John 2
1 And on the third day there was a marriage-feast in Cana of Galilee; and the mother of Jesus was there.
Üçüncü gün Celile bölgesindeki Kana köyünde bir düğün vardı. İsaʼnın annesi oradaydı.
2 And both Jesus and his disciples were invited to the feast.
İsaʼyla öğrencileri de o düğüne davetliydi.
3 And they had no wine, because the wine of the feast had failed. Then the mother of Jesus saith to him, There is no wine.
Şarap bitince, annesi İsaʼya “Şarapları kalmadı” dedi.
4 Jesus saith to her, Woman, what have I to do with thee? My hour is not yet come.
İsa ona şöyle cevap verdi: “Bayan, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi.”
5 His mother saith to the servants, Whatever he saith to you, do it.
Annesi hizmetkârlara şöyle dedi: “Size ne derse, onu yapın.”
6 Now there were set there six water-pots of stone, in conformity with the Jews' custom of purifying, containing two or three firkins apiece.
Orada altı tane taştan yapılmış su küpü duruyordu. Bunlar Yahudilerin temizlenmek adetleri için kullanılırdı. Her biri aşağı yukarı seksenle yüz yirmi litre arası su alırdı.
7 Jesus saith to them, Fill the water-pots with water. And they filled them up to the brim.
İsa hizmetkârlara, “Küpleri suyla doldurun!” dedi. Onlar da küpleri ağzına kadar doldurdular.
8 And he saith to them, Draw out now, and bear it to the master of the feast. And they bore it.
Sonra onlara şöyle dedi: “Şimdi sudan çekin ve başhizmetkâra götürün.” Onlar da götürdüler.
9 But when the master of the feast tasted the water that had been made wine, not knowing whence it was, but the servants who drew the water knew, he called the bridegroom
Başhizmetkâr şarap olmuş suyu tattı. Onun nereden geldiğini bilmiyordu. Fakat suyu çeken hizmetkârlar biliyordu. O zaman başhizmetkâr damadı çağırdı.
10 and said to him, Every man setteth on the good wine first, and when men have drunk freely, that which is worse. Thou hast kept the good wine until now.
Ona şöyle dedi: “Herkes önce iyi şarabı verir. Sonra misafirlerin gönlü hoş olunca daha düşük kaliteli şarabı verir. Oysa sen iyi şarabı şimdiye kadar saklamışsın.”
11 This beginning of the signs Jesus made in Cana of Galilee, and manifested his glory; and his disciples believed in him.
Bu, İsaʼnın ilk mucizesiydi. Bunu Celile bölgesindeki Kana köyünde yaptı ve kendi yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de Oʼna iman ettiler.
12 After this he went down to Capernaum, he and his mother, and his brothers, and his disciples; and they abode there not many days.
Bundan sonra İsa, annesi, kardeşleri ve öğrencileriyle birlikte Kefernahum kasabasına gitti. Orada birkaç gün kaldılar.
13 And the passover of the Jews was near; and Jesus went up to Jerusalem.
Yahudilerin Özgürlük Bayramı yaklaşmıştı. İsa da Yeruşalimʼe gitti.
14 And he found in the temple those who sold oxen, and sheep, and doves, and the money-changers sitting.
Tapınak avlusunda sığır, koyun ve güvercin satanları, orada oturmuş para bozanları gördü.
15 And having made a scourge of cords, he drove them all out of the temple, both the sheep and the oxen; and poured out the money of the exchangers, and overthrew the tables;
İsa iplerden bir kamçı yapıp hepsini, hem koyunları hem de sığırları tapınaktan kovdu. Yabancı para değiştirenlerin masalarını devirdi ve paralarını yere döktü.
16 and said to those who sold the doves, Take these things hence; make not my Father's house a house of merchandise.
Güvercin satanlara da şöyle dedi: “Bunları buradan kaldırın! Babamʼın evini pazar yerine çevirmeyin!”
17 His disciples remembered that it was written, “Zeal for thy house will consume me.”
Bu olay İsaʼnın öğrencilerine Kutsal Yazılarʼda yazılan şu sözleri hatırlattı: “Senin evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirecek.”
18 The Jews therefore answered and said to him, What sign dost thou show us, seeing thou doest these things?
Yahudi liderler de Oʼna cevap olarak şöyle dediler: “Bunları yapmaya yetkili olduğunu gösteren nasıl bir mucize yapacaksın?”
19 Jesus answered and said to them, Destroy this temple, and in three days I will raise it up.
İsa onlara şu cevabı verdi: “Bu tapınağı yıkın. Üç günde onu yeniden kuracağım.”
20 Then said the Jews, Forty-six years was this temple in building; and wilt thou raise it up in three days?
Yahudi liderler de şöyle dediler: “Bu tapınak kırk altı yılda yapıldı, sen onu üç günde mi yeniden kuracaksın?”
21 But he spoke of the temple of his body.
Aslında İsaʼnın sözünü ettiği tapınak, kendi bedeniydi.
22 When therefore he had risen from the dead, his disciples remembered that he had said this; and they believed the Scripture, and the word which Jesus had spoken.
İsa ölümden dirilince, öğrencileri bunu söylediğini hatırladılar. Kutsal Yazıʼya ve İsaʼnın söylemiş olduğu söze inandılar.
23 And when he was in Jerusalem at the passover, at the feast, many believed in his name, when they saw his signs which he wrought.
İsa Özgürlük Bayramı için Yeruşalimʼde kaldı. Birçok kişi Oʼnun yaptığı mucizeleri görerek Oʼnun adına inandı.
24 But Jesus did not trust himself to them, because he knew all men;
Fakat İsa onlara güvenmiyordu. Çünkü herkesin niyetini biliyordu.
25 and had no need that any one should testify concerning man; for he himself knew what was in man.
İnsan tabiatı hakkında hiç kimsenin şahitliğine ihtiyacı yoktu. Çünkü insanın içinden geçenleri biliyordu.
