ ਨਾਸਰਤੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਯੋਰ੍ਵਸ਼ੀਭੂਤਸ੍ਤਸ੍ਥੌ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾ ਏਤਾਃ ਕਥਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਮਨਸਿ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
52 And Jesus increased in wisdom and stature, and in favor with God and men.
ਅਥ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਬੁੱਧਿਃ ਸ਼ਰੀਰਞ੍ਚ ਤਥਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਾਨਵਾਨਾਞ੍ਚਾਨੁਗ੍ਰਹੋ ਵਰ੍ੱਧਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ|
