Lamentations 3
1 I am the man that hath seen affliction under the rod of His wrath;
| من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. | ۱ |
2 He hath led me and brought me into darkness, and not into light;
| او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. | ۲ |
3 Yea, against me doth he again and again turn his hand all the day long.
| به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ |
4 My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
| گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ |
5 He hath builded against me, and encompassed me with bitterness and woe.
| به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ |
6 He hath set me in dark places, as those that have long been dead.
| مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. | ۶ |
7 He hath hedged me about, so that I cannot get out; he hath made my chain heavy;
| گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ |
8 Yea, when I cry and call aloud, he shutteth out my prayer.
| و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. | ۸ |
9 He blocketh up my way with hewn stone; he maketh my paths crooked.
| راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ |
10 A bear lying in wait hath he been to me, a lion in lurking-places.
| او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. | ۱۰ |
11 He hath turned aside my ways, and torn me in pieces; he hath made me desolate.
| راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ |
12 He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
| کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ |
13 He hath caused the sons of his quiver to pierce my reins.
| و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ |
14 I have been a laughing-stock to all my people, their song all the day.
| من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. | ۱۴ |
15 He hath filled me with bitterness; he hath made me drunk with wormwood.
| مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ |
16 He hath also broken my teeth with gravel-stones; He hath covered me with ashes.
| دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ |
17 Yea, thou hast removed my soul far from peace; I have forgotten prosperity.
| تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ |
18 And I say, “My confidence and my hope in Jehovah are gone!”
| و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ |
19 Remember my affliction and my misery, the wormwood and the gall!
| مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ |
20 Yea, thou wilt remember them, for my soul sinketh within me!
| تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ |
21 This I recall to my mind; therefore have I hope;
| و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ |
22 It is of the mercy of Jehovah that we are not consumed; yea, his compassion faileth not;
| از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. | ۲۲ |
23 It is new every morning; great is thy faithfulness.
| آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ |
24 Jehovah is my portion, saith my soul, therefore do I hope in him.
| و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ |
25 Jehovah is good to them that trust in him, to the soul that seeketh him.
| خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. | ۲۵ |
26 It is good that a man hope, and quietly wait for salvation from Jehovah.
| خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ |
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth;
| برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ |
28 That he sit alone and keep silence, since He layeth it upon him;
| به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ |
29 That he put his mouth in the dust, [[saying to himself, ]] “Perhaps there may be hope!”
| دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ |
30 That he offer his cheek to the smiter; that he be filled with reproach.
| رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ |
31 For the Lord will not cast off forever;
| زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ |
32 For though he cause grief, yet doth he have compassion according to his great mercy;
| زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ |
33 For he doth not willingly afflict and grieve the children of men.
| چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ |
34 Doth one trample under foot all the prisoners of the earth,
| تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ |
35 Doth he bend the right of a man before the face of the Most High,
| و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ |
36 Doth he subvert a man in his cause, and shall not the Lord behold it?
| و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ |
37 Who is he that saith, and it cometh to pass, when the Lord hath not commanded?
| کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ |
38 Cometh not evil, as well as good, from the mouth of the Most High?
| آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ |
39 Wherefore then murmureth the living man? Let him murmur at his own sin!
| پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ |
40 Let us search and try our ways, and turn again to Jehovah!
| راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ |
41 Let us lift up our hearts with our hands to God in the heavens!
| دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ |
42 We have transgressed; we have rebelled; thou hast not forgiven!
| (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ |
43 Thou hast hidden thyself in anger, and hast pursued us; thou hast slain and hast not spared;
| خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ |
44 Thou hast hidden thyself in a cloud, that our prayer may not pass through;
| خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ |
45 Thou hast made us the offscouring and refuse in the midst of the nations.
| ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» | ۴۵ |
46 All our enemies have opened their mouths against us;
| تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ |
47 Terror and the pit have come upon us, desolation and destruction;
| خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ |
48 Mine eye runneth down with streams of water for the destruction of the daughter of my people.
| به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. | ۴۸ |
49 Mine eye trickleth down and ceaseth not, without any intermission,
| چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ |
50 Until Jehovah look down and behold from heaven.
| تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ |
51 Mine eye is painful to me on account of all the daughters of my city.
| چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. | ۵۱ |
52 They that are my enemies without cause hunt me down like a bird;
| آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. | ۵۲ |
53 They take away my life in the dungeon; they cast a stone upon me;
| جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. | ۵۳ |
54 Waters flow over my head; I say, “I am undone!”
| آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ |
55 I call upon thy name, O Jehovah, from the deep dungeon;
| آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ |
56 Hear thou my voice! hide not thine ear from my cry for relief!
| آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ |
57 Be near to me, when I call upon thee! Say, “Fear not!”
| در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ |
58 Thou maintainest my cause, O Lord; thou redeemest my life!
| ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! | ۵۸ |
59 Thou, O Jehovah, seest the wrong done to me; Maintain thou my cause!
| ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ |
60 Thou seest all their vengeance, all their devices against me.
| تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. | ۶۰ |
61 Thou hearest their reproach, O Jehovah, all their devices against me,
| ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! | ۶۱ |
62 The words of my adversaries, and their machinations against me all the day long!
| سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). | ۶۲ |
63 Behold their sitting down and their rising up! I am their song.
| نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. | ۶۳ |
64 Render to them a recompense, O Jehovah, according to the work of their hands!
| ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ |
65 Give them blindness of mind! thy curse be upon them!
| غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ |
66 Pursue them in thine anger, and destroy them from under Jehovah's heaven!
| ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ |
