Luke 16
1 And he said also to the disciples, There was a certain rich man, who had a steward; and the same was accused to him as wasting his goods.
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Екхэ барвалэстэ сля бутярно, саво дыкхэлас пала лэхкоро цэр. Екхвар хулаести пхэндэ пэ кан, со бутярно протерэл вса кода, со лэстэ исин.
2 And he called him, and said to him, What is this that I hear of thee? Give an account of thy stewardship; for thou canst be no longer steward.
Тунчи хулай акхарда бутярнэ и пхэнда: «Со када мэ пала тут шунав? Здэ манди тири бути. Колэсти со ту будэр на терэґа мандэ».
3 Then the steward said within himself, What shall I do, now that my lord taketh away from me the stewardship? I cannot dig, I am ashamed to beg.
Тунчи бутярно пхэнда еджино пэсти: «Со манди тэ терэ? Муро хулай вытрадэл ман кадэла бутятар. Тэ ґанавэ пхув мандэ зора нэнай, а тэ мангэ ловэ манди ладжяво.
4 I am resolved what to do, that, when I am put out of the stewardship, I may be received into their houses.
Джянав, со тэ терэ, соб тэ прылэн ман мануша дэ пэхкэрэн цэрэн, кала хацарава бути!»
5 So he called to him every one of his lord's debtors, and said to the first, How much dost thou owe my lord?
Тунчи акхарда манушэн, савэ сле вуджилэ лэхкэрэ хулаести, тай пхэнда екхэсти: «Скици ту вуджило мурэ хулаести?»
6 And he said, A hundred measures of oil. And he said to him, Take thy bond, and sit down quickly, and write fifty.
Кодэва пхэнда: «Шэл барэ вакхор зэто». Бутярно пхэнда: «Залэ тиро лил, бэш и чин, со ту вуджило пандэша барэ вакхор».
7 Then he said to another, And how much owest thou? And he said, A hundred measures of wheat. He saith to him, Take thy bond, and write eighty.
Тунчи пхучля аврэстэ: «А ту скици вуджило?» Кодэва пхэнда: «Екх пхангли гонэ див». Бутярно пхэнда лэсти: «Залэ тиро лил, бэш и чин, со ту вуджило охтошэл гонэ див».
8 And the lord commended the unjust steward for having done wisely; for the sons of this world are wiser toward their generation than the sons of light. (aiōn g165)
И ашарда хулай бипативалэ бутярнэ пала кода, сар годяґа выджиля кадэлэ рындостар. Кадэла люмлякэрэ чявэ лиджян рындуря пэхкэрэ амалэнца годявэдэр, сар чявэ Дэвлэхкэрэ, Саво исин Одуд. (aiōn g165)
9 And I say to you, Make to yourselves friends with the unrighteous mammon; that, when it faileth, ye may be received into everlasting habitations. (aiōnios g166)
Мэ ж пхэнав тумэнди: азбан пэсти амалэн хасютнэ барвалимаґа. И кала тумаро барвалимо проджяла, тумэн прылэна дэ катунэн, савэ авэна тэ аче вечно. (aiōnios g166)
10 He that is faithful in that which is least, is faithful also in much; and he that is unjust in the least, is unjust also in much.
Ко дэ набарэ исин чячюно, кодэва и дэ барэ авэла чячюно. А ко начячюно дэ набарэ, кодэва и дэ барэ на авэла чячюно.
11 If therefore ye have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true riches?
И кала нащи тэ допатя тумэнди хасютно барвалимо, ко тумэнди дэла барвалимо чячюно?
12 and if ye have not been faithful in that which is another's, who will give you that which is your own?
И кала тумэ на сле чячюнэ на дэ пэхкэрэ барвалима, ко тумэнди дэла тумаро?
13 No servant can serve two masters; for either he will hate one, and love the other; or he will cleave to one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon.
Нисаво бутярно на авэла тэ терэ бути дуе хулаендэ. Важ кода со вов екхэ хулае на камэла, а аврэ камэла, екхэ хулаести авэла чячюно, ай пэ аврэ авэла тэ чюнгардэ. Нащи дэ екх вряма тэ тэрэ бути важ Дэвлэ и важ барвалима.
14 And the Pharisees, who were covetous, heard all this, and they derided him.
Шундэ вса откада фарисея, савэ камле ловэ, тай ваздэне Исусо пэ асама.
15 And he said to them, Ye are they who justify yourselves before men; but God knoweth your hearts; for that which is highly exalted among men is an abomination before God.
Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ камэн тэ сикавэпэ пативалэ манушэнца, нэ Дэвэл джянэл тумарэ їлэ. И кода, со драго важ манушэн, исин гряцимо важ Дэвлэ.
