< John 20 >

1 But on the first day of the week Mary the Magdalene cometh early, while it was yet dark, to the tomb, and seeth that the stone had been taken away from the tomb.
Եւ կիրակի օրը Մարիամ Մագդաղենացին առաւօտեան արշալոյսին գերեզման է գալիս եւ տեսնում է, որ քարը գերեզմանի դռնից վերցուած է:
2 She runneth therefore, and cometh to Simon Peter, and to the other disciple, whom Jesus loved, and saith to them, They have taken away the Lord out of the tomb, and we know not where they have laid him.
Ապա վազում է եւ գալիս Սիմոն Պետրոսի եւ այն միւս աշակերտի մօտ, որին Յիսուս սիրում էր, ու նրանց ասում է. «Տիրոջը վերցրել են գերեզմանից, եւ չգիտենք, թէ ո՛ւր են դրել նրան»:
3 Peter therefore went forth, and the other disciple, and they set out for the tomb.
Պետրոսը եւ միւս աշակերտը ելան եւ գերեզման էին գալիս:
4 And they ran both together; and the other disciple outran Peter, and came first to the tomb.
Երկուսով միասին վազում էին, բայց միւս աշակերտը առաջ անցաւ Պետրոսից եւ աւելի շուտ վազեց ու առաջինը գերեզման եկաւ:
5 And stooping down, he seeth the linen cloths lying; but he did not go in.
Եւ կռանալով՝ տեսաւ, որ կտաւները այնտեղ էին, բայց ներս չմտաւ:
6 Then cometh also Simon Peter following him, and he went into the tomb; and he beholdeth the linen cloths lying,
Եկաւ նաեւ Սիմոն Պետրոսը, որ նրա յետեւից էր գալիս. մտաւ գերեզմանը եւ տեսաւ, որ կտաւները այնտեղ էին,
7 and the napkin that was about his head, not lying with the linen cloths, but folded up in a place by itself.
եւ վարշամակը, որ նրա գլխին էր, միւս կտաւների հետ չէր, այլ առանձին ծալուած՝ մի կողմ էր:
8 Then therefore went in also the other disciple, who came first to the tomb; and he saw, and believed.
Այն ժամանակ մտաւ եւ միւս աշակերտը, որ աւելի առաջ էր եկել գերեզման. տեսաւ ու հաւատաց.
9 For not even yet did they know the Scripture, that he must rise from the dead.
քանի որ դեռ չէին հասկացել գրուածքը, թէ՝ մեռելներից պէտք է յարութիւն առնի:
10 So the disciples went away again to their home.
Աշակերտները, վերադառնալով, գնացին իրենց տեղերը:
11 But Mary was standing without by the tomb weeping. And as she wept, she stooped down into the tomb,
Բայց Մարիամը կանգնած էր գերեզմանի դուրսը ու լաց էր լինում. եւ մինչ դեռ լաց էր լինում, կռացաւ դէպի գերեզմանը
12 and beholdeth two angels in white sitting, one at the head, and one at the feet, where the body of Jesus had lain.
եւ տեսաւ երկու հրեշտակներ՝ սպիտակների մէջ, որոնք նստել էին՝ մէկը՝ սնարին, եւ միւսը՝ ոտքերի մօտ, այնտեղ, ուր Յիսուսի մարմինն էր եղել:
13 And they say to her, Woman, why dost thou weep? She saith to them, Because they have taken away my Lord, and I know not where they have laid him.
Եւ նրան ասացին. «Ո՛վ կին, ինչո՞ւ ես լալիս»: Նա նրանց ասաց. «Որովհետեւ իմ Տիրոջը գերեզմանից վերցրել են, եւ չգիտեմ՝ նրան ուր են դրել»:
14 Having said this, she turned back, and beheld Jesus standing; and knew not that it was Jesus.
Երբ այս ասաց, դէպի յետեւի կողմը դարձաւ եւ տեսաւ Յիսուսին, որ կանգնած էր. բայց չէր իմանում, թէ Յիսուսն է:
15 Jesus saith to her, Woman, why dost thou weep? whom dost thou seek? She, supposing that it was the gardener, saith to him, Sir, if thou hast borne him hence, tell me where thou hast laid him, and I will take him away.
Յիսուս նրան ասաց. «Ո՛վ կին, ինչո՞ւ ես լալիս, ո՞ւմ ես փնտռում»: Նրան այնպէս թուաց, թէ պարտիզպանն է. եւ ասաց նրան. «Տէ՛ր, եթէ դու ես նրան վերցրել, ասա՛ ինձ՝ ուր ես դրել նրան, որպէսզի ես նրան վերցնեմ»:
16 Jesus saith to her, Mary! She turned and saith to him in Hebrew, Rabboni! Which signifieth, Teacher!
Յիսուս նրան ասաց՝ Մարիա՛մ: Եւ նա դարձաւ ու եբրայերէն նրան ասաց՝ Ռաբբունի՛ (որ թարգմանւում է՝ վարդապետ):
17 Jesus saith to her, Touch me not; for I have not yet ascended to the Father; but go to my brethren, and say to them, I ascend to my Father and your Father, and my God and your God.
