Luke 17
1 And he said to his disciples, It is impossible but that stumbling-blocks will come; but woe to him through whom they come!
Innym razem rzekł Jezus do uczniów: —Zepsucie jest nieuniknione, ale marny los człowieka, który nakłania innych do grzechu!
2 It were better for him to have a millstone hung round his neck, and be cast into the sea, than to cause one of these little ones to fall away.
Lepiej byłoby, aby przywiązano mu do szyi młyński kamień i utopiono go w morzu, niż żeby z jego powodu upadł choćby jeden z najmniejszych moich uczniów.
3 Take heed to yourselves. If thy brother sin, rebuke him; and if he repent, forgive him.
Uważajcie na siebie!—kontynuował. —Jeśli inny wierzący zgrzeszy, upomnij go, a jeśli się opamięta, okaż mu przebaczenie.
4 And if he sin against thee seven times in a day, and seven times turn to thee, saying, I repent, thou shalt forgive him.
Nawet gdyby grzeszył przeciw tobie siedem razy dziennie, lecz za każdym razem przychodził mówiąc: „Opamiętałem się, wybacz mi!”, przebacz mu.
5 And the apostles said to the Lord, Give us more faith.
Apostołowie zwrócili się wtedy do Jezusa: —Panie, spraw, byśmy mocniej wierzyli.
6 But the Lord said, If ye had faith as a grain of mustard, ye might say to this sycamine-tree, Be plucked up by the roots, and planted in the sea! and it would obey you.
—Gdybyście mieli wiarę choćby jak ziarnko gorczycy—odpowiedział—moglibyście powiedzieć do tego drzewa morwowego: „Wyrwij się z korzeniami i rzuć się do morza!”, a ono by was posłuchało.
7 And which of you having a servant plowing, or feeding cattle, will say to him, when he hath come in from the field, Come immediately and place thyself at table?
I dodał: —Jeśli wasz sługa wraca do domu po pracy w polu lub na pastwisku, czy mówicie mu: „Idź i odpocznij”?
8 Will he not rather say to him, Make ready wherewith I may sup, and gird thyself and serve me till I have eaten and drunken, and afterward thou shalt eat and drink?
Nie. Mówicie raczej: „Teraz przygotuj kolację i usługuj mi, aż się najem i napiję. A potem ty będziesz mógł zjeść”.
9 Doth he owe any thanks to that servant, because he did what was commanded?
Przecież nie dziękujecie słudze za wykonanie tego, co jest jego normalnym obowiązkiem.
10 So also do ye, when ye have done all that hath been commanded you, say, We are unprofitable servants; we have done what we were bound to do.
Dlatego i wy nie spodziewajcie się pochwały, gdy wykonacie to, co wam poleciłem, ale mówcie: „Jesteśmy sługami. Spełniliśmy jedynie nasz obowiązek”.
11 And it came to pass, as he was going to Jerusalem, that he was traveling on the confines of Samaria and Galilee.
Podążając w kierunku Jerozolimy, Jezus przechodził przez graniczne tereny Galilei i Samarii.
12 And as he entered into a certain village, there met him ten lepers, who stood afar off.
Gdy wchodził do pewnej wioski, spotkał dziesięciu trędowatych.
13 And they lifted up their voice, saying, Jesus, Master, have pity on us.
Ci, zachowując obowiązujący dystans, zawołali: —Jezusie, Mistrzu, zlituj się nad nami!
14 And when he saw them, he said to them, Go, show yourselves to the priests. And it came to pass, that, as they were on their way, they were cleansed.
On spojrzał na nich i rzekł: —Idźcie i poproście, aby zbadali was kapłani. A gdy byli jeszcze w drodze, zostali całkowicie uzdrowieni.
15 And one of them, perceiving that he was freed from his disease, turned back, giving glory to God with a loud voice;
Jeden z nich, widząc, co się stało, szybko powrócił do Jezusa, głośno wielbiąc Boga.
16 and he fell down on his face at his feet, giving thanks to him; and he was a Samaritan.
Rzucił się Mu do stóp i gorąco dziękował za uzdrowienie. A był to człowiek z pogardzanej przez wszystkich Samarii.
17 And Jesus answering said, Were not the ten cleansed? Where are the nine?
—Czy nie uzdrowiłem dziesięciu?—zapytał Jezus. —Gdzie jest pozostałych dziewięciu?
