John 15
1 I am the true vine, and my Father is the husbandman.
อหํ สตฺยทฺรากฺษาลตาสฺวรูโป มม ปิตา ตูทฺยานปริจารกสฺวรูปญฺจฯ
2 Every branch in me that beareth not fruit he taketh away; and every branch that beareth fruit he cleanseth, that it may bear more fruit.
มม ยาสุ ศาขาสุ ผลานิ น ภวนฺติ ตา: ส ฉินตฺติ ตถา ผลวตฺย: ศาขา ยถาธิกผลานิ ผลนฺติ ตทรฺถํ ตา: ปริษฺกโรติฯ
3 Ye are clean already, by reason of the word which I have spoken to you.
อิทานีํ มโยกฺโตปเทเศน ยูยํ ปริษฺกฺฤตา: ฯ
4 Abide in me, and I in you. As the branch cannot bear fruit of itself, if it abide not in the vine, so neither can ye, unless ye abide in me.
อต: การณาตฺ มยิ ติษฺฐต เตนาหมปิ ยุษฺมาสุ ติษฺฐามิ, ยโต เหโต รฺทฺรากฺษาลตายามฺ อสํลคฺนา ศาขา ยถา ผลวตี ภวิตุํ น ศกฺโนติ ตถา ยูยมปิ มยฺยติษฺฐนฺต: ผลวนฺโต ภวิตุํ น ศกฺนุถฯ
5 I am the vine, ye are the branches. He that abideth in me, and I in him, the same beareth much fruit; for apart from me ye can do nothing.
อหํ ทฺรากฺษาลตาสฺวรูโป ยูยญฺจ ศาขาสฺวรูโป: ; โย ชโน มยิ ติษฺฐติ ยตฺร จาหํ ติษฺฐามิ, ส ปฺรจูรผไล: ผลวานฺ ภวติ, กินฺตุ มำ วินา ยูยํ กิมปิ กรฺตฺตุํ น ศกฺนุถฯ
6 If any one abideth not in me, he is cast forth as a branch, and is withered; and men gather it, and cast it into the fire, and it is burned.
ย: กศฺจินฺ มยิ น ติษฺฐติ ส ศุษฺกศาเขว พหิ รฺนิกฺษิปฺยเต โลกาศฺจ ตา อาหฺฤตฺย วเหฺนา นิกฺษิปฺย ทาหยนฺติฯ
7 If ye abide in me, and my words abide in you, ask whatever ye will, and it shall be done for you.
ยทิ ยูยํ มยิ ติษฺฐถ มม กถา จ ยุษฺมาสุ ติษฺฐติ ตรฺหิ ยทฺ วาญฺฉิตฺวา ยาจิษฺยเธฺว ยุษฺมากํ ตเทว สผลํ ภวิษฺยติฯ
8 Herein is my Father glorified, that ye bear much fruit; and ye will become my disciples.
ยทิ ยูยํ ปฺรจูรผลวนฺโต ภวถ ตรฺหิ ตทฺวารา มม ปิตุ รฺมหิมา ปฺรกาศิษฺยเต ตถา ยูยํ มม ศิษฺยา อิติ ปริกฺษายิษฺยเธฺวฯ
9 As the Father hath loved me, so have I loved you; abide in my love.
ปิตา ยถา มยิ ปฺรีตวานฺ อหมปิ ยุษฺมาสุ ตถา ปฺรีตวานฺ อโต เหโต รฺยูยํ นิรนฺตรํ มม เปฺรมปาตฺราณิ ภูตฺวา ติษฺฐตฯ
10 If ye keep my commandments, ye will abide in my love, even as I have kept my Father's commandments, and abide in his love.
อหํ ยถา ปิตุราชฺญา คฺฤหีตฺวา ตสฺย เปฺรมภาชนํ ติษฺฐามิ ตไถว ยูยมปิ ยทิ มมาชฺญา คุหฺลีถ ตรฺหิ มม เปฺรมภาชนานิ สฺถาสฺยถฯ
11 These things have I spoken to you, that my joy may remain in you, and that your joy may be made full.
ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ มม ย อาหฺลาท: ส ยถา จิรํ ติษฺฐติ ยุษฺมากมฺ อานนฺทศฺจ ยถา ปูรฺยฺยเต ตทรฺถํ ยุษฺมภฺยมฺ เอตา: กถา อตฺรกถมฺฯ
12 This is my commandment, that ye love one another, as I have loved you.
อหํ ยุษฺมาสุ ยถา ปฺรีเย ยูยมปิ ปรสฺปรํ ตถา ปฺรียธฺวมฺ เอษา มมาชฺญาฯ
13 Greater love hath no one than this, that he lay down his life for his friends.
มิตฺราณำ การณาตฺ สฺวปฺราณทานปรฺยฺยนฺตํ ยตฺ เปฺรม ตสฺมานฺ มหาเปฺรม กสฺยาปิ นาสฺติฯ
14 Ye are my friends, if ye do what I command you.
อหํ ยทฺยทฺ อาทิศามิ ตตฺตเทว ยทิ ยูยมฺ อาจรต ตรฺหิ ยูยเมว มม มิตฺราณิฯ
15 No longer do I call you servants; for the servant knoweth not what his lord doeth: but I have called you friends; for all things which I have heard from my Father, I have made known to you.
