Luke 2
1 And it came to pass in those days that there went out a decree from Caesar Augustus, that all the world should be registered.
អបរញ្ច តស្មិន៑ កាលេ រាជ្យស្យ សវ៌្វេឞាំ លោកានាំ នាមានិ លេខយិតុម៑ អគស្តកៃសរ អាជ្ញាបយាមាស។
2 (This registering was the first made while Quirinius was governor of Syria.)
តទនុសារេណ កុរីណិយនាមនិ សុរិយាទេឝស្យ ឝាសកេ សតិ នាមលេខនំ ប្រារេភេ។
3 And all went to be registered, each to his own city.
អតោ ហេតោ រ្នាម លេខិតុំ សវ៌្វេ ជនាះ ស្វីយំ ស្វីយំ នគរំ ជគ្មុះ។
4 And Joseph also went up from Galilee out of the city of Nazareth into Judaea, to the city of David, which is called Bethlehem, because he was of the house and lineage of David,
តទានីំ យូឞផ៑ នាម លេខិតុំ វាគ្ទត្តយា ស្វភាយ៌្យយា គព៌្ភវត្យា មរិយមា សហ ស្វយំ ទាយូទះ សជាតិវំឝ ឥតិ ការណាទ៑ គាលីល្ប្រទេឝស្យ នាសរត្នគរាទ្
5 to be registered with Mary who had been betrothed to him, who was with child.
យិហូទាប្រទេឝស្យ ពៃត្លេហមាខ្យំ ទាយូទ្នគរំ ជគាម។
6 And it came to pass, while they were there, that the days for her delivery were completed.
អន្យច្ច តត្រ ស្ថានេ តយោស្តិឞ្ឋតោះ សតោ រ្មរិយមះ ប្រសូតិកាល ឧបស្ថិតេ
7 And she brought forth her firstborn son, and wrapped him in swathing-clothes, and laid him in a manger, because there was no room for them in the inn.
សា តំ ប្រថមសុតំ ប្រាសោឞ្ដ កិន្តុ តស្មិន៑ វាសគ្ឫហេ ស្ថានាភាវាទ៑ ពាលកំ វស្ត្រេណ វេឞ្ដយិត្វា គោឝាលាយាំ ស្ថាបយាមាស។
8 And there were in the same country shepherds abiding in the field, and keeping watch over their flock by night.
អនន្តរំ យេ កិយន្តោ មេឞបាលកាះ ស្វមេឞវ្រជរក្ឞាយៃ តត្ប្រទេឝេ ស្ថិត្វា រជន្យាំ ប្រាន្តរេ ប្រហរិណះ កម៌្ម កុវ៌្វន្តិ,
9 And an angel of the Lord came to them, and the glory of the Lord shone around them; and they were in great fear.
តេឞាំ សមីបំ បរមេឝ្វរស្យ ទូត អាគត្យោបតស្ថៅ; តទា ចតុឞ្បាឝ៌្វេ បរមេឝ្វរស្យ តេជសះ ប្រកាឝិតត្វាត៑ តេៜតិឝឝង្កិរេ។
10 And the angel said to them, Fear not; for lo! I bring you good tidings of great joy, which shall be to the whole people;
តទា ស ទូត ឧវាច មា ភៃឞ្ដ បឝ្យតាទ្យ ទាយូទះ បុរេ យុឞ្មន្និមិត្តំ ត្រាតា ប្រភុះ ខ្រីឞ្ដោៜជនិឞ្ដ,
11 for to you hath been born this day, in the city of David, a Saviour, who is the Christ, the Lord.
សវ៌្វេឞាំ លោកានាំ មហានន្ទជនកម៑ ឥមំ មង្គលវ្ឫត្តាន្តំ យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយាមិ។
12 And this shall be the sign to you: Ye shall find a babe wrapped in swathing-clothes, [[lying]] in a manger.
យូយំ (តត្ស្ថានំ គត្វា) វស្ត្រវេឞ្ដិតំ តំ ពាលកំ គោឝាលាយាំ ឝយនំ ទ្រក្ឞ្យថ យុឞ្មាន៑ ប្រតីទំ ចិហ្នំ ភវិឞ្យតិ។
13 And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host praising God, and saying,
ទូត ឥមាំ កថាំ កថិតវតិ តត្រាកស្មាត៑ ស្វគ៌ីយាះ ប្ឫតនា អាគត្យ កថាម៑ ឥមាំ កថយិត្វេឝ្វរស្យ គុណានន្វវាទិឞុះ, យថា,
14 “Glory to God in the highest, and on earth peace among men of good will!”