18 Were there none found returning to give glory to God but this foreigner?
Dlaczego i oni nie wrócili, aby podziękować za to Bogu—tylko ten cudzoziemiec?
19 And he said to him, Rise and go; thy faith hath made thee well.
Potem zwrócił się do uzdrowionego: —Możesz odejść. Uwierzyłeś i dlatego odzyskałeś zdrowie.
20 And being asked by the Pharisees when the kingdom of God was coming, he answered them and said, The kingdom of God cometh not in such a manner as to be watched for;
Pewnego razu faryzeusze zapytali Jezusa, kiedy nastanie królestwo Boże. —Królestwo Boże nadejdzie niezauważalnie—odpowiedział.
21 nor will they say, Lo here! or there! for behold, the kingdom of God is in the midst of you.
—Nikt nie powie: „Tu jest!” albo: „Jest tam!”. Królestwo Boże jest bowiem wśród was.
22 And he said to the disciples, The days will come, when ye will desire to see one of the days of the Son of man, and will not see it.
Później, zwracając się do uczniów, powiedział: —Przyjdzie czas, że zapragniecie abym Ja, Syn Człowieczy, choć na chwilę znów był z wami, ale nie będzie Mnie.
23 And they will say to you, Lo there! lo here! Go not away, and follow not.
Będą wam mówili: „Mesjasz jest tam!” albo: „Tu się pojawił!”, ale nie biegajcie i nie szukajcie Mnie.
24 For as the lightning, that lighteneth out of one part under heaven, shineth to the other part under heaven, so will the Son of man be in his day.
Gdy powtórnie przyjdę, będzie to tak widoczne, jak błyskawica na niebie.
25 But first he must suffer much, and be rejected by this generation.
Najpierw jednak spotkają Mnie straszne cierpienia i zostanę odrzucony przez to pokolenie.
26 And as it was in the days of Noah, so will it be also in the days of the Son of man.
Czas mojego przybycia będzie podobny do czasów Noego.
27 They ate, they drank, they married, they were given in marriage, until the day when Noah entered the ark, and the flood came and destroyed them all.
Ludzie wtedy zwyczajnie jedli i pili, zawierali małżeństwa—aż do chwili, gdy Noe wszedł do arki. Wtedy przyszedł potop i wszyscy zginęli.
28 In like manner, as it was in the days of Lot; they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they builded;
Czas ten będzie również podobny do czasów Lota, kiedy to ludzie jak zwykle jedli, pili, kupowali, sprzedawali, uprawiali ziemię, budowali
29 but on the day when Lot went out of Sodom, it rained fire and brimstone from heaven, and destroyed them all.
—aż do dnia, gdy Lot opuścił grzeszną Sodomę. Wtedy na miasto spadł z nieba ogień z siarką i wszystkich wytracił.
30 Thus will it be in the day when the Son of man is revealed.
Tak samo będzie w czasie mojego objawienia.
31 In that day, let not him who is upon the house-top, and whose furniture is in the house, come down to take it away; and he that is in the field, let him likewise not turn back.
Jeśli tego dnia będziecie na tarasie, nie wchodźcie do domu, aby zabrać swoje rzeczy. Jeśli będziecie na polu, również nie wracajcie do domu.
32 Remember Lot's wife.
Przypomnijcie sobie, co spotkało żonę Lota.
33 Whoever shall seek to save his life will lose it; and whoever shall lose it will preserve it.
Kto kocha swoje życie, utraci je. Lecz ten, kto poświęci życie dla Mnie, odnajdzie je.
34 I tell you, In that night there will be two men on one bed; one will be taken, and the other will be left.
Wiedzcie, że w noc mojego powrotu z dwóch osób śpiących w jednym łóżku jedna będzie zabrana, a druga pozostawiona.
35 Two women will be grinding together; one will be taken, and the other left.
Z dwóch kobiet, pracujących w domu, jedna zostanie wzięta, druga zaś pozostawiona.
Z dwóch ludzi pracujących w polu, jeden zostanie wzięty, a drugi pozostawiony.
37 And they answering say to him, Where, Lord? And he said to them, Where the body is, there also will the eagles be gathered together.
—Panie, gdzie się to wszystko wydarzy?—zapytali uczniowie. —Gdzie jest padlina, tam w naturalny sposób pojawiają się i sępy—odrzekł Jezus.