Յիսուս նրան ասաց. «Ինձ մի՛ մօտեցիր, քանի որ դեռ Հօրս մօտ չեմ բարձրացել. ուրեմն գնա՛ դու իմ եղբայրների մօտ ու նրանց ասա՛, որ ես բարձրանում եմ դէպի իմ Հայրը եւ ձեր Հայրը, դէպի իմ Աստուածը եւ ձեր Աստուածը»:
18 Mary the Magdalene cometh, bringing word to the disciples that she had seen the Lord, and that he had said these things to her.
Մարիամ Մագդաղենացին եկաւ ու աշակերտներին պատմեց, թէ ինքը Տիրոջը տեսել է, եւ նա իրեն այս բաներն է ասել:
19 When therefore it was evening on that day, which was the first day of the week, and the doors where the disciples were had been shut for fear of the Jews, Jesus came and stood in the midst, and said to them, Peace be to you!
Նոյն կիրակի օրուայ երեկոյեան աշակերտները հաւաքուած էին մի տան մէջ, որի դռները փակուած էին հրեաների վախի պատճառով: Յիսուս եկաւ, կանգնեց նրանց մէջտեղն ու նրանց ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ»:
20 And having said this, he showed them his hands and his side. The disciples therefore were glad, when they saw the Lord.
Այս ասելով՝ նրանց ցոյց տուեց իր ձեռքերը եւ կողը. եւ աշակերտներն ուրախացան, երբ տեսան Տիրոջը:
21 Then he said to them again, Peace be to you! As the Father hath sent me, I also send you.
Նա դարձեալ նրանց ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ. ինչպէս իմ Հայրն ինձ ուղարկեց, ես էլ ուղարկում եմ ձեզ»:
22 And having said this, he breathed on them, and saith to them, Receive the Holy Spirit.
Երբ այս ասաց, նրանց վրայ փչեց եւ ասաց. «Առէ՛ք Սուրբ Հոգին:
23 Whosever sins ye remit, they are remitted to them; whosever ye retain, they are retained.
Եթէ մէկի մեղքերը ներէք, նրանց ներուած կը լինի. եթէ մէկի մեղքերը չներէք, ներուած չի լինի»:
24 But Thomas, one of the twelve, called Didymus, was not with them when Jesus came.
Իսկ Թովմասը՝ Տասներկուսից մէկը՝ Երկուորեակ կոչուածը, նրանց հետ չէր, երբ Յիսուս եկաւ:
25 The other disciples therefore said to him, We have seen the Lord. But he said to them, Unless I see in his hands the print of the nails, and put my finger into the place of the nails, and put my hand into his side, I shall not believe.
Միւս աշակերտները նրան ասացին, թէ՝ Տիրոջը տեսանք: Եւ նա նրանց ասաց. «Եթէ չտեսնեմ նրա ձեռքերի վրայ մեխերի նշանը եւ իմ մատները մեխերի տեղերը չդնեմ ու իմ ձեռքը նրա կողի մէջ չխրեմ, չեմ հաւատայ»:
26 And after eight days the disciples were again within, and Thomas with them. Jesus cometh, the doors being shut, and stood in the midst, and said, Peace be to you!
Ութ օր յետոյ աշակերտները դարձեալ ներսում էին. եւ Թովմասը՝ նրանց հետ: Յիսուս եկաւ փակ դռներով, կանգնեց մէջտեղ ու ասաց՝ խաղաղութի՜ւն ձեզ:
27 Then he saith to Thomas, Reach hither thy finger, and behold my hands, and reach forth thy hand, and put it into my side; and be not faithless, but believing.
Ապա Թովմասին ասաց. «Բե՛ր քո մատները եւ դի՛ր այստեղ ու տե՛ս իմ ձեռքերը. եւ բե՛ր քո ձեռքը ու մտցրո՛ւ իմ կողի մէջ. անհաւատ մի՛ եղիր, այլ՝ հաւատացեալ»:
28 Thomas answered and said to him, My Lord and my God!
Թովմասը պատասխան տուեց ու նրան ասաց՝ Տէ՛ր իմ եւ Աստուա՛ծ իմ:
29 Jesus saith to him, Because thou hast seen me, thou hast believed; blessed are they who have not seen, and yet have believed.
Յիսուս նրան ասաց. «Որովհետեւ դու ինձ տեսար, հաւատացիր. երանի՜ նրանց, որոնք չեն տեսել եւ սակայն կը հաւատան»:
30 Many other signs did Jesus in the presence of his disciples, which are not written in this book.
Իր աշակերտների առաջ Յիսուս բազում այլ նշաններ էլ արեց, որոնք այս գրքում գրուած չեն:
31 But these have been written, that ye may believe that Jesus is the Christ the Son of God, and that believing ye may have life in his name.
Այլ այսքանը գրուեց, որ դուք հաւատաք, թէ Յիսուս Քրիստոսն է՝ Աստծու Որդին. նաեւ՝ որպէսզի հաւատաք ու նրա անունով յաւիտենական կեանքն ընդունէք:

< John 20 >