Job 9
1 Then Job answered and said:
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi, “
2 Of a truth, I know that it is so: For how can man be just before God?
tunay na alam ko na ganito nga ito. Pero paano magiging matuwid ang isang tao sa harap ng Diyos?
3 If he choose to contend with him, He cannot answer him to one charge of a thousand.
Kung gusto niyang makipagtalo sa Diyos, hindi niya siya sasagutin kahit minsan lang sa libong beses.
4 He is excellent in wisdom, mighty in strength: Who hath hardened himself against him, and prospered?
Ang Diyos ay marunong sa puso at makapangyarihan sa lakas; Sino ang nagmatigas laban sa kaniya ang nagtagumpay kailanman? —
5 He removeth the mountains, and they know it not; He overturneth them in his anger.
siya na nagtatanggal ng mga bundok na walang babala sa sinuman kapag pinapataob niya ang mga ito dahil sa kaniyang galit—
6 He shaketh the earth out of her place, And the pillars thereof tremble.
siyang yumayanig sa daigdig mula sa kinalalagyan nito at pinapanginig ang mga sandigan nito.
7 He commandeth the sun, and it riseth not, And he sealeth up the stars.
Ito rin ang Diyos na nagsasabi sa araw na huwag sumikat, at ito nga ay hindi sumikat, at siyang nagtatakip sa mga bituin,
8 He alone spreadeth out the heavens, And walketh upon the high waves of the sea.
siya na mismong naglatag ng mga kalangitan at siyang yumuyurak at sumusupil sa mga alon ng dagat,
9 He made the Bear, Orion, and the Pleiades, And the secret chambers of the South.
siya na gumawa sa Oso, sa Orion, sa Pleyades, at sa kumpol ng mga bituin sa katimugan.
10 He doeth great things past finding out, Yea, wonderful things without number.
Ito rin ang Diyos na gumagawa ng mga dakilang bagay, mga bagay na hindi kayang maunawaan—sa katunayan, mga kahanga-hangang bagay na hindi mabibilang.
11 Lo! he goeth by me, but I see him not; He passeth along, but I do not perceive him.
Masdan mo, sinasamahan niya ako, at hindi ko siya nakikita; Dumadaan din siya, pero hindi ko siya napapansin.
12 Lo! he seizeth, and who can hinder him? Who will say to him, What doest thou?
Kung makakahuli siya ng biktima, sino ang makakapigil sa kaniya? Sino ang magsasabi sa kaniya, “Ano ang iyong ginagawa?”
13 God will not turn away his anger; The proud helpers are brought low before him.
Hindi babawiin ng Diyos ang kaniyang galit; ang mga katulong ni Rahab ay yumuko sa ilalim niya.
14 How much less shall I answer him, And choose out words to contend with him?
Paano ako makakasagot sa kaniya, maaari ba akong mamili ng mga salita para ikatwiran sa kaniya?
15 Though I were innocent, I would not answer him; I would cast myself on the mercy of my judge.
Kahit na ako ay matuwid, hindi ko siya kayang sagutin; ang puwede ko lang gawin ay magmakaawa sa aking hukom.
16 Should I call, and he make answer to me, I could not believe that he listened to my voice, —
Kahit na ako ay tumawag at sinagot niya ako, hindi ako naniniwala na nakikinig siya sa aking tinig.
17 He who falleth upon me with a tempest, And multiplieth my wounds without cause!
Dahil binabasag niya ako sa pamamagitan ng bagyo at pinaparami ang aking mga sugat nang walang dahilan.
18 Who will not suffer me to take my breath, But filleth me with bitterness!
Hindi man lamang ako hinayaang mahabol ang aking hininga; sa halip ay pinuno niya ako nang kapaitan.
19 If I look to strength, “Lo! here am I!” [[saith he, ]] If to justice, “Who shall summon me to trial?”
Kung kami ay nagsasalita tungkol sa kalakasan, bakit, siya ay makapangyarihan! At kung pinag-uusapan natin ang tungkol sa katarungan, 'Sino,' sabi niya, 'ang magtatanong sa akin?'
20 Though I were upright, yet must my own mouth condemn me; Though I were innocent, He would prove me perverse.
Kahit na ako ay matuwid, ang sarili kong bibig ang hahatol sa akin; kahit na ako ay walang kasalanan, patutunayan pa rin nito na ako ay may pagkakasala.
21 Though I were innocent, I would not care for myself; I would despise my life.
Ako ay walang kapintasan pero wala na akong pakialam sa aking sarili; kinasusuklaman ko ang sarili kong buhay.
22 It is all one; therefore I will affirm, He destroyeth the righteous and the wicked alike.
Wala itong pagkakaiba, kaya ko sinasabi na magkasama niyang sinisira ang mga taong walang kasalanan at ang mga masasamang tao.
23 When the scourge bringeth sudden destruction, He laugheth at the sufferings of the innocent.
Kung ang isang salot ay biglang pumatay, tatawanan niya ang mga pagdurusa ng mga taong walang kasalanan.
24 The earth is given into the hands of the wicked; He covereth the face of the judges thereof; If it be not He, who is it?
Ang lupa ay ibinigay sa kamay ng mga masasamang tao; tinatakpan ng Diyos ang mga mukha ng mga hukom nito. Kung hindi siya ang gumagawa nito, kung gayon sino?
25 My days have been swifter than a courier; They have fled away; they have seen no good.
Ang aking mga araw ay mas matulin kaysa tumatakbong mensahero; lumilipas ang aking mga araw; wala silang nakikitang mabuti kahit saan.
26 They have gone by like the reed-skiffs; Like the eagle, darting upon his prey.
Sila ay kasing-bilis ng mga bangkang tambo ng papirus, at kasing-bilis ng pagsalakay ng agila na dumadagit sa kaniyang biktima.
27 If I say, I will forget my lamentation, I will change my countenance, and take courage,
Kung sinabi kong kakalimutan ko ang aking mga hinaing, na huhubarin ko ang malungkot kong mukha at magpapakasaya,
28 Still am I in dread of the multitude of my sorrows; For I know that thou wilt not hold me innocent.
ako ay maaring matakot sa lahat ng aking mga kalungkutan dahil alam ko na hindi mo isaalang-alang na ako ay walang sala.
29 I shall be found guilty; Why then should I labor in vain?
Ako ay hahatulan; kung gayon, bakit pa ako susubok nang wala namang kahihinatnan?
30 If I wash myself in snow, And cleanse my hands with lye,
Kung huhugasan ko ang aking sarili ng tubig-niyebe at gagawin kong napakalinis ang aking mga kamay,
31 Still wilt thou plunge me into the pit, So that my own clothes will abhor me.
itutulak ako ng Diyos sa isang hukay, at ang aking mga kasuotan ay mayayamot sa akin.
32 For He is not a man, as I am, that I may contend with him, And that we may go together into judgment;
Dahil ang Diyos ay hindi tao, kagaya ko, na maaari ko siyang sagutin, na pareho kaming pupunta sa hukuman.
33 There is no umpire between us, Who may lay his hand upon us both.
Walang hukom sa pagitan namin na maaaring magpatong ng kaniyang kamay sa aming dalawa.
34 Let him take from me his rod, And not dismay me with his terrors,
Walang ibang hukom na maaring mag-alis ng pamalo ng Diyos sa akin, na maaaring pumigil sa kaniyang bagsik para hindi ako matakot.
35 Then I will speak, and not be afraid of him: For I am not so at heart.
Sa gayon magsasalita ako at hindi matatakot sa kaniya. Pero sa kasalukuyang kalagayan, hindi ko iyon magagawa.
