Joel 1
1 The word of Jehovah, which came to Joel, the son of Pethuel.
Mao kini ang pulong ni Yahweh nga miabot kang Joel nga anak nga lalaki ni Petuel.
2 Hear this, ye old men; Give ear, all ye inhabitants of the land! Hath such a thing happened in your days, Or even in the days of your fathers?
Paminawa kini, kamong mga kadagkoan, ug paminaw kamong tanan nga mga lumolupyo sa yuta. Nahitabo na ba kini sa inyong mga adlaw o sa mga adlaw sa inyong mga katigulangan kaniadto?
3 Tell ye your children of it, And let your children tell their children, And their children another generation!
Sultihi ang inyong mga anak mahitungod niini, ug ipasulti sa inyong mga anak ngadto sa ilang mga anak, ug sa ilang mga anak sa sunod nga kaliwatan.
4 That which the gnawing-locust left hath the swarming-locust eaten, And that which the swarming-locust left hath the licking-locust eaten, And that which the licking-locust left hath the consuming-locust eaten.
Gikaon sa dakong dulon ang salin sa panon sa dulon; gikaon sa apan-apan ang salin sa dakong dulon; ug gikaon sa ulod ang salin sa apan-apan.
5 Awake, ye drunkards, and weep! Howl, all ye drinkers of wine, For the new wine, which is snatched from your mouths!
Bangon ug panghilak, kamong mga palahubog! Danguyngoy, kamong tanan nga palainom ug bino, tungod kay gikuha na gikan kaninyo ang tam-is nga bino.
6 For a nation hath come up on my land, Strong, and not to be numbered; Their teeth are the teeth of the lion; They have the jaw-teeth of the lioness.
Kay mitungas nganhi sa akong yuta ang usa ka nasod, nga kusgan ug dili maihap. Ang iyang mga ngipon mao ang ngipon sa usa ka liyon, ug aduna siyay mga ngipon sa usa ka bayeng liyon.
7 They have made my vine a desolation, And my fig-tree a broken branch; They have made it quite bare and cast it away; The branches thereof are made white.
Gihimo niyang makalilisang nga dapit ang akong kaparasan ug gipanitan ang akong kahoy nga igera. Gipanitan ug gilabay niya ang panit niini; nangaputi ang mga sanga niini.
8 Lament ye, like a bride, Clothed in sackcloth for the husband of her youth!
Pagbangotan sama sa usa ka ulay nga nagbisti ug sako tungod sa kamatayon sa iyang batan-ong bana.
9 The flour-offering and the drink-offering are cut off from the house of Jehovah; The priests, the servants of Jehovah mourn.
Gikuha ang halad nga trigo ug ang halad nga ilimnon gikan sa balay ni Yahweh. Nagbangotan ang mga pari, nga mga sulugoon ni Yahweh.
10 The field is laid waste; The ground mourneth, For the corn is laid waste; The new wine is dried up; The oil languisheth.
Naguba ang kaumahan, nagbangotan ang yuta tungod kay nadaot ang trigo. Nahubas ang bag-o nga bino, ug wala nay lana.
11 Lament, O ye husbandmen, Howl, O ye vine-dressers, For the wheat and the barley, For the harvest of the field hath perished!
Kaulaw, kamong mga mag-uuma, ug pagdanguyngoy, kamong mga tig-atiman sa paras, alang sa trigo ug sebada. Kay nahanaw na ang pag-ani sa kaumahan.
12 The vine is dried up, And the fig-tree languisheth; The pomegranate, the palm-tree, and the apple-tree, —All the trees of the field, are withered; Yea, joy is withered away from the sons of men.
Nangalaya ang mga paras ug nangauga na ang mga kahoy nga igera, ang mga kahoy nga granada, ingon man ang mga kahoy nga palmera, ug ang mga kahoy nga mansanas—nalaya ang tanang kahoy sa kaumahan. Kay nawala na ang kalipay gikan sa mga kaliwat sa katawhan.
13 Gird yourselves with sackcloth and mourn, ye priests! Howl, ye ministers of the altar! Come, lie all night in sackcloth, ye ministers of my God, For the flour-offering and the drink-offering are withholden from the house of your God!
Pagsul-ob ug sako ug pagbangotan, kamong mga pari! Pagdanguyngoy, kamong mga alagad sa halaran. Umari kamo, paghigda tibuok gabii nga nagsul-ob ug sako, kamong mga sulugoon sa akong Dios. Kay wala nay halad nga trigo ug halad nga ilimnon nga ihalad sa balay sa Dios.
14 Appoint ye a fast, proclaim a solemn assembly! Gather the elders and all the inhabitants of the land Into the house of Jehovah, your God, And cry unto Jehovah!
Pagpatawag ug balaan nga pagpuasa, ug pagpatawag ug balaan nga panagtigom. Tigoma ang mga kadagkoan ug ang tanang mga lumolupyo sa yuta ngadto sa balay ni Yahweh nga inyong Dios, ug paghilak ngadto kang Yahweh.
15 Alas, alas the day! For the day of Jehovah is near; Even as destruction from the Almighty doth it come.
Alaot gayod nianang adlawa! Kay haduol na ang adlaw ni Yahweh. Moabot ang kalaglagan gikan sa Labing Gamhanan pinaagi niini.
16 Is not our food cut off from before our eyes, Yea, joy and gladness from the house of our God?
Wala ba gikuha ang pagkaon sa atong atubangan, ang kalipay ug kasadya gikan sa balay sa atong Dios?
17 The seeds are rotten under their clods, The storehouses are laid desolate, the garners are destroyed; For the corn is withered.
Nangalata ang mga binhi sa ilalom sa bantok nga yuta niini, gibiyaan ug nangaguba na ang mga kamalig, tungod kay nangalaya na ang trigo.
18 How do the beasts groan, How do the herds of oxen wander perplexed, Having no pasture! The flocks of sheep also are destroyed.
Nag-agulo gayod ang mga mananap! Nag-antos ang panon sa mga baka tungod kay wala na silay sibsibanan. Nag-antos usab ang mga panon sa karnero.
19 To thee, O Jehovah, do I call, For a fire hath devoured the pastures of the desert, And a flame hath burned all the trees of the field!
Yahweh, nagtuaw ako diha kanimo. Kay gilamoy sa kalayo ang mga sibsibanan sa kamingawan, ug gisunog sa nagdilaab nga kalayo ang tanang mga kahoy sa kaumahan.
20 The beasts of the field, also, cry unto thee, For the streams of water are dried up, And a fire hath devoured the pastures of the desert!
Bisan ang mga mananap sa kaumahan nagtuaw diha kanimo, kay namala ang tubig sa kasapaan, ug gilamoy sa kalayo ang mga sibsibanan sa kamingawan.
