< Job 9 >
1 Then Job answered and said:
Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu ku yidhi,
2 Of a truth, I know that it is so: For how can man be just before God?
Sida runta ah waan ogahay inay sidaas tahay, Laakiinse sidee baa nin xaq ugu noqon karaa Ilaah hortiisa?
3 If he choose to contend with him, He cannot answer him to one charge of a thousand.
Oo hadduu doonayo inuu la doodo isaga, Kunkii erayba mid qudha ugama jawaabi karo.
4 He is excellent in wisdom, mighty in strength: Who hath hardened himself against him, and prospered?
Qalbigiisu waa xigmad miidhan, oo xooggiisuna waa badan yahay; Bal yaa intuu isaga ka qalafsanaaday barwaaqoobay?
5 He removeth the mountains, and they know it not; He overturneth them in his anger.
Isagu wuxuu rujiyaa buuraha, oo iyana ma ay yaqaaniin, Markuu cadhadiisa ku afgembiyo.
6 He shaketh the earth out of her place, And the pillars thereof tremble.
Dhulka wuu ka ruxruxaa meeshiisa, Oo tiirarkiisuna way wada gariiraan.
7 He commandeth the sun, and it riseth not, And he sealeth up the stars.
Wuxuu amraa qorraxda, oo iyana sooma ay baxdo, Xiddigahana wuu xidhaa.
8 He alone spreadeth out the heavens, And walketh upon the high waves of the sea.
Isagoo keliya ayaa samooyinka kala bixiya, Oo wuxuu ku dul socdaa hirarka badda.
9 He made the Bear, Orion, and the Pleiades, And the secret chambers of the South.
Oo wuxuu sameeyey ururrada xiddigaha oo la yidhaahdo Orsada iyo Oriyon iyo Toddobaadyada, Iyo xiddigaha koonfureed.
10 He doeth great things past finding out, Yea, wonderful things without number.
Wuxuu sameeyaa waxyaalo waaweyn oo aan la baadhi karin, Oo ah waxyaalo yaab badan oo aan la tirin karin.
11 Lo! he goeth by me, but I see him not; He passeth along, but I do not perceive him.
Wuu i ag maraa, aniguse uma jeedo isaga, Oo wuu iga gudbaa, aniguse waxba kama ogi.
12 Lo! he seizeth, and who can hinder him? Who will say to him, What doest thou?
Bal wax buu qabsadaa ee, yaa ka hor joogsan kara? Oo bal yaa ku odhan doona, War maxaad samaynaysaa?
13 God will not turn away his anger; The proud helpers are brought low before him.
Ilaah cadhadiisa ka soo celin maayo; Oo kalmeeyayaasha kibirka lahuna isagay hoos foororaan.
14 How much less shall I answer him, And choose out words to contend with him?
Haddaba bal anigu sidee baan ugu jawaabi karaa, Oo aan erayadayda kala doortaa si aan isaga kula hadlo?
15 Though I were innocent, I would not answer him; I would cast myself on the mercy of my judge.
In kastoo aan xaq ahaan lahaa, weliba uma aanan jawaabeen isaga, Illowse waxaan iska baryi lahaa Kan i xukumaya.
16 Should I call, and he make answer to me, I could not believe that he listened to my voice, —
Haddaan baryi lahaa oo uu ii jawaabi lahaa, Ma aanan rumaysteen xataa inuu codkayga maqlay.
17 He who falleth upon me with a tempest, And multiplieth my wounds without cause!
Waayo, isagu wuxuu igu jejebiyaa duufaan, Oo nabrahaygana sababla'aan buu u sii kordhiyaa.
18 Who will not suffer me to take my breath, But filleth me with bitterness!
Isagu iima oggola inaan neefsado, Laakiinse qadhaadh buu iga buuxiyaa.
19 If I look to strength, “Lo! here am I!” [[saith he, ]] If to justice, “Who shall summon me to trial?”
Bal haddaan xagga xoogga ka hadalno isagu waa itaal miidhan, Balse xagga xukunka yaa wakhti ii sheegaya?
20 Though I were upright, yet must my own mouth condemn me; Though I were innocent, He would prove me perverse.
In kastoo aan xaq ahay, afkayga ayaa i xukumi doona, In kastoo aan qummanahay, waxaa igu caddaan doonta qalloocnaan.
21 Though I were innocent, I would not care for myself; I would despise my life.
Anigu waan qummanahay, oo nafsaddayda kama fikiro, Noloshaydana waan quudhsadaa.
22 It is all one; therefore I will affirm, He destroyeth the righteous and the wicked alike.
Kulli waa isku mid, oo sidaas daraaddeed waxaan idhaahdaa, Isagu wuu wada baabbi'iyaa kan qumman iyo kan sharka ahba.
23 When the scourge bringeth sudden destruction, He laugheth at the sufferings of the innocent.
Haddii belaayadu haddiiba wax disho, Wuu ku majaajiloon doonaa jirrabaadda kuwa aan xaqa qabin.
24 The earth is given into the hands of the wicked; He covereth the face of the judges thereof; If it be not He, who is it?
Dhulka waxaa gacanta loo geliyey kan sharka ah; Oo isna wuxuu indhasaabaa xaakinnadii dhulka. Bal hadduusan isaga ahayn, haddaba waa ayo?
25 My days have been swifter than a courier; They have fled away; they have seen no good.
Haddaba cimrigaygu waa ka sii dheereeyaa nin orda, Wuu iga cararaa, oo wanaagna ma arko.
26 They have gone by like the reed-skiffs; Like the eagle, darting upon his prey.
Wuxuu ii dhaafay sida doonniyaha dheereeya, Iyo sida gorgor raq ku soo deganaya.
27 If I say, I will forget my lamentation, I will change my countenance, and take courage,
Haddaan odhan lahaa, Cabatinkayga waan illoobi doonaa, Oo tiiraanyada jaaha iga saaran waan iska tuuri doonaa, oo waan faraxsanaan doonaa,
28 Still am I in dread of the multitude of my sorrows; For I know that thou wilt not hold me innocent.
Waxaan ka baqayaa caloolxumadayda oo dhan, Waayo, waan ogahay inaadan ii haysanayn sidii mid aan xaq qabin.
29 I shall be found guilty; Why then should I labor in vain?
Kolleyba waa lay xukumayaaye, Bal maxaan waxtarla'aan u hawshoodaa?
30 If I wash myself in snow, And cleanse my hands with lye,
Haddaan biyo baraf ah ku maydho, Oo aan gacmahayga aad iyo aad u nadiifiyo,
31 Still wilt thou plunge me into the pit, So that my own clothes will abhor me.
Adigu waxaad igu dhex tuuri doontaa bohol, Oo xataa dharkaygu waa i nici doonaa.
32 For He is not a man, as I am, that I may contend with him, And that we may go together into judgment;
Waayo, isagu nin ma aha, sidaydoo kale, si aan isaga ugu jawaabo, Oo aannu labadayaduba xukun u wada galno.
33 There is no umpire between us, Who may lay his hand upon us both.
Ma jiro nin noo dhexeeya, Oo labadayadaba gacantiisa na saari kara.
34 Let him take from me his rod, And not dismay me with his terrors,
Isagu ushiisa ha iga fogeeyo, Oo cabsidiisuna yaanay i bajin.
35 Then I will speak, and not be afraid of him: For I am not so at heart.
Markaas waan hadli lahaa, oo isaga kama aanan baqeen; Waayo, anigu sidaas ma ahi.