សវ៌្វោទ៌្វ្វស្ថៃរីឝ្វរស្យ មហិមា សម្ប្រកាឝ្យតាំ។ ឝាន្តិព៌្ហូយាត៑ ប្ឫថិវ្យាស្តុ សន្តោឞឝ្ច នរាន៑ ប្រតិ៕
15 And it came to pass, when the angels had gone away from them into heaven, that the shepherds said one to another, Let us go at once to Bethlehem, and see that which hath come to pass, which the Lord hath made known to us.
តតះ បរំ តេឞាំ សន្និធេ រ្ទូតគណេ ស្វគ៌ំ គតេ មេឞបាលកាះ បរស្បរម៑ អវេចន៑ អាគច្ឆត ប្រភុះ បរមេឝ្វរោ យាំ ឃដនាំ ជ្ញាបិតវាន៑ តស្យា យាថយ៌ំ ជ្ញាតុំ វយមធុនា ពៃត្លេហម្បុរំ យាមះ។
16 And they came with haste, and found Mary and Joseph, and the babe lying in the manger.
បឝ្ចាត៑ តេ តូណ៌ំ វ្រជិត្វា មរិយមំ យូឞផំ គោឝាលាយាំ ឝយនំ ពាលកញ្ច ទទ្ឫឝុះ។
17 And when they had seen it, they made known abroad what had been told them concerning this child.
ឥត្ថំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពាលកស្យាត៌្ហេ ប្រោក្តាំ សវ៌្វកថាំ តេ ប្រាចារយាញ្ចក្រុះ។
18 And all who heard wondered at the things which were told them by the shepherds.
តតោ យេ លោកា មេឞរក្ឞកាណាំ វទនេភ្យស្តាំ វាត៌្តាំ ឝុឝ្រុវុស្តេ មហាឝ្ចយ៌្យំ មេនិរេ។
19 But Mary kept all these things, and pondered them in her heart.
កិន្តុ មរិយម៑ ឯតត្សវ៌្វឃដនានាំ តាត្បយ៌្យំ វិវិច្យ មនសិ ស្ថាបយាមាស។
20 And the shepherds returned, glorifying and praising God for all which they had heard and seen, as had been told them.
តត្បឝ្ចាទ៑ ទូតវិជ្ញប្តានុរូបំ ឝ្រុត្វា ទ្ឫឞ្ដ្វា ច មេឞបាលកា ឦឝ្វរស្យ គុណានុវាទំ ធន្យវាទញ្ច កុវ៌្វាណាះ បរាវ្ឫត្យ យយុះ។
21 And when eight days were completed for him to be circumcised, his name was called Jesus, the name given by the angel before he was conceived in the womb.
អថ ពាលកស្យ ត្វក្ឆេទនកាលេៜឞ្ដមទិវសេ សមុបស្ថិតេ តស្យ គព៌្ភស្ថិតេះ បុវ៌្វំ ស្វគ៌ីយទូតោ យថាជ្ញាបយត៑ តទនុរូបំ តេ តន្នាមធេយំ យីឝុរិតិ ចក្រិរេ។
22 And when the days of their purification according to the law of Moses were completed, they brought him to Jerusalem to present him to the Lord,
តតះ បរំ មូសាលិខិតវ្យវស្ថាយា អនុសារេណ មរិយមះ ឝុចិត្វកាល ឧបស្ថិតេ,
23 as it is written in the law of the Lord: “Every first-born male shall be called holy to the Lord,”
"ប្រថមជះ សវ៌្វះ បុរុឞសន្តានះ បរមេឝ្វរេ សមប៌្យតាំ," ឥតិ បរមេឝ្វរស្យ វ្យវស្ថយា
24 and to offer a sacrifice, according to what is directed in the law of the Lord: “A pair of turtle doves, or two young pigeons.”
យីឝុំ បរមេឝ្វរេ សមប៌យិតុម៑ ឝាស្ត្រីយវិធ្យុក្តំ កបោតទ្វយំ បារាវតឝាវកទ្វយំ វា ពលិំ ទាតុំ តេ តំ គ្ឫហីត្វា យិរូឝាលមម៑ អាយយុះ។
25 And lo! there was a man in Jerusalem, whose name was Simeon; and he was a righteous and devout man, waiting for the consolation of Israel. And the Holy Spirit was upon him;
យិរូឝាលម្បុរនិវាសី ឝិមិយោន្នាមា ធាម៌្មិក ឯក អាសីត៑ ស ឥស្រាយេលះ សាន្ត្វនាមបេក្ឞ្យ តស្ថៅ កិញ្ច បវិត្រ អាត្មា តស្មិន្នាវិព៌្ហូតះ។
26 and it had been revealed to him by the Holy Spirit, that he should not see death before he had seen the Christ of the Lord.