16 The Law and the Prophets were till John; from that time the glad tidings of the kingdom of God have been published, and every one is forcing his way into it.
Упхэнимо тай англунаря сле англа Иоанно, нэ кана пхэнэлпэ Бахтало Лав пала Дэвлэхкэрэ Тхагарима, и всавэрэ прытховэн зора, соб тэ заджя дэ лэ.
17 But it is easier for heaven and earth to pass away, than for one tittle of the law to fail.
Нэ сигэр пхув и упралимо хасявэна, а Упхэнимастар на хасявэла ни екх цыкно лаворо.
18 Whoever putteth away his wife, and marrieth another, committeth adultery; and he who marrieth a woman that hath been put away from her husband, committeth adultery.
Кожно мануш, саво чувэл пэхкиря ромня и уджял аврятэ, терэл бэзимо и прэдэл пэхкиря ромня. И кодэва, ко лэл джювля, сави розлиджялдапэ, терэл бэзимо.
19 There was a certain rich man, who was clothed in purple and fine linen, and feasted sumptuously every day.
Сля екх барвало мануш, саво урявэласпэ дэ фартэ кучутни їда санэ похтаностар тай кожно диво джювда шукар дэ пэхкэрэ барвалима.
20 And a certain beggar named Lazarus was laid at his gate, full of sores,
И паша вударэн лэстэ аври пашлёлас чёро мануш, савэ акхарэнас Лазари, и трупо лэхкоро сля помардо насвалимастар.
21 and longing to be fed with what fell from the rich man's table. But even the dogs came and licked his sores.
Вов фартэ камля тэ чялё хамаґа, саво тэлэдэлас скаминдэстар. Авэнас лэстэ риконэ и чибэнца тиндярэнас лэхкэрэ дукха.
22 And it came to pass, that the beggar died, and was carried by the angels to the bosom of Abraham. The rich man also died and was buried.
Тай акэ, муля чёро, и ангелуря отлиджялдэ лэ Авраамостэ. Муля и барвало мануш, тай заґанавдэ лэ.
23 And in the underworld he lifted up his eyes, being in torments, and seeth Abraham afar off, and Lazarus in his bosom. (Hadēs g86)
И кала барвало халас грыжа дэ адо, вов подыкхля упрал и удыкхля дур пэстар Авраамо и Лазаре, саво сля паша лэстэ. (Hadēs g86)
24 And he called and said, Father Abraham, have pity on me, and send Lazarus to dip the tip of his finger in water, and cool my tongue; for I am tormented in this flame.
А тунчи акхарда: «Дадэ Авраамо! Ковлисар тиро їло важ ман! Бичал Лазаре, соб вов тэ тиндярэл пэхкоро ангушт дэ пани и тэ подлиджял муря чибатэ, колэсти со мэ хав бари грыжа».
25 But Abraham said, Son, remember that thou didst receive thy good things in thy lifetime, and Lazarus in like manner his evil things; but now he is comforted here, and thou art tormented.
Нэ Авраамо пхэнда: «Чяво! Взгинисар, со дэ тирэ джювима ту лилян лачимо, а Лазарестэ сля екх бида. Кана Лазари катэ улэлпэ грыжатар и лошавэл, а ту прылэх бари грыжа.
26 And besides all this, between us and you there is placed a great gulf, so that those who wish to cross from hence to you may not be able, and that those on that side cannot cross over to us.
Када инте на вса, нэ машкар тумэн и амэн стердэ бари выґанавди, соб тумэндар нащи сля тэ пэрэджя амэндэ и амэндар — тумэндэ».
27 Then he said, I pray thee then, father, to send him to my father's house;
Тунчи барвало пхэнда: «Мангав тут, дадэ, бичал Лазаре мурэ дадэстэ дэ цэр.
28 for I have five brothers; that he may give earnest warning to them, that they too may not come into this place of torment.
Мандэ исин панч пхрала. Мэк Лазари розпхэнэла лэнди, соб и вонэ тэ на попэрэн дэ кадэва тхан, тев хан грыжа».
29 But Abraham saith, They have Moses and the prophets; let them hear them.
Авраамо пхэнда: «Лэндэ исин Моисеи и англунаря, мэк шунэн лэн».
30 But he said, Nay, father Abraham; but if one should go to them from the dead, they would repent.
Нэ барвало пхэнда: «Нат, дадэ Авраамо! Нэ кала ко мулэндар вщела и авэла лэндэ, тунчи вонэ ачявэна бэзимо».
31 But he said to him, If they hear not Moses and the prophets, they will not be persuaded, though one should rise from the dead.
Авраамо пхэнда лэсти: «Кала вонэ на шунэн Моисее тай англунарен, тунчи вонэ на патяна, кала и муло отджювдёла».