อทฺยารภฺย ยุษฺมานฺ ทาสานฺ น วทิษฺยามิ ยตฺ ปฺรภุ รฺยตฺ กโรติ ทาสสฺตทฺ น ชานาติ; กินฺตุ ปิตุ: สมีเป ยทฺยทฺ อศฺฤณวํ ตตฺ สรฺวฺวํ ยูษฺมานฺ อชฺญาปยมฺ ตตฺการณาทฺ ยุษฺมานฺ มิตฺราณิ โปฺรกฺตวานฺฯ
16 Ye did not choose me, but I chose you, and appointed you, that ye should go and bear fruit, and that your fruit should remain; that whatever ye ask of the Father in my name, he may give it you.
ยูยํ มำ โรจิตวนฺต อิติ น, กินฺตฺวหเมว ยุษฺมานฺ โรจิตวานฺ ยูยํ คตฺวา ยถา ผลานฺยุตฺปาทยถ ตานิ ผลานิ จากฺษยาณิ ภวนฺติ, ตทรฺถํ ยุษฺมานฺ นฺยชุนชํ ตสฺมานฺ มม นาม โปฺรจฺย ปิตรํ ยตฺ กิญฺจิทฺ ยาจิษฺยเธฺว ตเทว ส ยุษฺมภฺยํ ทาสฺยติฯ
17 This I command you, that ye love one another.
ยูยํ ปรสฺปรํ ปฺรียธฺวมฺ อหมฺ อิตฺยาชฺญาปยามิฯ
18 If the world hateth you, ye know that it hath hated me before it hated you.
ชคโต โลไก รฺยุษฺมาสุ ฤตียิเตษุ เต ปูรฺวฺวํ มาเมวารฺตฺตียนฺต อิติ ยูยํ ชานีถฯ
19 If ye were of the world, the world would love its own; but because ye are not of the world, but I chose you out of the world, therefore the world hateth you.
ยทิ ยูยํ ชคโต โลกา อภวิษฺยต ตรฺหิ ชคโต โลกา ยุษฺมานฺ อาตฺมียานฺ พุทฺธฺวาเปฺรษฺยนฺต; กินฺตุ ยูยํ ชคโต โลกา น ภวถ, อหํ ยุษฺมานฺ อสฺมาชฺชคโต'โรจยมฺ เอตสฺมาตฺ การณาชฺชคโต โลกา ยุษฺมานฺ ฤตียนฺเตฯ
20 Remember what I said to you, A servant is not greater than his lord. If they have persecuted me, they will also persecute you; if they have kept my words, they will keep yours also.
ทาส: ปฺรโภ รฺมหานฺ น ภวติ มไมตตฺ ปูรฺวฺวียํ วากฺยํ สฺมรต; เต ยทิ มาเมวาตาฑยนฺ ตรฺหิ ยุษฺมานปิ ตาฑยิษฺยนฺติ, ยทิ มม วากฺยํ คฺฤหฺลนฺติ ตรฺหิ ยุษฺมากมปิ วากฺยํ คฺรหีษฺยนฺติฯ
21 But all these things will they do to you on account of my name, because they know not him that sent me.
กินฺตุ เต มม นามการณาทฺ ยุษฺมานฺ ปฺรติ ตาทฺฤศํ วฺยวหริษฺยนฺติ ยโต โย มำ เปฺรริตวานฺ ตํ เต น ชานนฺติฯ
22 If I had not come and spoken to them, they would not have sin; but now they have no excuse for their sin.
เตษำ สนฺนิธิมฺ อาคตฺย ยทฺยหํ นากถยิษฺยํ ตรฺหิ เตษำ ปาปํ นาภวิษฺยตฺ กินฺตฺวธุนา เตษำ ปาปมาจฺฉาทยิตุมฺ อุปาโย นาสฺติฯ
23 He that hateth me, hateth my Father also.
โย ชโน มามฺ ฤตียเต ส มม ปิตรมปิ ฤตียเตฯ
24 If I had not done among them the works which no other man hath done, they would not have sin; but now they have both seen and hated both me and my Father.
ยาทฺฤศานิ กรฺมฺมาณิ เกนาปิ กทาปิ นากฺริยนฺต ตาทฺฤศานิ กรฺมฺมาณิ ยทิ เตษำ สากฺษาทฺ อหํ นากริษฺยํ ตรฺหิ เตษำ ปาปํ นาภวิษฺยตฺ กินฺตฺวธุนา เต ทฺฤษฺฏฺวาปิ มำ มม ปิตรญฺจารฺตฺตียนฺตฯ
25 But this cometh to pass, that the word may be fulfilled that is written in their Law: “They hated me without a cause.”
ตสฺมาตฺ เต'การณํ มามฺ ฤตียนฺเต ยเทตทฺ วจนํ เตษำ ศาสฺเตฺร ลิขิตมาเสฺต ตตฺ สผลมฺ อภวตฺฯ
26 When the Comforter is come, whom I will send to you from the Father, the Spirit of truth, which proceedeth from the Father, he will bear witness of me.
กินฺตุ ปิตุ รฺนิรฺคตํ ยํ สหายมรฺถาตฺ สตฺยมยมฺ อาตฺมานํ ปิตุ: สมีปาทฺ ยุษฺมากํ สมีเป เปฺรษยิษฺยามิ ส อาคตฺย มยิ ปฺรมาณํ ทาสฺยติฯ
27 And ye also are witnesses, because ye have been with me from the beginning.
ยูยํ ปฺรถมมารภฺย มยา สารฺทฺธํ ติษฺฐถ ตสฺมาทฺเธโต รฺยูยมปิ ปฺรมาณํ ทาสฺยถฯ