អបរំ ប្រភុណា បរមេឝ្វរេណាភិឞិក្តេ ត្រាតរិ ត្វយា ន ទ្ឫឞ្ដេ ត្វំ ន មរិឞ្យសីតិ វាក្យំ បវិត្រេណ អាត្មនា តស្ម ប្រាកថ្យត។
27 And he came in the Spirit into the temple; and when the parents brought in the child Jesus, to do for him according to the custom of the law,
អបរញ្ច យទា យីឝោះ បិតា មាតា ច តទត៌្ហំ វ្យវស្ថានុរូបំ កម៌្ម កត៌្តុំ តំ មន្ទិរម៑ អានិន្យតុស្តទា
28 he took him in his arms, and blessed God, and said,
ឝិមិយោន៑ អាត្មន អាកឞ៌ណេន មន្ទិរមាគត្យ តំ ក្រោឌេ និធាយ ឦឝ្វរស្យ ធន្យវាទំ ក្ឫត្វា កថយាមាស, យថា,
29 Lord! now lettest thou thy servant depart in peace, according to thy word;
ហេ ប្រភោ តវ ទាសោយំ និជវាក្យានុសារតះ។ ឥទានីន្តុ សកល្យាណោ ភវតា សំវិស្ឫជ្យតាម៑។
30 for mine eyes have seen thy salvation,
យតះ សកលទេឝស្យ ទីប្តយេ ទីប្តិរូបកំ។
31 which thou hast prepared before the face of all the peoples;
ឥស្រាយេលីយលោកស្យ មហាគៅរវរូបកំ។
32 a light to enlighten the gentiles, and to be the glory of thy people Israel.
យំ ត្រាយកំ ជនានាន្តុ សម្មុខេ ត្វមជីជនះ។ សឯវ វិទ្យតេៜស្មាកំ ធ្រវំ នយននគោចរេ៕
33 And his father and his mother marveled at what was spoken concerning him.
តទានីំ តេនោក្តា ឯតាះ សកលាះ កថាះ ឝ្រុត្វា តស្យ មាតា យូឞផ៑ ច វិស្មយំ មេនាតេ។
34 And Simeon blessed them, and said to Mary his mother, Behold, this child is appointed for the fall and rising of many in Israel, and for a sign that will be spoken against; —
តតះ បរំ ឝិមិយោន៑ តេភ្យ អាឝិឞំ ទត្ត្វា តន្មាតរំ មរិយមម៑ ឧវាច, បឝ្យ ឥស្រាយេលោ វំឝមធ្យេ ពហូនាំ បាតនាយោត្ថាបនាយ ច តថា វិរោធបាត្រំ ភវិតុំ, ពហូនាំ គុប្តមនោគតានាំ ប្រកដីករណាយ ពាលកោយំ និយុក្តោស្តិ។
35 yea, a sword will pierce through thine own soul, —that the thoughts of many hearts may be revealed.
តស្មាត៑ តវាបិ ប្រាណាះ ឝូលេន វ្យត្ស្យន្តេ។
36 And there was Anna, a prophetess, daughter of Phanuel: of the tribe of Asher; she was of great age, and had lived with a husband seven years from her virginity;
អបរញ្ច អាឝេរស្យ វំឝីយផិនូយេលោ ទុហិតា ហន្នាខ្យា អតិជរតី ភវិឞ្យទ្វាទិន្យេកា យា វិវាហាត៑ បរំ សប្ត វត្សរាន៑ បត្យា សហ ន្យវសត៑ តតោ វិធវា ភូត្វា ចតុរឝីតិវឞ៌វយះបយ៌្យនតំ
37 and she was a widow eighty-four years old, who never left the temple, worshipping with fastings and prayers night and day.
មន្ទិរេ ស្ថិត្វា ប្រាត៌្ហនោបវាសៃទ៌ិវានិឝម៑ ឦឝ្វរម៑ អសេវត សាបិ ស្ត្រី តស្មិន៑ សមយេ មន្ទិរមាគត្យ
38 And she came up at this very time, and gave thanks to God, and spoke of him to all that were looking for the redemption of Jerusalem.
បរមេឝ្វរស្យ ធន្យវាទំ ចការ, យិរូឝាលម្បុរវាសិនោ យាវន្តោ លោកា មុក្តិមបេក្ឞ្យ ស្ថិតាស្តាន៑ យីឝោវ៌្ឫត្តាន្តំ ជ្ញាបយាមាស។
39 And when they had performed all things according to the law of the Lord, they returned to Galilee, to their own city Nazareth.
