Job 9
1 Then Job answered and said:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Of a truth, I know that it is so: For how can man be just before God?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 If he choose to contend with him, He cannot answer him to one charge of a thousand.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 He is excellent in wisdom, mighty in strength: Who hath hardened himself against him, and prospered?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 He removeth the mountains, and they know it not; He overturneth them in his anger.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 He shaketh the earth out of her place, And the pillars thereof tremble.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 He commandeth the sun, and it riseth not, And he sealeth up the stars.
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 He alone spreadeth out the heavens, And walketh upon the high waves of the sea.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 He made the Bear, Orion, and the Pleiades, And the secret chambers of the South.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 He doeth great things past finding out, Yea, wonderful things without number.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Lo! he goeth by me, but I see him not; He passeth along, but I do not perceive him.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Lo! he seizeth, and who can hinder him? Who will say to him, What doest thou?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 God will not turn away his anger; The proud helpers are brought low before him.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 How much less shall I answer him, And choose out words to contend with him?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Though I were innocent, I would not answer him; I would cast myself on the mercy of my judge.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Should I call, and he make answer to me, I could not believe that he listened to my voice, —
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 He who falleth upon me with a tempest, And multiplieth my wounds without cause!
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 Who will not suffer me to take my breath, But filleth me with bitterness!
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 If I look to strength, “Lo! here am I!” [[saith he, ]] If to justice, “Who shall summon me to trial?”
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Though I were upright, yet must my own mouth condemn me; Though I were innocent, He would prove me perverse.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 Though I were innocent, I would not care for myself; I would despise my life.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 It is all one; therefore I will affirm, He destroyeth the righteous and the wicked alike.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 When the scourge bringeth sudden destruction, He laugheth at the sufferings of the innocent.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 The earth is given into the hands of the wicked; He covereth the face of the judges thereof; If it be not He, who is it?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 My days have been swifter than a courier; They have fled away; they have seen no good.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 They have gone by like the reed-skiffs; Like the eagle, darting upon his prey.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 If I say, I will forget my lamentation, I will change my countenance, and take courage,
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 Still am I in dread of the multitude of my sorrows; For I know that thou wilt not hold me innocent.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 I shall be found guilty; Why then should I labor in vain?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 If I wash myself in snow, And cleanse my hands with lye,
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 Still wilt thou plunge me into the pit, So that my own clothes will abhor me.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 For He is not a man, as I am, that I may contend with him, And that we may go together into judgment;
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 There is no umpire between us, Who may lay his hand upon us both.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Let him take from me his rod, And not dismay me with his terrors,
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Then I will speak, and not be afraid of him: For I am not so at heart.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