ឥត្ថំ បរមេឝ្វរស្យ វ្យវស្ថានុសារេណ សវ៌្វេឞុ កម៌្មសុ ក្ឫតេឞុ តៅ បុនឝ្ច គាលីលោ នាសរត្នាមកំ និជនគរំ ប្រតស្ថាតេ។
40 And the child grew, and waxed strong, being filled with wisdom; and the grace of God was upon him.
តត្បឝ្ចាទ៑ ពាលកះ ឝរីរេណ វ្ឫទ្ធិមេត្យ ជ្ញានេន បរិបូណ៌ អាត្មនា ឝក្តិមាំឝ្ច ភវិតុមារេភេ តថា តស្មិន៑ ឦឝ្វរានុគ្រហោ ពភូវ។
41 Now his parents used to go yearly to Jerusalem at the feast of the passover.
តស្យ បិតា មាតា ច ប្រតិវឞ៌ំ និស្តារោត្សវសមយេ យិរូឝាលមម៑ អគច្ឆតាម៑។
42 And when he was twelve years old, and they went up, after the custom of the feast,
អបរញ្ច យីឝៅ ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កេ សតិ តៅ បវ៌្វសមយស្យ រីត្យនុសារេណ យិរូឝាលមំ គត្វា
43 and had completed the days, on their returning, the child Jesus tarried behind in Jerusalem; and his parents did not know it,
បាវ៌្វណំ សម្បាទ្យ បុនរបិ វ្យាឃុយ្យ យាតះ កិន្តុ យីឝុព៌ាលកោ យិរូឝាលមិ តិឞ្ឋតិ។ យូឞផ៑ តន្មាតា ច តទ៑ អវិទិត្វា
44 but, supposing him to be in the company, went a day's journey; and they sought him among their kinsfolk and acquaintance;
ស សង្គិភិះ សហ វិទ្យត ឯតច្ច ពុទ្វ្វា ទិនៃកគម្យមាគ៌ំ ជគ្មតុះ។ កិន្តុ ឝេឞេ ជ្ញាតិពន្ធូនាំ សមីបេ ម្ឫគយិត្វា តទុទ្ទេឝមប្រាប្យ
45 and not finding him, they returned to Jerusalem in search of him.
តៅ បុនរបិ យិរូឝាលមម៑ បរាវ្ឫត្យាគត្យ តំ ម្ឫគយាញ្ចក្រតុះ។
46 And it came to pass, that after three days they found him in the temple sitting in the midst of the teachers, both listening to them and asking them questions.
អថ ទិនត្រយាត៑ បរំ បណ្ឌិតានាំ មធ្យេ តេឞាំ កថាះ ឝ្ឫណ្វន៑ តត្ត្វំ ប្ឫច្ឆំឝ្ច មន្ទិរេ សមុបវិឞ្ដះ ស តាភ្យាំ ទ្ឫឞ្ដះ។
47 And all who heard him were astonished at his understanding and his answers.
តទា តស្យ ពុទ្ធ្យា ប្រត្យុត្តរៃឝ្ច សវ៌្វេ ឝ្រោតារោ វិស្មយមាបទ្យន្តេ។
48 And when they saw him, they were amazed; and his mother said to him, Son, why hast thou thus dealt with us? behold, thy father and I have been seeking thee in much distress.
តាទ្ឫឝំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ ជនកោ ជននី ច ចមច្ចក្រតុះ កិញ្ច តស្យ មាតា តមវទត៑, ហេ បុត្រ, កថមាវាំ ប្រតីត្ថំ សមាចរស្ត្វម៑? បឝ្យ តវ បិតាហញ្ច ឝោកាកុលៅ សន្តៅ ត្វាមន្វិច្ឆាវះ ស្ម។
49 And he said to them, Why is it that ye have been seeking me? Did ye not know that I must be about my Father's business?
តតះ សោវទត៑ កុតោ មាម៑ អន្វៃច្ឆតំ? បិតុគ៌្ឫហេ មយា ស្ថាតវ្យម៑ ឯតត៑ កិំ យុវាភ្យាំ ន ជ្ញាយតេ?
50 And they understood not what he spoke to them.
កិន្តុ តៅ តស្យៃតទ្វាក្យស្យ តាត្បយ៌្យំ ពោទ្ធុំ នាឝក្នុតាំ។
51 And he went down with them, and came to Nazareth, and was subject to them. And his mother kept all these things in her heart.
តតះ បរំ ស តាភ្យាំ សហ នាសរតំ គត្វា តយោវ៌ឝីភូតស្តស្ថៅ កិន្តុ សវ៌្វា ឯតាះ កថាស្តស្យ មាតា មនសិ ស្ថាបយាមាស។
52 And Jesus increased in wisdom and stature, and in favor with God and men.
អថ យីឝោ រ្ពុទ្ធិះ ឝរីរញ្ច តថា តស្មិន៑ ឦឝ្វរស្យ មានវានាញ្ចានុគ្រហោ វទ៌្ធិតុម៑ អារេភេ។
